Kategori: Türk Şiiri

Gethsemâne

Gercekte nasıl düşündüğümü öğreniyorum. Adonay elehenu adonay ehad Lâ ilâhe illallah Süleyman ner’desin? Beni niye yalnız bıraktın? Kulağıma niye üfledin? Baba, yalnız kaldım… Beni bıraktıklarınla yalnız bıraktın. Hayâldin aklımda gezdin. Ben aklımda gezdim. Var mısın, var mısın, var mısın… Ya Râb! Ben sana inanıyorum,sen bana inanıyor musun? Seyhan Erözçelik

Benim kalbimi kırdın,

Kalbim katıydı, yumuşadı.Göz tuzludur. Seyhan Erözçelik

Biz,

unuturuz. Seyhan Erözçelik Yağmur Taşı / Simurg Kitapçılık / 2004

Davet

durma, kendini kendinden,çöz eski bir tekne gibi…kafa tasını bir yelkenolarak kullan ve de ki,“düşüncelerim esiniz!” yakındır o hain davet…muradına ermek için,hudut dışına firar et!seslere ses vermek için,de ki, “gelmiyor sesiniz!” Halit Asım

Baba

Çocuklar acıdan ölmezannesizlikten ölür.ay  denizin sessizliğinden Ölümün sesi evden yayılır dünyaya yaz bahçelerine kar yağar koparılır annesinden çocuk dalından koparılır gibi nar. Rüzgârını yitirmiş dağ gibi taşır kucağında tabutu baba Baba  gülen bir çiçeğe bakarken kırların kundağına gömülür  çocuk Mustafa Ruhi Şirin

Ağlamalar

gördüm babaların ağlamasını dalları düğüm düğüm gövdesi kahve falı               bir zeytin ağacını köklemek var ya sökmek var ya sarp yamaçtan ardıcı kazma vurmak var ya beş yüz yıllık meşeye               acısını duymak var ya kopmanın babaların ağlaması işte o babaların ağlaması öyle …

Devamını oku

Bir eski yapıydı babam

IV(EK) Bir eski yapıydı babamKapısı vurulmadan girilenKapandı artık, 13.3.1978. Özdemir İnce

Rüyâ Gibi Her Hâtıra

Şimdi bur’da oturduğumda, gözlerimi kapıyorum,Aklıma, Dünyânın en büyük taşı geliyor: Ayers. Rüyâ, ne zaman gelecek? Aklıma mı, gelecek? Rüyâmda, ner’deyim ben? (Evde mi, Ana?)Hâtıralar, rüyâdan rüyâya, taşınıyor.Rüyâlarsa, insandan insana. Ben, şimdi sendeyim.Atıyorum yüreğinde. Seyhan Erözçelik

Boynun Issız Bir Yurt Gibi

suyum yok ey gecenin meleği nice susadım– sus yazıcı ırmak senin içindeyüreğinden çok su içtin kanmadın sesim yok ey ulular ulusu konuşmayı özledim– ey sözünü boğan dilsizyeryüzünü sustun ıssız yurda çevirdin ışığım yok ey boşluğun bekçisi çok acıyor gözlerim– kendi kandilini göremeyen köriçine yanan mumlara pervane oldun bedenim yok ey ay yapıcısı kadınıma gideyim– unut …

Devamını oku

Serin Oluyor Artık Akşamlar

Aynadaki yüzümle gittim bırakıp hüznümü aynadaşimdi kendini seyrediyor herkes hüznün aynasında. İşte güz! Vakit dargiderek eksilirken içimde bir şeyler, baktım eskimişyalnızlık da. Ey zamana hükmü geçen şaman!Güller deren yazlardan geçtim güzü bağışla bana,bana bağışla güzü, sürdür,güzü örseleyen rüzgârı beklet, kışı ertele, vakit dar. Giderek eksilirken içimde bir şeyler, baktım eskimişyalnızlık daserin oluyor artık akşamlar. Aynadaki …

Devamını oku