Kategori: Şiir

Korkunç Korkular Yaşıyorum

Korkunç korkular yaşıyorum Yazdığı o üç satır yüzünden Eldivenleri masanın üzerinde Bir karakedi yolumdan geçen Kuş, yıldız ya da merdiven Her şey buz gibi kötü bir işaret bana İnsana korku veren bir dille Ondan söz eder bütün bir dünya Cuma’nın bana bıraktığı bu Cumartesi O’nunla ne yapacak kimbilir Çekinirim bir sözcük O’nu incitir diye Söylenen …

Devamını oku

kün

kalu belada duydum sesini ben o gündür seni ararımo gündür seni ararım ayaklanmaların ilk kargışlarındabir eskimiş saat bekler çıkmaz sokaklarda, ıssız bulvarlardasana ne söyleyeyim karakara odalarda içim buruk bile değilbilmem uyuyakalır mısın yaz akşamları tahta iskemleler toplanırkenbilmem, istemem bilmeyi ellerinin yumuşaklığını aklının mavi rengini kan oturmuş uzuvlarım var gözlerim var görülmedik sen bilmezsinkırık kalmış selamlarım, …

Devamını oku

Annem Öldü Mü?

Ne hız ellerini üzdün dünyadanBalanı tek koyup nereye gittin? Nasıl yok oluyormuş bir anda insan Sanki bu dünyada hiç yok imişsin.. Güneş gurup etti… oda karardı… Bir anda yok oldun sen hayal gibi. Şimdi düşünürüm senden ne kaldı.. Gönlünde hatıran kara hal gibi… Beni boya başa yetirdin anne Bize borçlu bildik her zaman seni Sen …

Devamını oku

Kül

yakın mı uzak mı o yaralı yüzo saydam bakış o kapalı kapılaryeni mi dersiniz erguvanın bu hırçın rengidönenip duran bu harmanilerneden kara ve yakaları kirli her şey yerli yerinde mi ey mağrur zamaniçin için akan bir ırmakta gizlenen tabutumsöz dinleyen ellerimgürültüyle devrilen günün altında verilmiş sözlersaklı sevinçleri derdest edenbin yıldır beklenip de verilmemiş sözler düş …

Devamını oku

kan

“unutulmuş bir ihtilal bildirisinin arkasına yazılmıştır” devrildi mevsimin ak sancağıkarardı her yer örtüldü pencereler baharla mı aldatacaklar benikuşlarla mı kitaplarla mıkapattığım kapılar aldanmışlığımdırbenimkıvıldayan akkurtlar benimözkardeşlerimtoprak çürüdükten sonra nefret neyeyararne yana gidilir harita alkanlariçindeyken güz bile değil yaprağın sararmasıtırnağın uzaması ölüm bile değil kıyamı bildim ve gördüm kıblelerinihanetininasıl da koşuşurduk uğrunagökçekimleriningenç ölüler tutardı ihtilallerin güncesinibir kan …

Devamını oku

Bir Şiire Sığmayan

Haramın azıdişi gereksiz konan her zamHiç âşık olmamışsa tam olur mu boş adam? Kara tüylü kırlangıç, her gün hamama gitse Kırlangıcın tüyünü ağartır mı bir hamam? Geometrik şekiller çiziyor kanatlarım Üzerinde uçtuğum ırmaklara tastamam. Yüreğim yıldızlara dokunur arada bir Başımı döndürür hep göklerdeki ihtişam. Şair kepenk indirip bir geziye çıkarsa Şiir kendini asar ve bozulur …

Devamını oku

Gece Yarısı Başlayan Bir Hüzünle

Alnıma kuşlar birikiyor alnımdan hüzünler uçuyorElimin yarısı dağılıyor, hiçbir ucunu tutamıyorum hayatımınArtık beni anlatacak kadar yağmur yağmıyor sokaklaraArtık ne söylesem yaşadıklarım üzerine kaygılarımdanSıyrılarakTozlu ve yavan kalıyor, bir ölüm olmuyor aldırmayarak birKızaMüthiş bir hikayeye benzemiyor hikayem, coşkumuPaylaşacakBir tek şarkım bile olmuyor, ağır bir yaz gecesi babamı alıpGötürmeleriniAnlatsam da şiirlere denk gelmiyor benim bildiğimOrtaya anamın sarayla sarılı …

Devamını oku

Dutluk

Dutluğa doğru gel Evlerin uzağına  Sana susmayı öğreteceğim  Dalların kaygısını da  Azaldığın yerden öpeceğim  Azaldığı yerden doğanın  Ovayı geç  Dutluğa doğru gel  Arasına otların  Sana fırtınayı dinleteceğim  Theşub’un çığlığını  Bir suyun ardında seni  Neden sonra yine bekleyeceğim  Tarlayı geç  Daha gel daha  Dut kokusuna  Sana karıncaları göstereceğim  Gonca Özmen

Sen ve Başkaları

Bir sen yürürsün sokakta, yürürken;Oturursun koltuğa, oturunca.Su, bir senin bardağında en çok su.Bir senin kolların bileziklidir .Bir senin ağzın dudaklı ve sıcak.Bir sen memelisin, ince bellisin Başkaları gitmiş olur, gidince;Bir sen yakınsın, uzakta kalınca Oktay Rifat

Yüzümdeki Eşik

Bak! Bu gökyüzü aralığı Terkedilmiş kadınların Turna seslerini beklemelerini kaldırmazKaldırmaz benim yüreğim senin en meryem sesinden Göklere çarmıhsız yükselen kelimeniÇünkü seni ben En mahrem yerinden öptüm Yani kalbindenVe terkediyorum Alıyorum kendimi yeryüzünden Hüseyin Atlansoy