Kategori: Şiir

Evin Halleri

Evin yalın haliİster cüce, ister devCamlarında perde yokBomboş, ev. Evin -i hali, sabah,Geciktiniz haydi!Uykuların tatlandığı sulardaBıracaksınız evi. Evin -e hali, gün boyu,Ha gayret emektar deve!Sırtınızda yılların yorgunluğuAkşam erkenden eve. Evin -de hali, saadet,Isınmak ocaktaki alevdeSönmüş yıldızlara karşıIşıklar varsa evde. Evin -den hali, uzaksınız,Hattâ içinde yaşarkenAşkların, ölümlerin omzundaAyrılmak varken evden. Behçet Necatigil

Kurşun

Bitkinim, bitkinsinSaçlar ağarır ümitlerle beraberİnsanın evi olmasıBüyülenmiş gibisin. Satırlarda soldu yüzünKalabalık evlerde eğretiÜzgünüm, üzgünsünMumlar eridi. Sokaklar, eğlenceler uzaktaFarkında bile değilsinHasadını esirgeyen topraktaBitkinim, bitkinsin. Çökmüş siperlerden kurtulan yorgunAskerleri düşünYeraltında saatlerYılları ömrümüzün. Bilmezden gelsek deGün sönmeye başladıSeneler eriyor cenkteYaşamaya vakit kalacak mı? Diyelim kurtardık hayatıYa ansızın yalnızsakYa külçeleşir de ayaklarYürüyemez olursak? Yahut askerleri düşünTam çıkmışlar siperdenBakıyorsunPusudaki tepelerden …

Devamını oku

Büyükanne

Üç yıl olmuş nerdeyse öleli büyükannem Ne iyi kadındı. Gömülürken Akraba, eş, dost, tanıdık, tanımadık Ağlamış sızlamıştı ta yürekten Yalnız ben dolaşıp durmuştum evde Üzgün olacak yerde şaşkın. Ayıplamıştı biri beni Tabutunun başında sessiz Kupkuru gözlerle böyle bakılır mıydı? Şamatalı yas, çabuk geçip gitti Üç yıl boyunca tatlı-acı olaylar, Başka heyecanlar, sarsıntılar, yıkışlar Silip götürdü …

Devamını oku

İkinci Ev

Gerekliydi uzaklarda bunalıncaİkinci ev! Hatırla ilk girmeniBir otel, bir park, hatta sokaklardaİkinci ev! Yeterdi izbe oysaİkinci ev! Behçet Necatigil

İkinci Kişi

Bazı karşıma çıkıyorsun,Tanıyacak gibiyim seni.-Gel biraz konuşalım, diyorum.Cevap vermiyorsun. -Ellerin titrer miydi eskiden?Dumanlı mı görüyordu gözlerin?Padişahlar gibi hayal mi kurardın?De bana, diyorum, susuyorsun. -Kitap okumayı severdin,Kırlarda dolaşmayı, bahçelerBilmediğin kadınlar gibi miydi?Söyle, diyorum,duruyorsun. -Atlarla, insanlardan daha çokYoldaş mıydın çocukluğunda?Neyledin hepsinin yokluğunda?Diyorum, ağız dil vermiyorsun. -Nasıldı ilk gurbete çıkışın?Kıyısına ilk vardığın deniz?Koynuna ilk girdiğin kadın?Ağzına ilk sürdüğün …

Devamını oku

O Eski Bir Güvercindi

O eski bir güvercindi gittikçe hatırlanan,O eski bir güvercindi, uçması da iyiydi bana kalırsaO eski bir güvercindi, çünkü tenhaydı şehirler,Benim saçlarıma saklanırdı, benim saçlarım çalılara;Onu görürdüm göllere girdiğimde, bıldırcın avladığımda akşama,Gelir ateşime sokulurdu, o eski bir güvercindi,Başka kimsecikler de yoktu galiba. Bir başıma sevişen adam mıydım, ben neydim?Silâhlarımı da severdim, güvercini de,İnsanları da severdim, hiç …

Devamını oku

Kendimce

Yorgunsam yorgunluğum benimSize ne benim yorgunluğumdan?Üç beş yıl yaşadım şu dünyadaBir gün koyup giderim. Hastaysam hastalığım benimSize ne benim hastalığımdan?Başım ağırıyor zindan gibiÇok sigara içerim. Mahzunsam mahzunluğum benimSize ne benim mahzunluğumdan?Geceler boyu denizlerim varKapkara akan çeşmelerim Aşıksam aşıklığım benimSize ne benim sevdamdan?Uzaktan kırları,denizleriKadınları severim. İyisem iyiliğim benim.Size ne benim iyiliğimden?Bilmeyin hikayemi işteÖyle yaşar giderim. Cahit …

Devamını oku

Cehennemde

Ölüm ara sıra yokluyor beniOturuyor geçip karşımaDaha diyor, daha vaktin gelmediSonra dönüp gidiyor başkasına Ama herzaman bu böyle olmazÇocuklar, ihtiyarlar, tazelerGörüyorum gider arasıra bekleşirHacıbayram önünde cenazeler Birgün beni de alıp gidecekNe işine yararım bilmemTanrı katında utangaç beceriksizZayıfım cehenneme giremem Tanrı görünce beniAzraile kızacak  -Niye getirdin bu çocuğu, diyecekDaha gün görmemiş, cahil, habersizÇok vakti varmış yaşayıp …

Devamını oku

Geceler ve Hayalin

Gündüz sende dinlenen hayalinYol ve gece korkusu bilmeden,Bana gelir, geceleyinBu öyle sürecek senden habersiz,Günlerin sona erdiği geceHayalin beni bulamayacak;Gece yolcusu bütün hayallerinİstanbul sorumlusu Yahya EfendiyiÇarşamba semtinde arayarak,Gözlerime ne olduğunu soracak.Hayalin hafifçe gülümser gider;Ne yağmurda ıslandığı görülmüş,Ne de beyazda karla örtülüdürDolmabahçemi, Unkapanı mı,Güzergah belirtilmeden,Bana tek söz etmedenSadece gülümser, döner ve gider;Hayalin her olağanüstü güzel,Seni ilk tanıdığım …

Devamını oku

El Yazısı

el yazımı istiyorsunuz bendenne yapacaksınız el yazımı, diyorum, ben bile bir şey yapmıyorum artık onuçocukluk hatırası kadar uzak bana elimin altındaki yazıel yazısı çocukluğudur insanınilk öğrenmelerin izini bütün ömrüne taşırilkin gözleri öksüzleşir insanın, bakışlarızamanla kendinin olan şeylere bile yabancı gözlerle bakmaya başlartanıdıkları azalır kendi hayatınınokuldayken yazım güzeldi, zamanla çirkinleşti, derler, ben de öyle diyorum,biliyorum izi …

Devamını oku