44. Fasıl
İşin gönül çelmektir senin; mâzursun
Gam nedir hiç bilmezsin; mâzursun
Her gece kan ağlarken ben, sensiz
Bir gecen bile yok sensiz, senin, mâzursun
Beladır aşk; çekinmem üstüne üstüne varırım
Hatta uyuyacak olursa onu ben uyarırım
Kurtul şu beladan diyor dostlar bana
Bela gönüldür gönülden nasıl uzak dururum
Çiçeğe durmuş aşk ağacı kalbimin tam ortasında
Susuz kalınca onu gözyaşımla sularım
Aşk hoş da acısı hoş değilse eğer
Hoştur bu bana ikisini birbirine kararım
Ahmed Gazali
7. Fasıl
Gönlüm! Sakın, sırrını yâre söyleme
Bu “aşk” sözünü ikide bir söyleme
Gönlüm dedi: “Bir daha böyle söyleme
Teslim ol sen, çok söz söyleme”
25. Fasıl
Vuslata ruhsat vermezse eğer hicrin
Mahallenin tozu-toprağıyla avunurum senin
46. Fasıl
Sarayının önünden az geçmemin nedeni
Amansız korumalarının korkusundandır hani
Sen ki gönlümdesin ey sevgili gece gündüz
Gönlüme bakarım hep ne zaman özlesem seni
59. Fasıl
Benim gibi perişan yok yeryüzünde
Zira görsem de dertliyim seni görmesem de
Ahmed Gazâlî
Âşıkların Hâlleri (Sevânih’ul Uşşâk)
HECE Yayınları
Çeviri: Turan Koç / Mehmet Çetinkaya
Proudly powered by WordPress | Theme: Appointment by Webriti