Kategori: Şiir

A. O. Smirnova’ya

Siz yokken çok şey söylemek istiyorum size,Yanınızdayken sizi dinlemek istiyorum;Fakat susarak bakıyorsunuz bana sertçe,Ben de utançla ve şaşkınlıkla susuyorum Ne yapayım ki çekemem ilginiziSöyleyeceğim beceriksiz sözlerle…Bütün bunlar çok gülünç olabilirdiKeder verici olmasalardı böyle… Mihail Lermontov

Düşünce

Kaygıyla bakıyorum bizim kuşağa!Geleceği ya boş ya karanlık görünüyor.Böyleyken, bilincin ve kuşkunun yükü altındaEylemsizlik içinde kocuyor. Zenginiz biz, ta beşikten beriBabalarımızın yanlışlıkları ve akılsızlıklarıyla!Yaşam üzüyor bizi; dümdüz amaçsız bir yol gibi,Bir şölen gibi yabancı bir bayramda. Utanç verici bir umursamazlığımız var iyiye ve kötüye,Solup gidiyoruz kavgaya girmeden daha;Yüz kızartıcı korkaklarız tehlikeyi görünceVe iğrenç tutsaklarız iktidar …

Devamını oku

Kaldığımız Yerden

Yaşadıklarının bir tortusuydu o masum anılar,geleceği nerdeyse unutulmuş bir zamanabağlayan.Unutma, belleğin zindanındı senin,düş gücün özgürlüğün.Böylece dolaşıp durdun bir süredilini anlamadığın insanlar arasında,gökyüzünün mavi bir yama gibigörünüp kaybolduğu gökdelenler altında. Nasılsa rastlamıştın bir gün ücra bir bitpazarındagözden çıkarılıp bir köşeye atılmış o tozluyadigârlarave anlamıştın hemen, derinden bir acıyla:aldırışsızlık da bir çeşit rahatlamaymışsonunda. Şimdi gene bir sürgündesin …

Devamını oku

Fabrika

Fabrika. Üstünde duman tüten bulutları.İnsanlar -cahilyaşam -zor, sıkıcı.Maskesi ve boyalı yüzüyle yaşam,hırlar vahşi bir köpek gibi.Bıkmadan dövüşmelisingüçlü, ısrarlı olmalısın.Çekmelisinaçlığınöfkeli hayvanının dişlerindenbir kabuk ekmeği. Uzak değil bahar meltemitaşlar, tarlalar, güneşin çağrısı…Göklere yaslanan ağaçlarınfabrika duvarındagölgeleri.Nasıl yabancı,nasıl unutulmuşöylesine garip gelir bize şimdio tarlalar.Onlaratmışlar çöplüğemavi gökleri ve düşlerini. Haykırmalısın,makinelerin gürültüsünüaşıp geçmelisenin sözcüklerin,Aşıp geçmelimeydanları, bomboşluğu.Ben haykırdım yıllarcasonsuzca…Bir araya topladım herkesi:Fabrikamakinelerve …

Devamını oku

Topla pılını pırtını bir yere gitmemek için!

Topla pılını pırtını bir yere gitmemek için!Yelken aç her şeyin her yerde rastlanan olumsuzluğunaGörkemli bayraklarla donanmış o düşsel,Çocukluğunun o renk renk minyatür gemileriyle.Topla pılını pırtını Büyük Yolculuk için!Fırçaların ve makaslarınla ulaşılamayanO çok renkli uzaklığı da unutma. Topla pılını pırtını bir daha dönmemek üzere!Sen kimsin toplumda boşu boşuna var olduğun bu yerde,Ne kadar yararlıysan o kadar …

Devamını oku

Tanımaya başlıyorum kendimi. Ben yokum.

Tanımaya başlıyorum kendimi. Ben yokum.Olmak istediğimle başkalarının gözündeki ben arasındaki boşluğum ben.Ya da o boşluğun yarısı, çünkü orada da hayat var…Sonunda ben oyum işte…Işığı söndür, kapıyı kapa, son ver koridorda terliklerini sürüklemeye.Rahat bırak beni odamda tek başıma.Aşağılık bir yer bu dünya. Fernando PessoaÇeviri: Cevat Çapan

Kırıldım sanmayın birinizden birinize

…İnanmasına inanırım dostlarımİnanırım,Rakı sofrasında bile olsa,Beni zaman zaman hatırlayacağınıza Ya sen güzel yârim, nazlı yârim!Bilirim,Sen de çok göyaşı dökeceksin;Beslenmesi lazım değil mi denizin? Kırıldım sanmayın birinizden birinize;Dersem ki size:– Sahiden öldüğüme olursa cevaz,Bana kimse anam kadar yanmaz. Cahit Sıtkı Tarancı(Ziya’ya Mektuplar)

Gün

Hatıralar lafa tutuyor insanıbir sokağın başındabirdenbire büyük bir dalgınlık oluyor hayateski bir yaz açıyor pencerelerinişimdi yağmurunda üşüdüğün sonbahara zamanı arıyor gözlerintanıdık biri kalmış mıdır acabayanından geçip gidenşemsiyelerin sakladığı yüzler arasında rüzgâr pencerelerin yüzünü örtüyor bir birçoğalan korna sesleriyle geri geliyor günşimdi bir sokağın başında nice yazlardan sonra Şubat 2019 Murathan Mungan

Yonga

Her dalgada yalpalayan, gününsuyuna gitmenin tekinsiz salıkülüstür nehir köhne kaderkâğıt üstünde kalmış yongasıonca döktüğü alın terindenyazıp söylemiş de şimdi hiçbiri görülmeyen her kayıp biraz daha kayıp bir diğerinden 10 Ocak 2017 Murathan Mungan

Yaprağın uzun öyküsü

Dalından kurtulmak isteyen yaprakSonrası, ağaç hasreti çocukluğum. 24 Kasım 2017 Murathan Mungan