Ağladığını istemem ben ölürsem.Beni en sevdiğin halimle hatırla.Uzak bir yerde çalıştığımı düşün,Hayatta olduğuma inan,Bir gün gelir kendiliğindenGeçer bütün üzüntün. Her yeni gelen günüYeni bir ümitle beklemeli.Her yeni gün,Yeni havalarla gelir.Gece, yağan yağmurla uyursun,Sabah, bir de bakarsın odan güneşli. Her gelen vapuru, treniYeni bir ümitle beklemeli.Her gelen vapur, trenYeni insanlarla gelir.Ben esmerdim güzelim,Bu sefer bir sarışını …
Kategori: Şiir
Şub 23
Şair Herkes İçin Söyler Türküsünü
I.İşte herkes orda, bakarsın geçişlerine.Nasıl can atarsın, aralarına karışmak tanımak için onları.Yüreğindeki çılgın kasırgadır çıldırtan seni.Acının depreştirdiği kalabalık,içine işlemiş susku,ha deyip karar verirsin. İşte, geçiyorlar.Herkes. Çocuklar ve kadınlar. Durmuş oturmuş erkekler bile. Acı apaçık bakışlarında.Ve bir tek kalabalık, tek bir varlık gibi geçer.Ve sen, daralmış yüreğin, tek başına kalan acının kudurganlığıyla,son bir çabayla kalabalığa karışırsın.Kendini …
Şub 23
Çıplak Bir Kıza
Nasıl da tatlı tatlı bakıyor bana-sen siyah gözlü kız!Köpürüp akan ırmağın kıyısındanaçıkça seçiyorum yeşillerle uyumlu çizgilerini.Otları dağlayan alevler gibi bir çıplaklık değil bu,ne de küllerin habercisi bir köz sıçrayıp parçalanan,daha çok, oraya sessizce yerleştirilmiş, sabahınen körpe çuhaçiçeğisin sen, bir solukta yetkinleşen.Esintiyle sallanan çuhaçiçeğinin serin imgesi.Gizli, …
Şub 23
Bir şair gördüm, konuşurken bir zambağa “siz” diyordu.
Zambak Kokulu’ya Akdua ölülerin ak ayaklarında açar zambaklar(zambaklar) yer kurtlarının tezgâhında dokunursenin – kötüler kötüsü – yüreğin bunları bilmez ölülerin ak soluklarıyla büyür zambaklar(zambaklar) mahşerin ak bildirisidir okunursenin -yetimler yetimi- aklın bunları almaz şairlerin ölüm çiçeğidir zambaklar(zambaklar) çocukların karbeyaz uykusudursenin -mutrıplar mutrıbı- gönlün bunları çalmaz zambaklar gün gelir şairlerin başucuna sokulur Adnan Özer Ne zaman …
Şub 23
Alınyazısı Saati 4
Bütün dünya mahkûm gibiYalnız sen hürsün sabah yıldızıBizim zincirle bağlı her yanımız kolumuz kanadımızYalnız sen özgürsün sabah yıldızıGüneş bile lekelenmişYerden yükselen dumanlarlaAy paslanmışGeceden sisler ve puslarlaYalnız sen saf lekesiz ve mâsumYalnız sen tertemizGecenin eremediğiGündüzden önce ulaşanKendi gönül sırrınaVe günün soluğuyla sararmayanParçalanmaz aydınlıkVe bölünmez ışıkAlınyazımızın tek ak noktası gibi parlayanSabah yıldızıBütün gece uykusuz kalsamBütün ömür susuz …
Şub 23
Alınyazısı Saati 6
6.Kimse söndüremez seniSabah yıldızı İnsanlığın alınyazısısınAltın çivilerle çakılmışZaman levhasının göğsüne Ürkek bir güvercininKalbi gibi atsa da nabzınSen çelik kalesisin secdenin ve sabrın Kerpiç damlaraSessizce sürünüp geçsen deAyın gölgesindeBelli belirsizİletsen de bildiriniGüneşin ilk parlayışıylaSönecek çiğ tanelerineKimse bilmese deYine sen olacaksınO güneşin gözbebeğinde Güneş yakarSen ışıtırsınAteş denizinin çalkantılarındanYüzü bulandıkça onunYüzünü aydınlatanSuyunu durultanSen olacaksın onun …
Şub 23
Hoşçakal aşk mektubu, hoşçakal
Hoşçakal aşk mektubu, hoşçakal,Ne kadar ağırdan aldımsa da,Ne kadar istememiş olsam da,Elim emrediverdi,Bütün mutlulukları ateşe vermeyi.Ama yeter, vakit tamam;Yan aşk mektubu! Hazırım, aldırmaz artık ruhum hiçbirşeye.Hırslı alevler,Çoktan sardı sayfalarını.Bir dakika!İşte parladı,Cayır cayır yanıyor…Hafif bir duman, Bükülüp kıvrılarak kayboluyor gözden.Pahalı taşlardan yapılma,Sadık bir yüzüğünHatırası çoktan unutulmuş.Erimiş mühür mumu, köpürüyor.Ah!Sağduyu! İşte bitti hepsi,Kapkara artık tüm yapraklar.Hafif küller …
Şub 23
İnsanın Trajedisi Birinci Sahne
(Gökler. Şanına layık bir saygıyla çevrili Rab tahtındaoturuyor. Dizlerinin dibinde melekler. Dört başmelek tahtınyanında duruyor. Pırıl pırıl aydınlık.) MELEKLERİN KOROSUArştaki Tanrımıza şan olsun,Yeryüzü ve yüce gökler ona övgüler düzsün,O ki tek sözüyle cümle alemi yarattı,Ve son, gene O’nun tek bir nazarına bağlı.O kudrettir, hikmettir ve hazların tümüdür,Hissemiz sadece üstümüze düşen gölgesidir,Tapıyoruz O’na, şavkından pay almamızaİzin …