charles chaplin bir savaşta yitirdim sakalımıçıkmazlığın grev sesi umutlarımı vururkenyendirdim bıyıklarımı papağan kuşkularabiraz elma şekeriyle kazıdım sakalımı lohusa şerbetiyle kazıdım sakalımı yanaklarım paprika lahmacun ister misiniz al işte sana böyle yüze böyle güz demeyin deseniz de sakal yok ya ucundabu güz vermedi tarla seneye bıyık kerimben ettim …
Kategori: Şiir
Şub 23
Oğlumu Çok Özlüyorum
“Oğlumu -dedi-Gördüm geliyorum.”Oturdu derin bir nefes aldıSigarasından.“Oğlumu -dedi-Çok özlüyorum.” Acısı anlamsız bir ayıbınBaskı duvarlarınaSığacak gibi değildi.Eğildi uzun uzunEğildi gözlerime-Soğuk sularda susuzBir çift dudak gibi-Kirpikleri gözlerime değdi. “Oğlumu -dedi- görseydinSana çok benzerdi.”Oturduğu yeri incitmiş gibiDoğruldu usulcacık“Üç yıl oldu -dedi-Pencerenin önündeKitap mı okuyordu, türkü müYoksa bir kitabı türkü gibi mi…Camlarda canhıraş bir ölüm ıslığı…O kuğu boynundan kanlı …
Şub 23
Bu Kırlangıçlar Gitmemiş Miydi?
Giden gelen yok. Bir titreşimdir bu.Duragan fulyanın üstünde arıBir diyapozon gibi titremekte. KırlangıçTarihsizdir. Belleğim sarsılıp duruyor denizde.Martı bir uçta kanat, bir uçta ses.Ya sabah, ya öğle. Gemici ve bulut,Güneş ve yağmur kıl payı bir dengede.Dolu bir boşluğu doldurup boşaltmak işimiz.Ölülerle, gecelerle, sümbüllerle. Melih Cevdet Anday
Şub 23
Yatağım
Ben ki her akşam yatağımdaOnu düşünüyorum.Onu sevdiğim müddetçeYatağımı da seveceğim…. Melih Cevdet Anday
Şub 23
AŞK ATINA BİNEN SÖZÜN ZAMANDA YOLCULUĞU
SÜMER’DEN, YOLUNU ŞAŞIRAN KRAL’A; GÜLEÇ AŞK BİLGESİ’NDEN, KARAC’OĞLAN’A, ANADOLUNUN ŞİİR BAHÇESİNE,AŞK ATINA BİNEN SÖZÜN ZAMANDA YOLCULUĞU Çöl…Bedevi özgürlük…Kum tanelerinin arasında savrulan bir yanık gözyaşı,bir derin “ya leyli” değil mi hayat..Çöl kadar ölü ve sessiz, çölde batan gün kadar dingin,çöl kadar kımıltısız…Çöl kadar öfkeli ve acımasız değil mi…Bir o kadar derin…Çöl gecesi kadar gizemli değil mi …
Şub 23
Karmakarışık
Bir okla yaralı kalbim,Boyacının sandığında;Güvercinim kâğıt helvasında;Sevgilim kayığın burnunda;Yarısı balık,Yarısı insan;İn miyim?Cin miyim?Ben neyim? Orhan Veli
Şub 23
Ben Aşkı Bir Üveyikten Satın Aldım
Ben aşkı bir üveyikten satın aldım, yaşım onaltıO zamanlar bakır rengiydi dağlarDaha şıvan düşmemişti böğrümeDaha deli deli esmemişti rüzigarKalbim acıya düşmemiştiSanırdım bütün ırmaklardan koşacaktımHalayda delikanlı başı olacaktımBıyıklarım yeni terlemişti Gurbetiİsmail dayımın gönderdiğiKuru üzüm ve fıstıknanBir de İstanbul fotoğraflarındanTanımıştım Hey deli yanımTürkülerim ince gül dalımGönül közümVerdiğim sözümNe zaman duman olsaMunzur`un doruklarında kalırdı gözümArada bir durup Fırat`a …
Şub 23
Mektup
Yarım kalmış acılar deniz pencereme kanardı ge-ceyle savrulurdum. Gözyaşı kokusuyla dolu birkuğu, zamanın sonuna kalkan, sürgünümdü; gözmavisi duman, sessizliğim. Aktım ölü denizkızıylagökkuşağı saklı mektubun içine, pulumuz rüzgaroldu, postacımız güvercin. Cıva gibi eridik kabı-mızda. Kırmızıya gittik. Hemen kokladım yüzümüyağmurun yuva yaptığı ellerimle. İyice şaşırmıştıalıcısı vapur ıslığımızın. Saklandı gözlerimin ışığıyeni güne. …
Şub 23
Ölüm: Ellerim Bağlı Gözlerimde
G. Güleç’e Şiddeti ölçülemeyen alevler kuşatmıştı her yanımıHer yanım tren istasyonlarıÖmrüm ve sesim tarih kitaplarındaydı,Firavunlar, krallar, hükümdarlar, padişahlarZihnimin içindeydi IGünlerdir şaşırarak bakıyorum ellerimeAcımı çoğaltan ellerimeEllerim alıp götürüyor beni bir yerlereSensizliklere, parklara, bulvarlaraİnsanlar görüyorum ansızınSeni çoğaltan imgesiz ellerimdeEllerime bakarak yürüyorum caddelerdeGözlerim anlamsız beynim tabula-rasaDinmeyecek bu acı, biliyorumAnlatamamEllerim bağlı gözlerimdeSokaklar tutulmuşKimlik soruyor üniformalılarKalbimi soyuyorlarEllerimi gösteriyorum çaresizAcımı büyütüyorumKan …
Şub 23
Son Şiir*
Kimi dostlarım,En onurlu kısmındanoktaladı yaşamınıYa bir orman karanlığındaYa bir dağ geçidindeKimi dostlarım;Asıldı bir başka cellâdın ellerindeKimi dostlarım;İhanet etti, tek kelimeyle ihanetKimi iseEn saygınlarıZorlukları göğüsleyerek yürüyorlarİnanıyorum ki, yürüyeceklerYüreklerinde yarattıklarıO duru, o güzel günlere 19 Ekim 1985 Kenan Özcan*Kenan öldükten sonra hücresinde arkadaşları tarafından bulunan son şiiri. Yılbaşında annesine şöyle yazar: “Altı yıldır, demir parmaklıklar ardına, birkaç …