Şiir Antolojim

En çok yorum alan yazıları

  1. Son Hatıra — 2 yorum
  2. Hüzünlü Bahar — 1 yorum
  3. Her bir merâm yâra tamâm söylenilmiyor — 1 yorum
  4. Çamur Etkinliği — 1 yorum

Yazarın yazıları

Kalbim kalbinde misafir kalsın bu gece

İki elim vardı:Birini sana bıraktımötesini yılların yalan aynasına İki gözüm vardı:İlkini sana sakladımikincisini mazimdeki hatıranaKalbim:kalbinde misafir kalsın bu gece Refik Durbaş İki Sevda Arasında Karasevda Ümit Yayıncılık – 1994

Ben Başkasının Dili Olsaydım

Ben başkasının dili olsaydım ezik sözler arasında bir delidil bulurdum kırılmış kolyesini arayan inciler gibi gözyaşlarımı toplardım, o rüyadan uzakta ve yorgun Sen başkasın başkasından, sen delidilsin hey “belki” adlı iyimser kişi, durgun arkadaşımın uykusu, kendini görmedin ki başkasını görmekten, ben olsam unuturdum Dilim daha incedir sözlerimden ve daha derin bakışlarım gördüğünüzden, şiir bile uslu …

Devamını oku

N’eyin Ben

Pazartesi:   Haydar      ErgülenSalı:              aydar         rgülenÇarşamba:       ydar         gülenPerşembe:         dar            ülenCuma:                 ar              lenCumartesi:   …

Devamını oku

İnsan Telefon Defterini Temize Çekerken Bazı İsimleri Eski Defterinde Bırakır

İnsan telefon defterini temize çekerken bazı isimleri eski defterinde bırakır. Onlar artık bir daha asla aranmayacaktır. Garip bir hüznü barındıran bu silik isimlere bakılır bakılır. Kimi okuldan sınıf arkadaşınızdır, kimi çok çabuk unutuverdiğiniz bir sevgili, kimi bir kafede aylarca herşeyi ama herşeyi paylaştığınız birisi; ya da istifa ettiğiniz bir yerden bir iş arkadaşınız! Soyadları sorulmamış …

Devamını oku

Anneler Oğullarını Affetmez

Annemin elini öper gibi öptüm seni dudaklarından Annemin cenazesinde kılmadığım namaz kadar masum Annemin mezartaşındaki imla hataları kadar sarhoş Annemin vasiyetindeki, ‘Oğlumu benim yanıma gömmeyin sakın’ maddesi kadar sevecendin. Bazı eski romanlar ‘Yıl bin dokuz yüz bilmem kaç’ diye başlardı, ben çocukluğuma, çocukluğumun çocuk romanına, senin oyuncaklarını kırarak başladım. Ben her sonbahara hep yaz’ı kırarak …

Devamını oku

Bahçeli Rivayet

siz bu kadar çok muydunuz, kimseniz yok mu– ara sıra benzemek ister ya insan birine –nasıl böyle kendinize benziyorsunuzkimse artık o kadar benzemiyor kendine bir de benzersiz oluşunuz var kiya sizsiniz şu hepimizdeki eksikya sizin yerinize çekiliyor gibiyiziçimize böylece hepimiz birbirimiz bir de bir bahçe gibi hatırlanma isteğibir tesadüf de olabilir bir istek deönemsiz bile …

Devamını oku

Ay Antolojisi

Ocak Yazla yıkanmış elmaCan eriği olur sesindeGüzün yıkadığı üzümCan suyudur sevgiliye (Eski İran şiiri) Şubat Benim sende bir emanetim vardıElma diyedir, sende benim olan tek şeyKızıldeniz’e git, elmayı bırakSen de elma boyunca yürü denizin içineDibe vurunca anlaşılır bazı şeylerin derinliğiBen hiç elma yiyen balık görmedimİnsandan yaralanacağına balıktan yaralansın bu kezO elma kalbimdir benim eski serseriliğim …

Devamını oku

Ben Başkasının Kağıdı Olsaydım

Ben başkasının kağıdı olsaydımyoksul gözlü sokaklar utanır diyeçilek, eski gazeteler gibi mahçupbir kese kağıdı olur, herşeyi içime atardım Bir mektup kağıdı olurdum uçuk pembeden“Yüksek bir Türk kızına takdim” edilenve harfleri terleyen bir askerin elinden çıkar, sılasına mahsus selam söylerdim Belkide boş bir kağıt: bana yağmursözden yağar! Böyle teselli ederdim vari yoğu boşluk olmuş cümlenin kederini,bir …

Devamını oku

Ben Başkasının Sokağı Olsaydım

Ben başkasının sokağı olsaydımeski bir şehire giderdim önceannelerin çocuklarla bir büyüdüğüo sokakta kendime kardeş arardım İyi yürekli Kemâl Sokağı’ndan bir günmutlaka geçmesini dilerdim her çocuğunve döner dururdum Halil Sokağı’ndakio lunaparkta kardeşlik en masum oyun Ali Sokağı’nı yurdum gibi severdiminceliğinden geçilmez de Dilek SokağıNazan Sokağı’nın güzelliğinden nasıl geçerdimikisi de ömrümün en kibar semtleri Ben başkasının sokağı …

Devamını oku

Ben Başkasının Adası Olsaydım

Ben başkasının adası olsaydımçok sevmek de kederlidir ve insan gölgesinden bileuzağa düşer, ölüm zaten bir kara ada, derdim,bir kız gözyaşlarına küser, ben tutar ayrılığa küserdim. Herkes başkasının adası ölümle ayrılık arasındaiki denizden sürgün gibi kimsesizler mezarlığındagizlice buluşan gözyaşlarına bakar akar ağlardımkimin acısına sızsam, gözlerimden önce maviyle uyanırdım Bir ada; iki gözyaşı arasındaki mavi harfleridir,akşamla kâğıttan …

Devamını oku