Kategori: Türk Şiiri

İşten Değil Aşk

işten değil aşk şiiri yazmakilk sözü bir bulsammermer desem değil biliyorumbi dakka desem değilceketimi verir misin değilbirden önümde bir yaz günü açılıyorbahçede kuruyan çamaşırlarınyere değdiğikoşup kaldırıyorum uçlarınıeriğin yaprakları değiyor yüzümedeğsin varsın hepsi geçernasılsa kuzey buz denizindebeyaz bir gemihatırlıyordur ilk seferini oralaraaşk bir sonbahar kimliğindesürdürüyor egemenliğinibirden bir bakıyoruz kiher şey yerli yerindeotobüsler tirenler yerindedükkânlar yerli yerindeacılar …

Devamını oku

Ney

yaz yıkıldı, sen artıkkalk ve buralardan gitgöçen sevdalar ki sorar:yokluk nerede, küller ne vakit?soluk ve kırılmış içkilerdebir bozgun tadı varsadüşer akşam ve cemşid güz bir ney’dir, bir gül üfler……………………ve akikişler kalbine, dinle!hangi hüzünler evidirve hangi sazlıkta gurbetgösterir bir kuş şimdimesnevî ve ahd-i atik? sormak güze özgüdür:o ki der ben miyimyenilmiş ve yitikbir yazı olan sevgili?ki …

Devamını oku

Cam Fanus

Ne gidecek yerim var,Ne gelecek kimse banaTarih, git diyor, sonuma gitGit de bul seni sen yapan kaderiBulmak, cama yansıtmakmış gölgeni Çocukken öğrendiydim, hayat bir yılandırŞimdi sergiliyorlar bir yılan gibi camekânda beniAtamdı Gılgameş,Onun heves diye bıraktığı ölümsüzlüğü ararken buldum yılanıHerkesin öyküsüyle buluştuğum andır bu anŞimdi ne gidecek yerim varNe gelecek kimse banaOysa herkes burada Nefesimden kalan …

Devamını oku

Bâki’ye Gazel

bir yerde vahim bir yanlış yapılmıştırne yadsımaya dilim varırne düzeltmeye gücüm yetermeyyus bir papağan gibi tenhada bırakılmışharıl harıliçimdeki bozgunla söyleşirim bir yaş gelir ki kadınlarçekilir ortalıktanesmerler birden çekimsersarışınlar uzakkumrallar vefasızdırartık ne uyku ne durakbir âfet biçerim imgelem kumaşındanmüstesna bir sevgilionunla söyleşirimfazlasıyla edâlıiyice rahşânbakışları ebrûlî serviler boşalır boşluklardanbir mehtap karanlığınagazelhanlar susmuşçalgıcılar perişanbir ben ki sabahlara kadar …

Devamını oku

Noktalar

Noktalarda duracak kadar dengeliyimDar dünyada diken üstü duruşlar Doğrularım ki tutunduğum kuru dalDönüşsüz hatalardan öğrendigim yanlışlar Yüzümde bir parça aydınlık bazenUmutsuz geceler biter birden ışıyışlar Evler şarkılar aşklar arkadaşlar bırakıp gittimHer mevsim giden kuşlar gelen kuşlar Her insanın rakibi yalnızca kendisiymişKöpek yarısı dünya seyirciler alkışlar Kara değirmenler gordum kararıp kalmışlardıÖğütmeyen öğünürmüş için için çürüyen taşlar …

Devamını oku

musalla taşında açan gül

Yağmur bu kadar inceyken Ağır açan bir gül kadar hafifken merhamet Ölüm çok ağır Allah’ım Ölüm çok ağır affet. Hafiften bir yağmurla Allah’ımMusalla taşında bir gül kıl beni Usulca bir güvercin Kaldırsın ince kırmızı giysilerimi İznin olursa açılsın kuş dili Söyleyiversin ince naif şarkılar Zamanın süzgecinden geçen bedenimi Dağıtıp savursun ruhumla birlik rüzgâr. Hiçbir sırrını …

Devamını oku

Zavallı Etem

Zavallı EtemÇok çekti geçen kışBütün kışı parklarda geçirdiŞimdi durumu iyiSanatoryumdaVerem. Melih Cevdet Anday

Hoşgeldin

Su sandım içtim sesiniİnce gölgeni gördümBir yamacın başındaSarışın günlere yürüdüm Sözcükler buldun banaGizem kapılarını açan sözcüklerYüzümde gülücükler göğerdiŞarkılara büründüm Kara kışların ardından geldinAvucumda çiçek oldunKuşluğumda kuş sesiYeşilinle örtündüm Aşkın eski çağlarındanÖnüme açılan söylenceHoş geldin Hüseyin Yurttaş

Kaab İle Hırka

“beni örün, beni örtün!” bir şey var: eski sözleriuzun ve anlaşılmaz şeylere gömdümgördüm: sözlerin kumundabir vaha idi yazduydum, yeşil kuş, hadra!dedi, ‘siz,ölmeden önce ölün!’ “beni örün, beni örtün!” gördüm: göğsünden kopan güneş’tiyeşil sözü gördümavucunda doğan nehribir kemerdi; giyindim aşk’ıhırkamı ördüm bürde!dedi ‘üşüyordun,sana verdim!’ “beni örün, beni örtün!” sessizlikti, gülü doğurduyüzümü Yüzüme dönümZaman, gül’dür; gülü böldümyeşil …

Devamını oku

İnsan Kısadır Oğlum

Babaannem derdi ki: İnsan kısadır oğlumve bilmezden gelir kısalığını, bilseydiyarışmazdı yollarla, göğe evler yükseltmezdiNazlı babaannem sözü de uzatmazdı ısrarı daaz söyler, usul böyle, bir söylerdi bir deadamın kötüsünü piyade, sözün fazlasını şiiryaparlar derdi, piyade olduğumu da gördü şiir yazdığımı daküçücük bir büyük anneydi, onu yitirinceanladım kısacıkmış her şey, insan kısaymış ağaçtan, ikindidenelmadan, güneşten, kardan, yağmurdan,gölgemiz …

Devamını oku