Bütün hoşçakallar,
Mezar taşlarında saklıdır.
Kazınmıştır ince ince,
Ama derin derin yazılmıştır.
Mezar taşları gibidir hayatım,
Mahcup, boynu bükük, sakin.
Bir ırmak gibi sessizdir adımlarım,
Bir fatihaya muhtaç gibidir lakin.
Yağız Gönüler
Şub 23
Mezar Taşı
Şub 23
Kum
Pes edip bir es verip sussalar da
Konuşsam ben de biraz aşktan
Ah şu yanlış anlamak ve anlaşılmak
Neleri bitirir de başlatmaz
Tekrarı olmaz anıya dönüşenlerin
Çekip vursam kendi başınalığımı
Geceye mi sokağa mı dar odama mı çıksam
Ama bıraksalar da konuşsam
Ve sussalar her fırsatta dilini yutanlar
Bir kanıya varsam, kanasam
Ha oldu ha olacak ha bitti ha
Zahmet olmazsa nefes alabilir miyim
Ey hayat, ömrün ne kadar söyle
Söyle ki çizelim eşkâlini sitemle
Rasyonel bağırıyorum, melankoli yok
Geçen gece gördüğüm rüya her şeye gebe
Lükse yeltendim cipten indim Amerikan cipsi yedim
Kalori hesabı olmuyor doymamışlığın
Diyetimi ödüyorum mutlak kinimin
Yarılıyor göğsüm, yarılanıyor göğ
Bir hevesle başladı devam etti ve bitti
Sorsam kendime kırılan hayallerimi
Tek mi çift mi ineyim mi artık içime
Bir türlü çıkamadığım içimden
Neler atamadım da, kum yutkundum
Yağız Gönüler
http://yagizgonuler.blogspot.com/
Şub 23
günahlarına kefaret
İnsanın sevdiklerini uyurken seyretmekten, saçlarını öpmekten, açılmışsa şayet üstünü örtmekten mahrum olması, doğrusunu Allah bilir, günahlarına kefaret sayılsa yeridir.
İbrahim Paşalı
Şub 23
Sensizliği Yitirdim
Birbirine benzemesin diye
En nadide cümleleri getirdim
Senden eksilmesin diye
Aşklarımı bitirdim.
Sensiz olmaz diye
Sensizliği yitirdim.
Beni arayanlar seni bulur
Hayat kaynağım, bengisu
Ufalanır geceler sen olur
Ufukta aşklar kurmuş pusu
Senin hatırına felekler
Ayak uçlarına basar geceleri
Gökyüzünde kelebekler
Senin için döker heceleri
Seni seviyoruz
Ben, yıldızlar ve niceleri..
Abdullah Kibritçi
Şub 23
Küçük
büyük cam kapı
yutuyor… yutuyor
büyük insanları
kıyamete kadar aç.
küçücük işlerime dönüyorum ben
oğlumun ateşi, yastıktaki leke
tarhananın kokusu, yavru kediler
gibi şeylere
size iyi günler! iyi günler size!
sabah-ı şerifin hayrolsun ama
diyorum kendime
her sabah güneş
yeniden yerinden
her sabah güneş
yeniden yerinden
çok şükür geldiğinde
hayrolsun hayr
sakın bu sefer
kelebekleri öldürme!
bulabilirsen
apartman eşiğinde
bir çukurda kuyuda
boşlukta kaybolmuş
bir çıkrığın sesinde
vadinin tepesinden bakıyor büyük
adamlar
vadinin tepesinden tıslıyor kapı
vadinin tepesinden tıslıyor kapı
kalıcıyıs bisss! çivini al da git
çak yüreğine
çak yüreğine
kanaviçem küçük
renklerim küçük
bir kelebek büyütüyorum ben, pervane
Fatma Şengil Süzer
Şub 23
Sen Bensiz Orda
Kim anlatacak sana akşamları
dışarıda nasıl geçti günüm,
Cağaloğlu pazarında nasıl atlatılıyorum,
kimlere rastladım yolda, neler konuştum,
kim anlatacak sana?
Arada bir kim tutup sıkacak o minik pembe burnunu senin,
o bembeyaz çileli saçlarını kim okşayacak geceleri?
Kim şakalaşacak seninle sabah kahvaltısında,
seni kim ağlatacak şiir okurken?
Hele bir süre daha
bensiz baksın dursun
acı aydınlık yüzün
orda karanlıklara.
