Annem B. Heine’ye (doğuşu: V. Geldern) 1Alıştım başımı dik tutmaya,Aklımın doğrusuna giderim, dönmem;Yüzüme kim baksa, kıral da olsa,Gözlerimi yere eğmem. Fakat anneciğim söyliyeyim açıkça:Ne kadar zorluysa da gururum,Senin tatlı, candan yakınlığındaKüçülür, yok olurum. Beni böyle sindiren şendeki o ruh mu;O yüce ruhun mu deler geçer her şeyi,Bir çakar, uçar gider gökteki nurlara doğ Üzülmem onları …
Kategori: Şiir
Şub 23
Sevgilimi gördüm düşümde
Sevgilimi gördüm düşümde,Yılgın, çileli bir kadın;Solmuş çökmüş, eskidenBenzeriydi baharın. Bir çocuk kucağında,Birini elinden tutmuştu;Üstünde başında, bakışlarındaBelliydi kederi, yoksulluğu. Kaykıla doğrula çarşıdan geçiyordu,Birden beni gördü, baktı yüzüme;Ona şunları söyledim,İçim acıyla doldu: “Gel, evime gidelim,Bak, solgunsun, hasta…Ç alışır ederim,Yer, içersin yanımda. Çocuklara da bakarım,Ne aç korum, ne açık;Ama önce seni düşünmeliyim,Zavallı, talihsiz çocuk! Seni sevmiş olduğumuSöylemem hiç …
Şub 23
Senden Ayrılırım
Evlendik, diyelim karımsın,Herkes kıskanır seni;Zevkler, hazlar, güzelim,Geçer günlerin sevinçli.Diyelim şirret çıktın,Sabırla katlanırım;Ama şiirlerimi beğenmezsen,Senden ayrılırım. Heinrich Heine
Şub 23
Soluk Soluğa 1
O iyi insanlar, o güzel atlara bindiler, o çekip gittiler. Yaşar Kemal Hep yanıldı ve yenilgilere uğradıAma atıldı yine de serüvenlereVakti olmadı acıların hesabını tutmayaDurup beklemeye, geri dönmelere vakti olmadı. Yangınlarla geçti ömrü ve hep yalnızdı– ki onlar daima birer yalnızdılar Nerde doğmuştu ve ne zaman kopupGitmişti o kentten anımsamıyor artıkHangi sokaktaydı ilk sevgili ve …
Şub 23
Belki Sana İnanırlar
onlara artık yeni insanlar tanımak istemediğimi söylebana inanmıyorlargüneş mi göreyimmiş, iki insan, açılsın mıymış içimbeni alıp pencerenin önüne yerleştiriyorlaronlara bir salon çiçeği olmadığımı söylehasarsız parçalarımın giderek azaldığınıhiç değilse okunaklı bir ölüm için bir tıkhayatla arama bir boşluk bıraktığımı bana inanmıyorlartıpkı inanmadıkları gibi; hem onları hem allahıaynı anda sevebileceğimetıpkı yüzümü arasında kuruttuğum kitaplabütün bu talanların bir …
Şub 23
Eksilen
Öyle yıpranmış kiBir forması eksik içinden,Sahafa düşmüş bir kitapGibi sararmış üzüntüsünden. Bir ay doğuyor usul usulKaranlığın göğsüne,Dünden bugüne kendiniBiraz daha eksilterek getiren Küsmüş göğüne besbelliGeleceği göremediğindenTaşıyor oysa hüzünlü bitişindeDoğuşunu yeniden Metin Altıok
Şub 23
Giderayak
Kalkıyorum.Yolcu yolunda gerek. Bana şöyleeski yüzlü,epey hırpalanmış,yamalı da olsa,bir sevgi bulsanız. Bütün istediğimBu soğukları çıkartmak.Ahmet Cemal
Şub 23
Ölülerin dönüp dolaşıp bizde yaşamasıdır yalnızlık.
Ölülerin dönüp dolaşıp bizde yaşamasıdır yalnızlık. Her ölü ölümünü kanıtlar,yani yaşadığını;ve biz durup dinlenmeden ölümlere ekleniriz,kurtuluş yoktur.Yazılmamış kitaplardır ölülerve zamanın rafına kaldırılmış gümüşlerdir.Onlar ki, bir yanlarını bırakırken bize,bir yanımızı götürmüşlerdir. Bu yüzden alışverişimiz hiç eksilmez onlarla;uçsuz bucaksız bir çöldeya da dağların ardındaki bir dağ başındakendi kendimizle konuşuyorken bileonlarla konuşuyoruzdur.Dedikleridir dediklerimizin birazı,birazı onlara diyeceklerimiz. Hiç kuşkusuz, …
Şub 23
uçurtma olsam gökyüzünde
uçurtma olsam gökyüzündebir rüzgara kapılsamgitsem öylesine bir yere La Edri I often sit and wish that I. Could be a kite up in the sky. And ride upon the breeze and go,. Which ever way I chance to. Blow! Anonymous.
Şub 23
Yurt
kimse terk etmez yurdunuyurdu bir köpekbalığının ağzı olmadıkçakimse dönüp sınıra doğru kaçmazbütün şehir onlarla birlikte kaçmıyorsa.komşuların senden hızlı kaçtığındakan ter içinde, nefesleri tıkalıbirlikte okula gittiğin o genç çocukhani şu eski fabrikanın arkasında öptüğünkendinden bile büyük bir silah taşıyorsaişte o zaman terk edersin yurdunubaşta yurdun izin vermez kalmana.kimse yurdundan kaçmaz, peşinden kovalayan olmadıkçaayaklarının altında ateşlerdalağı patlarcasınahiç …