Sözcük sözcük betimliyorumsen her gerçeği kabul ediyorve soruyorsun kendinegerçekten ne demek istediğimi. Üst üste katlanmış gökyüzütuzlu gökyüzüılık gözyaşından gökyüzübaşka gökyüzünden basılmışnokta nokta delinmiş yıldızlarla.Kurusun diye serilmiş sayfaları. Kuşlar da harfler gibi uçup gidiyor.Ah biz de uçup gitsek,yukarılardan seçilemeyen kaleninyakınındaki ırmağa konsak. John BergerÇeviren: Cevat Çapan
Tag: Cevat Çapan
Şub 23
Remaurian’da
V1 Ben tırmandıkçaDağ terliyor Kalp daha hızlı atıyorTaşlar belkemiğinden aşağıAzar azar damlıyor VadideNehrin ağzı bir dedikodu gibiTaşların kulağına su fısıldıyor Hava kararmadanDağım beni bu doruktanİndirmen gerekiyor. V11 Örtün beni örtün beniKi kayanın beyazlığı gibi serileyim yereVe hiçbir bilinmezlik kalmasın ışıktaHer bir uzvunGörevi açıkça tanımlandığındaSpermlerle yumurtalar daÇiftleşen kelebekler kadarGörünür kılındıklarındaOnların kanatlarına bakan güneş içinÇok geç olacakBunu …
Şub 23
Yazıt
NEREYE UÇUP GİTTİ BENİM OĞLUM Oğlum, canım ciğerim, iliği kemiklerimin, yüreğimin yüreği,daracık avlumun serçesi, yalnızlığımın çiçeği. Nereye uçup gitti benim oğlum? Nerelere gitti bırakıp beni?Kuşun kafesi boş şimdi, bir damla yok su kabında. Nasıl kapandı gözlerin de gözyaşlarımı görmez oldun?Nasıl kaskatı kestin tulumunun içinde acılı sözlerimi duymaz oldun? SEN UYURKEN Sen mışıl mışıl uyurken başında …
Şub 23
Şiir
Ben de pek hoşlanmıyorum şiirden: çok daha önemli şeylerolmalı bütün bu zırıltıdan öteNe var ki insan katkısız bir nefretle okuyunca şiiri,gene degerçeğin bir yeri olduğunu görüyor onda.Kavrayabilen eller, açılabilengözler, gerekirse diken dikenolabilen saçlar, öyle şatafatlı yorumlara açıkoldukları için değil, yararlı oldukları içinönemlidirler. Anlaşılmayacak kadar uzaklaşırlarsaasıllarından,aynı şey hepimiz için de söylenebilir, anlamadığımızşeye hayranlık duyamayız, denir: baş …
Şub 23
Kaldığımız Yerden
Yaşadıklarının bir tortusuydu o masum anılar,geleceği nerdeyse unutulmuş bir zamanabağlayan.Unutma, belleğin zindanındı senin,düş gücün özgürlüğün.Böylece dolaşıp durdun bir süredilini anlamadığın insanlar arasında,gökyüzünün mavi bir yama gibigörünüp kaybolduğu gökdelenler altında. Nasılsa rastlamıştın bir gün ücra bir bitpazarındagözden çıkarılıp bir köşeye atılmış o tozluyadigârlarave anlamıştın hemen, derinden bir acıyla:aldırışsızlık da bir çeşit rahatlamaymışsonunda. Şimdi gene bir sürgündesin …
Şub 23
Topla pılını pırtını bir yere gitmemek için!
Topla pılını pırtını bir yere gitmemek için!Yelken aç her şeyin her yerde rastlanan olumsuzluğunaGörkemli bayraklarla donanmış o düşsel,Çocukluğunun o renk renk minyatür gemileriyle.Topla pılını pırtını Büyük Yolculuk için!Fırçaların ve makaslarınla ulaşılamayanO çok renkli uzaklığı da unutma. Topla pılını pırtını bir daha dönmemek üzere!Sen kimsin toplumda boşu boşuna var olduğun bu yerde,Ne kadar yararlıysan o kadar …
Şub 23
Tanımaya başlıyorum kendimi. Ben yokum.
Tanımaya başlıyorum kendimi. Ben yokum.Olmak istediğimle başkalarının gözündeki ben arasındaki boşluğum ben.Ya da o boşluğun yarısı, çünkü orada da hayat var…Sonunda ben oyum işte…Işığı söndür, kapıyı kapa, son ver koridorda terliklerini sürüklemeye.Rahat bırak beni odamda tek başıma.Aşağılık bir yer bu dünya. Fernando PessoaÇeviri: Cevat Çapan