A. Kadir
(İbrahim Abdülkadir Meriçboyu)
Şub 23
Sessiz
herşey eninde sonunda sessizdir
bir günün kırılganlığından
kalan ve tekrar tekrar kırılan
müteellim bir insan sesinin başlattığı
ağlamanın kırı
sessizdir
dalda
yalnız ve dağılmış bir elma
yalnız ve yapraklar örtmüyor onu
gelen akşama
geçen akşamın içlenmeleri dadanmış
bu kahır sessizdir
içinin çıngarlarından yonttuğun
asi bir atbaşı gibi rüyalarının ucunda
umudun
sessizdir
filistinde akşamüstleri
sessizlik bir file somun gibi
İlhami Çiçek
Şub 23
Toprak
Evlerle aramız açılıyor
Çünkü savaşlardan biridir evlerimizden kaçanlar
1
Evler boyun boyuna gelmenin habercileri
Çocukları çok yaşatan serçe ağartan damlar
Göğün yanaklarından sarkan gündüzleri
İndirirler saçaklarından akıtarak bahçelere
Bahçeler ki evlerinde olanların
Topraktan gelen ağaçlara
Tutundukları ve gizli çekmeceler açtıkları
Ve içine geleceğinden emin anılar
Nur topu ceviz yaprakları
İlk sevgili yaprakları
İlk şiir sıcaklarını koydukları
Bir hacim altın şeklinde
Her an açılan Kitabın üstünde
Işık ve ışıklardan camını giyinmiş
Bal rengi bir lamba
Beni doğuran peygambere yaslanmış
Geçmiş canları sergilemiş göğsüne
Hepsine hatimden bir mucize ayırmış
Armağan salmış iç süslerine
Babam canımı çökertiyor
Hep aynı tarlanın önünde
Aynı topraktan kalkıp
Türbesini yontuyor içime
2
Oysa sessizce girerdim çiçeklerin içine
Küçük kız gitti sancılandınız mı
Evler ve dereler daha derine
Güneşe kan durup dururken sıçradı
Korsan deri değiştirdi
Ben can değiştim toprağa basarken
Ellerim yırtık saçlarımda
Tatlı suları geçerken
Denizde sallanırdı başları
Korsan bir ev tutkununun içinde
Evi zorlanan midyenin içinde
Topraktan da ötede denizin kadersiz gecesinde
Keçelenen
Ve rastlantı basan çatısız yüzleri
Evlerde tartılmış ve ağır bulunmuş
Fırlatılmış ve geceyle karşılanmış toprak
Geçti biçiminden
Sen nerde şehirleri gezdiren nehir
Gece bir an bulup çınar ağacından
Güneşe dökülen
Evlerin dışında gezdiren beni
Yer yere abandı sırtıma bir ev yaslandı
Ki sımsıkı el tutan kader tutan
Ve sokaklar ki anneler şöleninde
Bebelerce fıskiyeli etekler
Cahit Zarifoğlu
Şub 23
Resimde
çökük bir kapı
bir at kapaklanması resimde
sağnak da var – bir adam
sürekli ıslanıyor
gece
bir resim neyse odur
bir at
bir kere kapaklanmışsa
kapaklanmış bir attır o
İlhami Çiçek
Şub 23
Düş Gören Atın Şiiri
I
Dağ yürür bir yerinde
çıkar üstüne dağın
bu çelik çağında
ata iyi binin
Kalbinde bir gül bu atın
Ceyhan sızar gibi gözlerinden
düş gören at
bellidir gözlerinden
Ses yüklediler
varacağı üs Kudüs
titretir güney yeli
bir dal buğdayı
Alın bu atı denize atın
geçer denizden de
bakıyor özenle
sayfalarına kitabın
İnsan saçı yelesi
yürüyen bir fabrika
tüylerinde oyun
roman şiir
(Temmuz 1975)
II
Boynunda kan torbası
geçer balkonlardan
koşuşuruz pencerelere
şimdi başka balkonlarda
Sözleri uzun
kolay mı anlaşılması
düşer burnundan
bir kaç kurşun
Ayaklarında nal
kırmızı
şaraba batmış
silindir şapka
Yapışır kızlar
cidarlarına
duruyor bürolarda
her görevli atın üstünde
Lik lik gidiyor
ne yaman
serperek ardından
dizeleri
(Ağustos 1975)
III
Büyür yumak
gözlerim açıksa
uzayda ayaklarım
gülyağına bulandı
Az da olsa
duyarım
acısını
toprağın
Yapsanız daha
büyük bomba
sığar kalbime
gömersiniz ölülerinizi
Başımı sallarım
ya giderken
bir Kudüsteyim
bir İstanbul’da
Avrupa
şey gibi
eskir de
gülerim
Soluğum bekler
gece pastanede
düşünen
gerillayı
Bir gün konuşacağıma
tanık
tutuyorum
ayı
Sırtıma
alarak
Asyayı
Afrikayı
Nuri Pakdil
