Kategori: Şiir

İstanbul Gazeli

gecedir kandillerden mevsime eylül düşerbir gül tenhalaşırken kıbleme bin gül düşer ömrüm kuşatmalarında beyhude bir intiharacılar yaylım ateş-vurulur bülbül düşer alkol girdaplarında direniriz yine debir damla gözyaşıdır mektuplarda pul düşer mezarlık boylarında panayır ve sirklerdeölüme zengin giren dirime yoksul düşer tedirginliği vaktin üretirken kendinigecedir tabutumdan hâlâ İstanbul düşer Sefa Kaplanİnsan Bir Yalnızlıktır

İntihar

mübalağa yorgunum bu ölüm bâzârındagözlerimin akında cesedim ışıldıyoracım dirhem etmezken ağır geldim hayatamünzevi bir gecede direnmek de hayli zor o halde ne yapmalı – yalnızlık yasaklanmışelim kolum kelepçe her kapıda biri varderken çözüldü büyü – kuşlar çığlık çığlığasesleniyorlar tekmil: bir bahardır intihar kırık cam paslı bıçak denendi bileğimdealkole batmış kanım süzüldü usul usuldönüp baktım aynaya …

Devamını oku

Sona Doğru

insan ölse de merakları ölmüyor,ne kadar “ben hazırım” dese debir şeyler eksik kalıyor yine de,okunmayı bekleyen bir kitap,tamamlanmayı bekleyen bir şiir,keşke yaşarken bitirseydimya da ekrandan silseydim,yarım kalması bazı şeylerin, yarımkalmak kötü, elvedâ demekistediğim kimse var mıydı,sanki birkaç tanıdıkama önemi yok artık.- Sefa KaplanLondra Şiirleri

“17/Adım”

Yollar yüzünde görülür!Hatırlayış… Sönük yeraltı…Sözler yolların kokusudur, HatırâHangi hayâl, nasıl hatırlayıştır o, HatırlamaSözdür saçları tutunulacak rüyâ Gitmek, şairin kendine gitmesidir* Yollar yüzünde görülür!Paslı korkular, Yolcu veKonak, Dumansız ateşBana zakkumları söyle, Erguvanları…Yere benzer yüzüm, YakınlığımYıldızlar, Ruhum uzaklıklarEy zarı parçalanmış ZamanEy utancın aynası, Hiçlik Gitmek, şairin kendine dönmesidir** Yollar yüzünde görülür!Bazen sönük yaprak, bazen bırakışSözler yolların buğusudur, …

Devamını oku

Merdiven

“Öldüğü sırada elinde tuttuğu kağıtlar; iki siyah as, iki siyah sekizli ve karo valesi, o günden beri ölüm eri olarak adlandırılır.” Çapraz saatlerin arasında gezdirilenfesleğen. ‘Kalbin maziyi seyretmesigibi’… Çiziliyor usulca, aklığındansoyunmuş bir kadın sesi: ‘Ils ont change’ma chanson’ ve sürçüyor musiki. İşte körüm ben! Hayat sürüklerkenasrî hurdalığa, aşk ve kederi şekillendirentesadüfleri. İnceymiş âh, kırılabilirmiş meğer,ömrün …

Devamını oku

Bahar Gökleri

Meltem mi ki bu esen, renk mi ki, şarkı mı ki?Şu dağdan aşağı ak bir bulut salkımı kiİçime bir buruksu sarhoşluk akıtmada.Düşler mi ki şu burcu burcu kokan havada,Renk mi ki üzerimden akaduran bu nehir?Kork! Bahar seni bir al güle döndürebilirBir daha göstermemek üzere gökyüzünü. Ah, bu gökyüzünden bir gün ayrılmanın hüznü. Yattım coşkun çimenler …

Devamını oku

Yurtsuz Umutlara Ağıt

Bu çocuklar var ya bu seyrek sakallıbu esmer, bu öksüz, bu delikanlıbu umut sancakları bu tekbir fidanlarıgünah işler gibi överiz övdük mü yabaşımız belaya girer çok görmesek duayıgirift kuklacı ipleri seçilmişler düzeniseçer ayıklar onları haber saatimizeve sessiz ve görünmez yaşayan annelerimanikürlü kumalardan gizli dua ederleranneler çocuklarından uzun yaşamamalı bu annelerini döven babalarından kaçanhelal sütün ardından, …

Devamını oku

yüzmeyi öğrenmeden öldürülen oğullar

bin odalı sarayda kaç ayna lazım olurkaç okur yazar yatar paspasının altında birden bine sayarmışım okumayı bilmezkenokumadan boğulan ne çok akranım oldusağ kalanların hepsi ne de çok benim gibi!ciğere basılan suyun dehşetini bilmeyengünde bin yalan için ayda bir kan şerbetiherkes her şeyi kurt gibi bilir demişti babamböyle olurmuş demek kötülüğün kemalikaç tövbe eksiğim var yutkunma …

Devamını oku

Külbe-i Ahzân Şiirleri Bercestem

Babam Şükrü Efendi’ye Yûsuf gibi ‘izzetde sen Ya’kûb-veş mihnetde benDil sâkin-i Beytü’l-hazen tenhâlara salduñ beniBâkî Var mı bir dîvâne kim geşt-i beyâbân istemez ‘Uzlet idüp halkdan bir beyt-i ahzân istemez Bâkî Sabr eyle dilâ derdüñi cânâne tuyurmaCân içre nihân eyle velî câna tuyurmaZinhâr sakın mey yirine kanuñ içerlerKeyfiyyetüñ ol gözleri mestâne tuyurmaEsrâruñı keşf eyleme tahsîl-i …

Devamını oku

Bundan İbaret

Anneannem için “İki kızım var” dedi, “benim.Ve ben” dedi, “onları büyüttüm.Bundan ibarettir hayatım. Yaşam beni kızlarımla aramagirdiği ölçüde ilgilendirdi,tehdit ettiği ölçüde bizleri. Olan ve olabilecekher şeye karşı korudum onları.Acılardan uzak tutabilmek, hayal kırıklığından, kaygılardan,kırgınlıktan esirgemek istedim kızlarımı.Sormadan cevaplamak istedim sorularını. Nasıl zorlandım ama, bilseniz!Harbiye, Arif Paşa Han:Kocam askere alınabilir her an, ülke garip, dönem garipti,6-7 …

Devamını oku