Hadi git azıcık İstanbul isteKosunlar o denizi bir çanağaBir çıkına elesinler o günlerimiO yazdan Üsküdar’dan ne kaldıysa Elif’tenDoldur ceplerineOnlarda yoksa komşularında vardırTanırlar sevinirlerBeni Bay Metin gönderdi, de Metin Eloğlu
Kategori: Şiir
Şub 23
Sevgilinin elleri bir çift kuğu
Sevgilinin elleri bir çift kuğu,Saçlarımın altınında yüzüyor.Bu dünyada her insanoğluKendi aşk şarkısını söylüyor. Bir zamanlar uzaklarda ben de söylerdimVe aynı şarkı şimdi dilimde,Bu yüzden soluklanıyor derin,Yumuşacık söz, ince esrikliğiyle. Bütün sevgiyi akıtırsa ruhun pınarıYürek olur bir külçe altın,Ancak şimdi ısıtmıyor şarkılarıAyışığı, sıcaklığıyla Tahran’ın. Bilmem, nasıl geçeyim yaşam yolunu,Kül mü olayım okşayışlarında Şahanenin,Yoksa yaşlılığın eşiğinde bir …
Şub 23
Kara Adam
Dostum benim, dostum benim,Hastayım, ama çok hastayım.Bilmiyorum nerden kaptım bu ağrıyı.Rüzgâr mı bu ıslık çalanGöğünde çıplak, ıssız tarlanın,Yoksa çiseler gibi eylülde bir ormanaSerpilen beynime alkol mü? Başım çırpıyor kulaklarımıKanatçıkları gibi bir kuşun.Boynumun üzerinde ayaklarınıGücü yok göstermeye uzaklardan.Kara adamKara, karaKara adamYerleşiyor yatağımın kenarınaKara adamUyku vermiyor gece boyunca. Kara adamMurdar bir kitapta gezdiriyor parmağınıVe yüzüme mırıldanıyor burnundanÖlünün …
Şub 23
Kar Yağdığı Günler
Hâlâ kalbimin içinde derin yankılı beyaz bir türküdür durmadan kar yağdığı günler, ürpermelerinde soluduğum, pamuklarına büründüğüm beyaz bir türkü. Ne günlerdi o günler, ey tanrım, bembeyaz karların yağdığı o günler! Şendik çocuklar gibi, yollar açılıp daldığımız gün enginlere. Kar yağıyordu lapa lapa. Biz iki ak görüntü. Yollardaki izlerimizi siliyordu düşen kar ve tüm sırlarımızı toprağa …
Şub 23
Uyandırmak İçin Seni
-I- uyandırmak için seniayışığı sonatından geceyi çaldımıssız bir şehre gittim hiç gitmediğinsessizliğe bilmediğin şiirler fısıldadım rüzgârların dindiği kıyılardaöykünü dinledim ıslak kumlardandeniz uyuyordu ayak ucundaaramızda tüy gibi uçarken zaman aralık perdelerden yüzüne düşenayın tenha seslerini okşadım açıklarda yitmiş bir yelkenlideneğilip yıldızlara gölgeni öptüm -II- kimsesiz çocukların ince parmaklarıyladokundum düşlerinin kırılmış aynasınaeski resimlerin soluk çizgilerindenellerini seyrettim mağaralarda …
Şub 23
İstanbul’un Gözleri
olur ya, gün gelir kırılırsın, yalnızlık evin olurya da kaybolursun anılar ormanındasesime tutun, siste seni arayangözlerine, o gencecik İstanbulun unutmadım, unutmuş olamazsınkalbimizde yürüyen o ışık ormanınıkapat gözlerini ve gel, o sıcak sihiraksın yine parmaklarından bir dua gibiyaşanmış bir aşkın tuzlu tenine Maçka parkındaki çınar ağacıilk öpüşün ebruli tozlarıylaon sekiz yaşında bir İstanbulubıraksın akşamları bir rûya …
Şub 23
Ölüm Gibi
işte sevişmek bittiölüm gibi devam ediyor gece aşk henüz gidilmemiş bir ülkedir, diyorsunne kadar uzak gitsen çıkamazsın teninden kendinden çıkamazsın ne kadar yakın gelsen sessizce dinliyorum gecenin çanlarınıaçık bir yara gibi çalıyor çanlarvuruluyor sesinde çanların hayvanları çıkamıyorum senden ne kadar uzak gitsemsana varamıyorum ne kadar yakın gelsem gözlerindeacının ürperen tenini okşuyorumnereye akar, hangi ölü denizeistiridyeden …
Şub 23
Son Armağan
yalnız bir ağacın öldüğü yerdeüç kere döner kuşlarsunmak için kederi yaprak perilerine koruyun onu koruyunsonsuz uykusunu bu iyi ağacınkutsayın onu güzel sözlerle yeni doğmuş bir yıldızın ışıklarıylaörtün suçsuz gövdesinikimsesiz gövdesinisarın iyi sözlerle sözlerdir artık sadecebeklediği yaşayanlardanhiçbir işe yaramayan boş sözler bitti işte, ne rüzgârne ağaç kurtlarının şenlikli çıtırtısıgece ne ay ışığıne lanetli karanlıkne de canlı …
Şub 23
Elveda
-I-gidersenasırlık bir ağaca yaslanmış gövdemkökünden sarsılacakvar gücümle bağıracağımgünleri yanıtlayan ormandahiçbir şey kalmayacakkendi sesimden başka madenciler uzun lambalarını yakarakgururla ineceklerorayadünyanın bir saat gibi döndüğüdağların derinlerine her şey karanlığa düşmeden önceışık sönmedenkapanmadan gökyüzünün kilidisadece büyücü ve ölümgörecek beni -II- gidersenrenkleri öp son defasesleri okşasuyun üstündeki değirmene yürüzaman indirirken perdeleriniataların ve tanrıların yasakladığıhuzurbeklesin orda beni uçan bir gölgedir …