Sen ey kendiyle yetinen! Fosforun yeri gece, Ne yapar gecesiz ateşböceği? Belki anlamsız ve delice Kumrunun inanılmaz yuvası Bir direğin tepesinde. Ama boşluktur biraz da bir kuşu biçimleyen, Bence böyle, seni bilemem. Sen ey kendiyle yetinen!Ne derlerse desinler Su eğimine gidecek. Sen şaraba banılmış ekmek! Deltasıyız bütün sözlerin ve söz sonunda bak nasıl senle bana …
Kategori: Türk Şiiri
Şub 23
Cennetle Müjdelenen 11. Kişi – Aksi İspat Olunana Kadar- Benim
Ne zaman tıraş olmaya başlasam- sakal tıraşı- Napolyon’un askerdeyken taburumuza söylediği “ tıraşınızı sabahları olun” cümlesi gelir aklıma…– Ama anlatacaklarımın bununla bir ilgisi yok. Ne zaman tırnaklarımı kesmeye başlasam, bir dostumun sevgilisinden söz ederken kullandığı – ki ben sevgili sözcüğüne hiç alışmış saymam kendimi. Çünkü ben karakalpliyim.- “ Beni o kadar çok seviyor ki tırnaklarımı …
Şub 23
hatıra ormanı
bir masal zamanından yazıyorumbu şiiri sanaistersen yanmış bir ormandanhatıra diye sakla sirklere düşmüş deniz kızlarını düşünürbacağından vurulan atlı karıncalarıbir tanrıdır sıkılır gider kendi göğündenher yalnızlıkta yaslı bir anlam var yeşil mürekkeple yazar mektubunubir selanikli gibi uzanıp öper rüzgaruyur portakal ağaçlaının göğsündeiçimde kederle yanan bir şey var üsküpte biri çamaşır assa sakız kokanburnunun kemiği sızlar burada …
Şub 23
Münacat
birden hatırladık seninle buluşamadığımız günlerigel ey büyük bakış yüce suskunluk gel artık beri kentleri ve kasabaları ve köyleri çevirdik senin adınakapıları tutmaktan artık herkesin nasır oldu elleri olsun daha da tutarız sen varsan düşüncemizde ama geltutarız karaları ve denizleri ve yaşayan yürekleri kendin karşı koydun yaptığın saraylara zindanlara tellereyine kendin kullan artık kendi yaptığın tüfekleri …
Şub 23
Sonsuz ve Öbürü
en değerli vakitlerinizi bana ayırdınızsağolunuz efendimgökyüzünün sonsuz olduğunu bana öğrettinizöğrendimyeryüzünün sonsuz olduğunu öğrettinizöğrendimhayatın sonsuz olduğunu öğrettinizöğrendimzamanın boyutlarının sonsuzluğunuve havanın bazan kuşa döndüğünü öğrettinizöğrendim efendim ama sonsuz olmayan şeyleri öğretmedinizefendimbaskının zulmun kıyımın açlığınbir yerlere kıstırılıp kalmanın susturulmanınaşk mutluluğunun ve eski hesaplarınaritmetiğin bile bunları bulmayı bana bıraktınızsize teşekkür ederim. Turgut Uyar
Şub 23
Ölümlü Yaşamaya Hergünkü Çağrı-1
Halbuki birçok şey söylenebilirdi.Yadsınırdı örneğin.Ben vurmadım denirdi.Yalvarırdı, kaçardı hiç değilse insan.Türkü bile çağırabilirdi.Herif sokağın ortasında yatıyordu.Kan içimde yatıyordu.Tıpkı ölmüş gibi.Öldüyse eğer sinemalara gidemeyecekti.Sıkıldı mı oturup ağlayamıyacaktı.Saçları kandan yapış yapıştı.Hem geceydi hem karanlıktı.Bir direkte bir lamba yanıyordu.Bildiğimiz lambalardan.Bir de bulut.Halbuki birçok şey söylenebilirdi.Polis dirseğimi sıktı.Ama hiç acımadı.Artık rahattım.Ayaklarım yerdeydi.Eller tutulurdu yaşadığım.Bir korkuyordum, bir korkuyordum. Titremek geliyordu …
Şub 23
Ölümlü Yaşamaya Hergünkü Çağrı-2
Rahat Ayrılıklar İçin Giriş sosisli sandeviçlerin en seçmesi sizin için hardallar ve denizaşırı bitkileri gönlünüze göre aygın baygın ezgiler inanmışlığınız, sevinmişliğiniz, uygunluğunuz bir adamın bakışı size bir kadının kalçalarını oynatması size gök mavi oldumuydu sizin içindir aşkolsun size sizden utanıyorum özür dilerim gelecek günlere başsağlığı dilerim Artık bütün iş buluttaydı anlıyorsunuz.Üstelik onların söyledikleri beni hiç …
Şub 23
O Şiir
Bir kapı aramakla geçiyor gündüzlerimizGece sürgülerle teskin edilen bir kapı Çocukluğa razı değildimBüyümeye de gönül indiremedimSevmeyi şeytandan saklamayıÖlmüş bir anneden öğrendim40′ımda doğdum benİdraki hafife aldığımdanNeyi istedimse ondan uzaklaşmayı Kolay bir hüner bildimBitişlerde gördüğüm başlangıçlardanİkindiyi ikindi yapan kırlangıçlardanGölgesinden büyük ağaçlardan geçtim Zalimlik icat edilmeseydi ben icat ederdimBir kez bulmuşlar artık diye Kibrimden Mazlumluğa meylettimHer şey bir …
Şub 23
Bulmayacaksın
Yerden kurtulamayacaksınYürümen biteviye bir uçma çabasıKanadın yok, tamam!Denizde uç o halde ÖzgürlükBiraz da ayaklardan vazgeçtiğindeİki kulaç atıp biraz tuzlu su yutarkenKanatlarını sudan rüzgarlara salıpŞeffaf mavilerin mavi olmadığını gördüğündeÖzgürlüktür Deniz kızı değilsin, olmayacaksınBil,Çiçek solduğunda çiçekİnsan öldüğünde insanDeniz boğduğunda deniz Yürümen boş, söylemen boş, durman boş,Ne yol bitecek, ne söz tükenecek, ne yel kavranacakDenizde bilindik bir sokak …
Şub 23
Şathiye
Çıktım erik dalına anda yedim üzümüBostan ıssı kakıyıp der ne yersin kozumu Kerpiç koydum kazana poyraz ile kaynattımNedir deyip sorana bandım verdim özünü İplik verdim çulhaya sarıp yumak etmemişBecit becit ısmarlar gelsin alsın bezini Bir serçenin kanadın kırk kağnıya yüklettimÇifti dahi çekmedi şöyle kaldı kazını Bir sinek bir kartalı salladı vurdu yereYalan değil gerçektir ben …