Aldın beni yalnızlık deryasından,
Umudum oldun, sessizliğimin ilacı.
Nasıl iyileşirim derken,
Aldığın yere bıraktın beni…
Kayboluyorum yalnızlığımda,
Gün be gün dalıyorum yalnızlık denizine.
Yüzme bilirim sanmıştım,
Meğer yalnızlık benim kaderimmiş bilemedim…
Ey YALNIZLIK ben yine geldim;
Hoş geldim sefa geldim.
Hüznümü, dertlerimi, kederlerimi yanimda getirdim,
Kaderimsin artık biliyorum; başıma taç ettiğim yalnızlık…
Kaderimsin sen ey yalnızlık…
Aldığı yere geri bırakacak kimseyi istemem.
Yalnızlık ihanet istemez; vefa ister, cefa ister, hüzün ister…
Artık aldatmayacağım seni!
Uğur Uyanık
