Hangi taşı kaldırsamAnamla babamHangi dala uzansamHısım akrabamNe güzel bir dünya buİyi ki geldimSüt dolu bir torbaylaŞöylece çıkageldimKime elimi verdimseDöndürüp yüzümü baktımsaKısmet kapıyı çaldıKör pınara su geldiBen şakıyıp durdukça öyleGülün kokusu geldiBebesi olmayanaBunalıp da kalmışaAcılarla yüklüDargın yüreklereYetiştim geldimİyi ki geldim. Ruhi Su
Kategori: Şiir
Şub 23
Şairin Ölümü
Ne bir damla gözyaşı, ne yerde yaslı bir mum;Hazin, loş odalarda ölümü sevmiyorum.Bir çığ sesiyle nasıl inlerse bir uçurumBenim öyle verecek kalbim son nefesini… Titreyen dallarını açıp göklere kadar,Hıçkıracak ney gibi sülün boylu kavaklar,Talihimin göğsümde hapsettiği canavarDerin çıtırtılarla kıracak mahpesini… Ardımda binbir gönül, ıstırabımdan derin,Matemini tutacak bir mukaddes kederin;Ölümün gösterecek dünyaya ölümlerinHem en şereflisini, hem …
Şub 23
Kuşun Ölümü
Kuş damdan düşüncesarışın bir yürüyüşüdür artık ölümünbir yağmurdur açılan kuraklığabir yağmurdur kulübesi nisandanve onun ayaklarına dolanan o gökyüzükansız yüzleridir diri kuşlarınkuş düşünce damdan Kuş düşünce damdankızlar saçlarıyla ölümü düşünürleruzun bacaklı tanrılar koşuşur sokaklardakuş öldü herkes mi arıyor gençlik mi yürüyor herkese ve mi arıyoronun gözlerini satılan çarşılardakuş öldü kanadının altındaki o yarayağmurun karanlığını getiriyor geceyeyağmurun …
Şub 23
Binlerce
binlerce pazartesi geçti ömrümdehangisiydi o çıkaramıyorumbir kiraz yediğimi hatırlıyorum kurtluydudemek oldukça eski bir de saçmasapan şeylerbir kızın dizaltını örneğinbir adamın çirkin sigara içişini nasıl yaşanıyor bu vesayetli dünyadahangi çılgınlar nasıl dayanıyor bunakimsenin soyunu sopunu bulmak görevim değilkendi öykümü düzenlemek yetiyor banagüzel bir öğle vaktieski güzel bir akşamı hatırlayaraksonra dopdolu şeylerdamacanalar gibiiçim kabarıyor sonu olsun diyorumneyin …
Şub 23
Bruegel
Gökyüzü ayaklarımın ucundan başlıyor.Köpeklerin bakışlarında birer keman tadı.Avcılar ve kuşlar avdan dönüyor.Zaten her yanda hüzün görülürUzakta çocuklar kayıyorsa,Kızaklar tahtadan yapılmışsa,Kar dinmişse,avdan dönüyorsa avcılar,İnsan anlamışsa ansızın, başladığınıGökyüzünün, ayaklarının ucunda. Kuş tüyleriyle kaplıdır burunlarıBirer sirk emeklisine benzeyen avcıların;Soluk alır, tüy verirler yorulunca,Yürekleri birleşir, geniş bir av ülkesi olur,İçinde tazılar yaban ördeklerini,Çantalı okullular kar tanelerini avlar.Norveç’in nüfusunu bilir …
Şub 23
sorular
1Bari sen susma, yolun kıyısında açan gelincikSustuk biz, kendi içimize gömüldük 2Bıçak kemiği de delip geçti artıkİliklere buz gibi yapışıp parçaladıHepimiz, elimizden gelen bu, dedikVe eve erken döndük akşamları Her şey tarih ırmağının akışına kaldı. 3Ağır ağır açılıp gıcırdayan kapılarSorular sorular sorularla bölünür uykularımBen şimdi hangi çağın aynası,Deşilmiş hangi yaranın ağrısıyım? 4Çiçeksiz dal uçları şimdi …
Şub 23
Sevginin Temelleri
Sevgi bir nisbettir, hem Tanrı’yı ililendiren, hem insanıİlmimiz bilmese de bu ilişkinin sırrını.Sevgi bir zevktir bilinmez hakikatiAllah, Allah! Ne tuhaf değil mi?Sevginin nedenleri sarıyor beni özüyle,Varlık ve yokluk gibi iki zıt elbisesiyle,Allah’ın varlığı bile sevgiyle bilinir.O’na benzer değiliz ama, bizde de O’nda da o görülür.Ey Allahım affet beni, beni ve söylediklerimi,Şükür kabilinden söylüyorum ben bunları. …
Şub 23
Yangı
bu şiir sandığın şey yangıdıriçsavaş, anı kurtarma operasyonune varsa ölü ele geçirilecektir hayattanveba uykunun pençesinde lime limeölümden önceki o boşaltılmış bölgede–tıknefes bekleme odasıdır artık gövde–yani eşikte eşyayla göz gözekısa süreli özlemler giderilecektir şimdi sen boş ver şu hayatta kalma oyunlarınıkök salma hevesinden de hızla geçilecektirherkes herkese kimse oluncadünya denen bu katılık daha da küçülecekgün bir …
Şub 23
Hülasa
Ben ölsem be anacığımNem var ki sana kalacakCeketimi kasap alacak,Pardösömü bakkalBorcuma mahsuben…Ya aşklarımYa şiirlerim ne olacakYa sen ele güne karşıNasıl bakacaksın insan yüzüneHulasa anacığımNe ambarda darımNe evde karım var.Çıplak doğurdun beniÇıplak gideceğim Rüştü Onur
Şub 23
Mezar
tükenirdi monologkaçarken içine düştüğüm kara toplumbig bang sonrası büyük yalnızlık bilinmeyenisaçlarında titreyen iblisler karartırken güneşiüstüste gömülürkensaydam yaşamlarbir yankı duyulurdu hiç’liktenbütün yalnızlıklarınızın ilencikorusun çoğulluklarınızıcinnet koyun erdemin adınımaskelerinizi kuşanıp yalanlarınızı çoğaltınhepiniz mezarısınız kendinizin… Nilgün Marmara