Tag: François Coppée

La mort des oiseaux Akşam ocak başında, ormanda bir kuşun Bir yerlerde öldüğünü düşündüm uzun uzun. Can sıkıcı, hüzün dolu kış günleri boyunca, O bomboş, o sahipsiz yuvalar, rüzgârda, Külrengi gökte savrulup duruyor şimdi. Kuşlar şu kış günü ne diye ölüyor sanki ! Bereket versin ki menekşeler açtığında, Güle oynaya koşacağımız nisan çayırlarında Rastlamayacağız artık …

Devamını oku

Épitaphe Mezarlığa uzanan kenar mahalleden, Bin bir hayal içinde her geçtiğimde, Tahta haçlarla, künyelerini bekleyen Çok sayıda taş mezar ilişirdi gözüme. Uçup gittin yavrucuğum, ve karanlık Ördü ağını umudu tükenen ruhuma. Ah, adın kalbimden hiç çıkmayacak, Bir mezar taşına kazınmışçasına. 1877 François CoppeeÇeviren: Yakup Yaşa