Mevsimin adını değiştirmeye giderken bir leylekElimize doğdun senO leyleğin gölgesi geçerken üstümüzdenElimize doğdun misk ve amber yüklü bir şilepSanki karaya oturdu birden Şükür ki biz de gördük o günleriSevincin tenimizde yaptığı düğünleri Meğer iple çekmek de varmış yorgun akşamlarıSen yokken köşe bucak kaçtığımız o dev dalgaları Önce meleklere gülümser onlarla konuşurdun sadeceBoyardın eski bahçemizi başka …
Kategori: Şiir
Şub 23
Büyüyen Eller
Dün bahçelerde erik taşlayan.Ellerin ne de çabuk büyümüş çocuk.Bir an düşün de ürpersin için.Böyle başlar sonsuz yolculuk.Umulduğu gibi pembe değildir ufuk Ellerin ne çabuk büyümüş çocukBüyük günahları avuçlar gibiYemişler ,oldukça düşer dalındanGörünmez bulanık suların dibiDeğişen mevsimler ömrün nasibi. Ellerin büyümüş ne çıkar çocukGönül zamanlar boyu haşarıDöksede yapraklarını dallarTükenmez arzuların baharıGönül zamanlar boyu haşarı Ne kadar büyüsede …
Şub 23
Değişen Dünya
Çocukluğumun geçtiği sokaktaBiraz dolaşayım dedim,Şimdi oturduğum yerden uzakta. Öyle bir hüzün çöktü ki içime,Ne bileyimAğlıyasım geldi kendi kendime. İnsanları değişmişti,Ondan belki de.Sonra pek çok evlerin yerindeYeni binalar dikilmişti. Ahtapotlar gibi apartmanlarBuraya da salmış kollarını,Yoksul aileler çekilmişlerSatıp savıp mallarını. Böyle böyle bizim eski mahalleHoyrat servetlerin karşısındaSilinip gitmiş bile. Eski günler neredesiniz,Açın kapınızı da evinize gireyim.Ama nerde …
Şub 23
Babanın Yokluğuna Gitmek
Ne vakit babamın yokluğuna gitsemBabam bana bir şey diyor. Diyorum ki, bir yerdeyim ben babaBir gökte. Gökte gece var, ay var,Sen de varsın. Ama hercai bir şey sanıyorİnsanlar beni böyle görünce. Oysa benim karnımda bir zehir var.İçimde çok uzakta biri kalmış daOnu çok özlemişim gibi bir zehir var. Babam burası yatmak için çok güzel, diyor.Sen …
Şub 23
Sükûnet
Kuşların güneye göç etmelerini görüyor musun?Fani şeyler de böyledir: Gelir geçerSakin ol, düşme zamanın vehim tuzağınaBir rüyayı bir başka rüyaya ekleyen zamanın Özlemi başka uzak yerlere doğru yönelir;Bilgenin kalbi ise yaldızlı burada kalırVazgeç ulaşılmaz diyarların rüya imgesinden – Sen güneşi ve yıldızları bizzat kendinde taşıyorsun Frithjof SchuonÇeviri: Mahmut Kanık
Şub 23
Bu İşin Sonu
IX Güler gittiPencere çekip başını gittiGök gitti, ağaçlar gitti, sokak gittiKimse kalmadı seninle Yarın Güler’i gördüğün yerdeGökleri, ağaçları bulursunBir başka sokak gözünde güzelleşirAma unutma ki gün gelirGün gelir de GülerBuralardan giderseBu gezdiğin tozduğunmDört yanı haram eder de giderBu odayı bırakırBu şehirde duramaz olursun Necati Cumalı
Şub 23
Geçmiş Zaman Açıları
boğaz’da çiviyazısı gemiler arasındaitalik yelkovan sürüleriorada kayıp bir ceninbelli belirsiz gülümserkenve bilmediğimiz bir dildeşarkılar uydururken hayat içinhatırlıyorum kâbus korosununo anlayamadığım hitabını“şimdiazsonrahiçbirzaman” haliç’te içli bir mandolinakortsuz düşleriyleses verirdihep çocuk kalacak bir yetiminiçinde biriktirdiği itirazlaraki kimse duymazdı onuçöplenen martılardan başkave bukağı tam da yürekteyken“şimdiazsonrahiçbirzaman” yaşlı bir babaydı iskeledeunutmuş kendini ıslatan bütün dalgalarıunutulmuş kendine bağlanan vapurlarcabütün çocukları ölmüş …
Şub 23
Ve Adam Ve Çocuk Ve Kırlangıçlar
adamın içindeki çocuk ölüyor çocuğun içindeki adam kelimesizliği giyiyor adamkelimelerinden soyunuyor çocukve hayata giden yollardasaat kulelerine inatçoğalıyor kırlangıç cesetleri ölüyor adamın çocuğuve çocukadam olamayacağını görüyordenize indirilmiş tabutlarda “ne çok yalan söyledimduyulmadı” diyor çocukadam ekliyor“ne çok yalan uydurdumhiç biri uymadıbiçimsiz gövdeme” çocuk soğuyor avuçtaadam çocuğun kalbindebin parça oluyorkelimelere inatve kırlangıçlaruçuşlarıylaakşamı bildiriyor …
Şub 23
Olmadı gönül terk-i diyâr eylemeyince
1Arâm idemem bûs u kenâr eylemeyinceSînemde gelüp yâr karâr eylemeyince 2Fârig olamam deşt-i talebde tek ü pûdanOl gözleri âhûyı şikâr eylemeyince 3`Ayb eylemenüz her gice feryâd u figânumRâhat bulamam nâle vü zâr eylemeyince 4Ol yâr işiginde bize yer komadı agyârOlmadı gönül terk-i diyâr eylemeyince 5Bâzâr-ı mahabbetde ruh-ı zerde bakılmazTâ sırma-keş-i `aşkı `ayâr eylemeyince 6Kan aglamaga …
Şub 23
Bil ki sen gitsen yanımdan tende cân elden gider
158Ey ki yoktan bu cihânı var eden PerverdigârYeri sâbit gökleri devvâr eden PerverdigârKüntükenzen âyeti vâsfmda olmuştur nüzûlVarlığına Künfekân ikrâr eden PerverdigârCümle bu âlemde sen günden dahi zâhir ikenDilde dâim adını Settâr eden PerverdigârMü’mine mesken kılubdur bâğ-ı cennât-ı naimMünkire kâfir makamın nâr eden PerverdigârCümle eşyâlar gözün der hâb ettin gicelerGökte kevkebler gözün bîdâr eden PerverdigârÜşte doğdu …