Tag: Gülten Akın

KISA ŞİİR / iki Hızlı öpüşlerle lekelenir tenuzun kalır usul öpüşlerin anıları KUM Bana yaşadığı kentin kumunu gönderenbir sevgilim vardıbense merak ederdim hep oranın rüzgarınıuslu mu deli mi sürekli miapansız mı çıkar gökte savururyerden aldığını Paylaştığımız kentler oldu sonrarüzgar usta ben acemiesti geçti bir hışımla geçtikum doldurdu gözlerimi Gülten Akın

Her mültecinin içinde bir gül ağacı boylanırSıcağa susuzluğa dayanıklıÜlkesizlik tüm ülkeler sayısınca genişliktirSınırsızlığa sonsuzluğa dayanıklı Özlem değil hayır üzünç değilÖzleme üzünce karşı koymaydıAnsızın ve nedensiz fırlatılıp atılmış daYasasız tüzesiz suçsuzluğa dayanıklı Barok bedenine düşleri ve kuşlarıAynı incelikle yerleştirebilirVivaldi bir uçta Borges ötekiÇılgın kalabalığa sinsi yalnızlığa dayanıklı Her mültecinin içinde bir gül ağacı boylanır Gülten Akın

KISA ŞİİR / on beş Durur bellek çizmez olurbu bir tehdit midir hayatımızaanımsamak o daha mı bü- yüktür yoksa? BELLEK İLE ÖLÜM Bellek durduğunda unutuş tırmalar kapılarıaynı sözler tekrar yine tekrarkapandır, kısılıp dönülürbeynin içinde ağız söylüyormuş bunu bilmiyordum“hayır” diyormuşum durmadanolumsuzlanan o dar alandançıkıp kurtulmak istiyor-muşum denetle, çöz, boya, sıraya dizsenden mi geçmişti, salınır hayatasözcükler, yalan …

Devamını oku

Ölü bir böcek nasılhapsolduğu kehribar içinde Gülten Akın

alev sarısı rüyalar içindeyimkoymayan ellerimi gecelerden yanapul pul dönüyor şekiller pul pulşekiller… uçan uçana alışmak ister toprağa sükanasallama beni sallama beşikyavru kuşlar tomurcuklar içinbuncağız mı sürer misafirlik esmer aydınlığında ağırbir akşamüstünün gözlerimmeyveler almış rengini dudağımınsöyleyin söyleyin gülebilir miyim uyutmaz beni ninniler şimdive gürültüler uyandırmazher şey sessizher şey dümdüz olsa ne gezersaçlarım hala asi, hala yaramaz …

Devamını oku

Bir roman kadar uzun bu tümce,– Sonra işte yaşlandım. Gülten Akın