Kategori: Şiir

Paris Akşamları

Bu kent her şeyiyle bana yabancıCaddeler, binalar, bütün insanlar…Öyle hasretim ki ezan sesineArarım çevremde minare, camiLakin takılırım çan kulesineHer semtin muhteşem kilisesineYâd el elemleri sarar içimiUzaklarda yurdum! Burdan çok uzak Her mevsimi güneşli, masmavi göklüCamili, kubbeli, kümbetli, köşklüOzanlı, garipli, kervansaraylıHele insanları: Alpli, GiraylıYok haber onlardan, baba evindenBu yüzdendir halim, kopuk bir yaprakHer şey çok uzakta …

Devamını oku

Saçmalık

Boşuna,kendi içimde dans ediyorum.Kader bu,başka bir şey değil.Hayat daha çokbir koyununparçalara ayrılmadan önceki kısa ömrü.Kader,ateşte kızardığıson andır.duyduğumve elimde kalan tek şeykelimeler.Konuşmaya çalışmakfakat sadece kelimelerin yankısı geliyor bana.Kupkuru bir dağımhiçbir pınarım yok.Sadece çılgınlık. Boşuna,hayat kupkuru bir çölbenim içinde kaybolduğum.Susuz bir hayvan gibi bağıran.Hiç su yok.Kendime olan inancımı kaybettim.Hayal etmeyi bile bıraktım.Boşlukta hiç rüya yok. Çöldür bu,ve …

Devamını oku

Aşk, Kalpte Birikir ve Taşlaşır.

Hem lodos var, hem dolunay.Adonay elehenu adonay ehad! Benim kalbimde lotos var. Adonay elehenu adonay ehad! Lotusu kim yalar? Adonay elehenu adonay ehad! Bu Dünyâda seni kim arar? Lâ ilâhe illâllah . . . Ben,seni arıyorum.Ner’desin? Seyhan Erözçelik

İkinci Yada

Ey su! Yâ su! Taş ma, taş!Aka dur gök ten, göz ler i m den,çile m ne? Dağ ı na var dum,ayna n ı gör düm. Ağaç tanyürü düm,  san a bürün ü yor um. Sâk! Ey su! Yâ su! Yağ dur  su! Ak du i göz ler i m den, çile m var,dayan a …

Devamını oku

Rüyâ Gibi Her Hâtıra

Şimdi bur’da oturduğumda, gözlerimi kapıyorum,Aklıma, Dünyânın en büyük taşı geliyor: Ayers. Rüyâ, ne zaman gelecek? Aklıma mı, gelecek? Rüyâmda, ner’deyim ben? (Evde mi, Ana?)Hâtıralar, rüyâdan rüyâya, taşınıyor.Rüyâlarsa, insandan insana. Ben, şimdi sendeyim.Atıyorum yüreğinde. Seyhan Erözçelik

Boynun Issız Bir Yurt Gibi

suyum yok ey gecenin meleği nice susadım– sus yazıcı ırmak senin içindeyüreğinden çok su içtin kanmadın sesim yok ey ulular ulusu konuşmayı özledim– ey sözünü boğan dilsizyeryüzünü sustun ıssız yurda çevirdin ışığım yok ey boşluğun bekçisi çok acıyor gözlerim– kendi kandilini göremeyen köriçine yanan mumlara pervane oldun bedenim yok ey ay yapıcısı kadınıma gideyim– unut …

Devamını oku

Serin Oluyor Artık Akşamlar

Aynadaki yüzümle gittim bırakıp hüznümü aynadaşimdi kendini seyrediyor herkes hüznün aynasında. İşte güz! Vakit dargiderek eksilirken içimde bir şeyler, baktım eskimişyalnızlık da. Ey zamana hükmü geçen şaman!Güller deren yazlardan geçtim güzü bağışla bana,bana bağışla güzü, sürdür,güzü örseleyen rüzgârı beklet, kışı ertele, vakit dar. Giderek eksilirken içimde bir şeyler, baktım eskimişyalnızlık daserin oluyor artık akşamlar. Aynadaki …

Devamını oku

Güzelleme

kim dokunduysagüzel büyümüş bir ince çizgiylebir güzel çizmiş havada su seslerisarı yıldızları kim sulamışsabakır kumruları duru su kokusunududakları vapurları kim öptüysegüzel öpmüş bu kadar güzelpes pembe ten rengiylene güzel öpmüş Halim Yazıcı

Alın Yazım

dağlardan uçurtmauçurtmalardan güvercin güvercinlerden sensenden aşk yaptım bin renkli güldendevrilen adın yıldız olsun alnımadiye kalbime yazdım. Halim Yazıcı

dokun tenine denizlerimin

kuşlarım konsun üzerineki seni seviyorum kime nereden nasıltutunacağım nasıl anlatacağımbilemiyorum kimi nereden nasılterk edeceğim sarmalları kalbiminnasıl kalır neden ayakta ölür aylarkim bilir inanasım gelmiyorbir bebek nasıl büyür bir aşk nasıl dirilirsesim olur. Halim Yazıcı