Evrenin ışığıyla oynuyorsun her gün.Sen, çiçeğe ve suya gelen minicik konuk.Her gün bir salkım gibi ellerim arasındaezdiğim o beyaz küçük baştan daha fazlasın sen. Benzemezsin kimseye verdim vereli sana gönlümü.Bırak yatırayım seni sarı soluk çelenklerin arasına.Güneyin yıldızları arasında kim yazıyor adını dumandan harflerle?Ah, bırak anımsayayım seni, olduğun gibi, daha oluşmadan önce sen! Birden uğulduyor rüzgâr …
Kategori: Şiir
Şub 23
Sanma ancak baña bu dîde-i giryân aglar
Sanma ancak baña bu dîde-i giryân aglarDerdimi yazdıgı demde kalemim kan aglar Tıfl-ı bî-dâye-i dil giryesin artırmadadır‘Âleme geldigine oldu peşîmân aglar Bî-kesem öyle ki bu hâl-i garîbim görseKendi derdin unudup baña yetîmân aglar Pençe-i hâr-ı sitemde göreli dâmenimiÇeşm-i şebnemle benimçün gül-i handân aglar Zulmet-i râh-ı talebde bu tekâpûlar ileTeşne-leb kaldıgıma çeşme-i hayvân aglar Kiştzâr-ı emelim …
Şub 23
İstanbul Gazeli
gecedir kandillerden mevsime eylül düşerbir gül tenhalaşırken kıbleme bin gül düşer ömrüm kuşatmalarında beyhude bir intiharacılar yaylım ateş-vurulur bülbül düşer alkol girdaplarında direniriz yine debir damla gözyaşıdır mektuplarda pul düşer mezarlık boylarında panayır ve sirklerdeölüme zengin giren dirime yoksul düşer tedirginliği vaktin üretirken kendinigecedir tabutumdan hâlâ İstanbul düşer Sefa Kaplanİnsan Bir Yalnızlıktır
Şub 23
İntihar
mübalağa yorgunum bu ölüm bâzârındagözlerimin akında cesedim ışıldıyoracım dirhem etmezken ağır geldim hayatamünzevi bir gecede direnmek de hayli zor o halde ne yapmalı yalnızlık yasaklanmışelim kolum kelepçe her kapıda biri varderken çözüldü büyü kuşlar çığlık çığlığasesleniyorlar tekmil: bir bahardır intihar kırık cam paslı bıçak denendi bileğimdealkole batmış kanım süzüldü usul usuldönüp baktım aynaya …
Şub 23
Sona Doğru
insan ölse de merakları ölmüyor,ne kadar “ben hazırım” dese debir şeyler eksik kalıyor yine de,okunmayı bekleyen bir kitap,tamamlanmayı bekleyen bir şiir,keşke yaşarken bitirseydimya da ekrandan silseydim,yarım kalması bazı şeylerin, yarımkalmak kötü, elvedâ demekistediğim kimse var mıydı,sanki birkaç tanıdıkama önemi yok artık.- Sefa KaplanLondra Şiirleri
Şub 23
“17/Adım”
Yollar yüzünde görülür!Hatırlayış… Sönük yeraltı…Sözler yolların kokusudur, HatırâHangi hayâl, nasıl hatırlayıştır o, HatırlamaSözdür saçları tutunulacak rüyâ Gitmek, şairin kendine gitmesidir* Yollar yüzünde görülür!Paslı korkular, Yolcu veKonak, Dumansız ateşBana zakkumları söyle, Erguvanları…Yere benzer yüzüm, YakınlığımYıldızlar, Ruhum uzaklıklarEy zarı parçalanmış ZamanEy utancın aynası, Hiçlik Gitmek, şairin kendine dönmesidir** Yollar yüzünde görülür!Bazen sönük yaprak, bazen bırakışSözler yolların buğusudur, …
Şub 23
Merdiven
“Öldüğü sırada elinde tuttuğu kağıtlar; iki siyah as, iki siyah sekizli ve karo valesi, o günden beri ölüm eri olarak adlandırılır.” Çapraz saatlerin arasında gezdirilenfesleğen. ‘Kalbin maziyi seyretmesigibi’… Çiziliyor usulca, aklığındansoyunmuş bir kadın sesi: ‘Ils ont change’ma chanson’ ve sürçüyor musiki. İşte körüm ben! Hayat sürüklerkenasrî hurdalığa, aşk ve kederi şekillendirentesadüfleri. İnceymiş âh, kırılabilirmiş meğer,ömrün …
Şub 23
Bahar Gökleri
Meltem mi ki bu esen, renk mi ki, şarkı mı ki?Şu dağdan aşağı ak bir bulut salkımı kiİçime bir buruksu sarhoşluk akıtmada.Düşler mi ki şu burcu burcu kokan havada,Renk mi ki üzerimden akaduran bu nehir?Kork! Bahar seni bir al güle döndürebilirBir daha göstermemek üzere gökyüzünü. Ah, bu gökyüzünden bir gün ayrılmanın hüznü. Yattım coşkun çimenler …
Şub 23
Yurtsuz Umutlara Ağıt
Bu çocuklar var ya bu seyrek sakallıbu esmer, bu öksüz, bu delikanlıbu umut sancakları bu tekbir fidanlarıgünah işler gibi överiz övdük mü yabaşımız belaya girer çok görmesek duayıgirift kuklacı ipleri seçilmişler düzeniseçer ayıklar onları haber saatimizeve sessiz ve görünmez yaşayan annelerimanikürlü kumalardan gizli dua ederleranneler çocuklarından uzun yaşamamalı bu annelerini döven babalarından kaçanhelal sütün ardından, …
Şub 23
Cennette Sessizlik
bülbülleri, sakaları bombalarla susturduktan sonrahasbahçede hayallerin erişemeyeceği sessizlik başlar:büyük hayaletin, ‘insanlığın’ sessizliği…buzulların sessizliği,buzdan ve külden meleklerin sessizliği. tanrıyla, önce çığrışarak,sonra onun sessiz ve kıpırtısız diliylekonuşmayı deneyenfelluceli anaların çoğalttığı sessizlik… gökçe kozalaklarıhavan mermileri halinde başımızda patlayankutsal bilgi ağacının;tüveyçleri, katledilen bebeklerin beyinlerinin zarıve gözlerinin akı olup yüzümüze saçılangökçe minelerin, hatmilerin,hüsnüyusufların sessizliği. – akbabanın süslenip püslenipyüreğimin başına konmasından,orada …