ben ve ellerim uzaklarda senden
kelimeler gözyaşlarında asılı
bilirim yollanımı gözetleyedururda
otururken köşesinde yalnızlığın iğreti
yüreğin ezik ezik olmasın anne.
sensiz sanadır içimde akşamlar
suskunluğun süren sorgusunda
az biraz morcadır ellerim anne.
ak bir yazmadır gece /örter başını
düşmüştür yollara yana yakıla
yürekleri itrek karanlıklara sarkıtılır parmaklar
seherlere düşen ayrılıktır
kuşluklar kıyılardan avuçlanır anne
benimse gözlerim akan sulardan.
Ahmet Veske
