Bu davette topuğunuzun ya da kanadınızın,
biri kırık olmalı.
Bu şartı yerine getirmeyenler,
kırık ön dişler ya da deşik ciğerlerle de katılabilirler.
Uzun hazırlıklardan geçtik biz,
uzak diyarlara uçtuk başka çaremiz yoktu!
Babasız kızlar korosu:
Babamız bizi sevmedi!
Çirkiniz! Çirkiniz!
Zır deliyiz.
Güzeller güzeli şüphe,
kır kalbimi, alışığım ben!
Yeşil gözleri babamın:
Gözleri zehirli yosunlardandır,
ince ince proje dokur, gürcü soğuk ve mağrur,
babamı hiç görmedim – ki onca yıldır…
“Bu baloya davetli kızlar, babalarının cenazesinde bulunmayacaklar.”
Niye seveyim seni?
Babalarının terk ettiği kızlar, kötülüklerinde cömert,
aşkların da hazin ve güvenilmezdirler.
Babasız kızlar korosu:
Babamız bizi sevmedi!
Öyle bir şey koptu ki içimizde,
bütün kötü kadınlar bizden sorulur,
kaçmayı biliriz biz en iyi…
Ey cesur!
Ey sevgili!
Sıkıysa bak gözlerime,
taşa çeviririm seni, mum gibi eritirim,
çocukluk acıları pazılarımdır benim,
ah ben ne güçlü ne unutkanım bilemezsin!
“Balomuz gece yarısını geçe başlayıp, canımız isteyince biter.”
Kandır dur arabalarıyla dolanmayız biz,
cam kırıklarında dans etmek varken…
Babasız kızlar korosu:
Küfredip kavga çıkarırız
Çirkiniz! Çirkiniz! Çirkiniz!
Babamız bizi sevmedi,
cümlenizin hakkından geliriz.
Yaralarımıza şap dökerek büyüttük kendimizi…
Göçebeyiz; talan eder tüyeriz.
Hayat, baskınımıza mazur bir davet yeridir,
arka kapıları tekmeler içeri gireriz,
yaklaşma yakarım, dumanını üflediğim gibi,
keyfime bakarım…
Ön kapıdan ve sırayla,
buyurun kibar hanımlar beyler…
Babanız sizi sevdi de ne oldu?
Perihan Mağden
