Kategori: Türk Şiiri

Ne varsa harap bir kalpde var

Gönlün varsa gönül kabesini tavaf et. Anlam kabesi, gönüldür; nediye toprak sanıyorsun onu? Tanrı, sılret Kabe’sini tavaf etmeyi, onun vasıtasiyle bir gönül elealasın diye buyurmuştur. Bir gönül incittin mi bin kez yaya gitsen de Kabe’yi tavafetsenTanrı kabul etmez. Malını-mülkünü ver de bir gönül al; al da o gönül, mezarda, okapkara gecede ışık versin sana. Tanrı …

Devamını oku

İlim ilim bilmektir İlim kendin bilmektir

İlim ilim bilmektirİlim kendin bilmektirSen kendini bilmezsinYa nice okumaktır Okumaktan mani neKişi Hakk’ı bilmektirÇün okudun bilmezsinHa bir kuru emektir Okudum bildim demeÇok taat kıldım demeEri Hak bilmez isenAbes yere gelmektir Dört kitabın manisiBellidir bir elifteSen elif dersin hocaManisi ne demektir Yunus Emre der hocaGerekse var bin haccaHepisinden iyiceBir gönüle girmektir Yunus Emre

İçerde

Haberin var mı taş duvar?Demir kapı, kör pencere,Yastığım, ranzam, zincirim,Uğruna ölümlere gidip geldiğim,Zulamdaki mahzun resim,Haberin var mi?Görüşmecim, yeşil soğan göndermiş,Karanfil kokuyor cıgaramDağlarına bahar gelmiş memleketimin… Ahmed Arif

Yalnız Değiliz

Bir ufka vardık ki artıkYalnız değiliz sevgilim.Gerçi gece uzun,Gece karanlıkAma bütün korkulardan uzak.Bir sevdadır böylesine yaşamak,Tek başınaÖlüme bir soluk kala,Tek başınaZindanda yatarken bile,Asla yalnız kalmamak. Şafakları ben balığa çıkarımAkan akmayan sulardaBenim, bütün tezgahlarda paydosa giden Bir bahar akşamı dünyada.Ben dört duvar arasında değilimPirinçte, pamukta ve tütündeyim,Karacadağ, Çukurova ve Cibalide. Zehirli kör yılanlarıVe sıtmasıylaGün yirmidört saat …

Devamını oku

Böyle Başlamak İstemezdim

Karbonları silik çıkmayan bir hayat seçtim kendime.Kendimi çok özledim. Bir martının sesini duyarım.Bir çocuğum olur adını gün ışığı koyarım. Aşk dersemsus! Aşk dersem öl! Hep sperma, hep yas, benim mibu mika aldanış. Sözleriniz ne güzel, gözleriniz sis,lütfen yüksek sesle sevmeyiniz. Sıcacık bir serçe düşergözlerimden. Uzar akşamların sıkıntısı, uzar ay kılıklıbir aşk, evlere sığmaz… Yalnızlığım yalnız …

Devamını oku

Kaç, Kurtul Benden

beni mutfak sandalyesine bağlıyorsunsesi tanrılardan çalıp sana getirmem için dışardan martıların seslerini yakalıyorumsadece sen, ben, bugün var. sadece sen, ben, bugün vardı. benyapacak daha iyi bir şeyim olmadığı için yaşlanıyorumbugün, herkesin orospusuve sen, şiir sevmiyorsun çıplak baldırımın üzerinde kırmızı kayışmesela ben senin yalnızlığını sevecekmişim şimdi kışmezarların üzerinden soğuk rüzgârlar esiyor gözlerin yaşlı bir tren gibi yavaşlarkenyakalıyorum …

Devamını oku

Han Duvarları

-Osmanzade Hamdi Bey’e-     Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,    Bir dakika araba yerinde durakladı.    Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,        Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar…        Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,        Ulukışla yolundan Orta Anadolu’ya.        İlk sevgiye benzeyen ilk acı, ilk …

Devamını oku

Akşam

Yüzünde elleri sonsuz denizinGömelim yüreğe dediğim durumSaçların en derin bir gökyüzüdürVaramaz ellerin merdivenleri Her an bir güvercin çırpınır dururKalb atışlarında ve gözlerindeBir sırdır içinde evler annelerÇocuklar başında bir yeşil çelenk Göklerden bir haber gibidir umutGörünmez bir yerde saklanmış mahcupSu gibi içtiğin çok zor son on yılSadakat anıtı bir sonbahardır Duygu ve sabırdan bir deri giydinKuşandın …

Devamını oku

Yalnız

Kalbim, seninle bir gün yalnız kalacağız,Şu daha birkaç yıllık mihnetin sonundaBir dere kenarında, çimenler koynunda,Seninle hayallere, yalnız dalacağız. Kalbim, sen çocuk kaldın, tanımadın kini,Memnun olacağım senden bir baba kadar.Derken, ürperecek bir rüzgârla kavaklar,– Seher! Dinleyeceğiz, sonsuz musikisini… 1939 Ziya Osman SabaCümlemiz / Can Yayınları

Gün Gelir

Gün gelir, hatırlamak bile bir acı olur.Gençlik aşkı, sevinci, daha dünkü ümidi…Yumruklasan göğsünü bir boş yankı duyulur. Gün gelir, en gür çeşmeler damla damla kurur.Bakarsın, bir yazın ağaçlarında şimdiÜç-beş kuru yaprak çırpınır durur. Ziya Osman Saba