DENİZ MELTEMİ

Brise marine

Ah içim daralıyor! Hatmettim bütün kitapları,
Oralara kaçmalıl Gidip geliyor kuşların aklı,
Ne uzaklar katedip, ne göklerden inmişler !
Artık ne gözlerde tüten o eski bahçeler
Ne el sürülmemiş bembeyaz bir yaprak
Üzerine lambamdan dökülen mahzun ışık
Ne de çocuğunu emziren genç kadın, hiçbiri,
Geceler Vazgeçiremez denize vurgun şu kalbi.
Gideceğim! Ey vapur, hadi, salla direklerini
Ve demir al, gayrı uzak diyarlara gitme vakti !
Acımasız umutların perişan ettiği bir Keder,
Elveda mendillerinin sallanacağı anı bekler
Belki de firtinalara davetiye çıkaran direkler
Kapılır bir rüzgara ve batıkların yanına gider.
Direksiz kaldı hepsi, o bereketli adacıklar nerede.
Aldırma yüreğim, sen gemicilerin şarkısını dinle.

Tournon, Mayıs 1865

Stephane Mallarme
Çeviren: Yakup Yaşa