Kategori: Şiir

Mâra

bilmemek bilmekten iyidirdüşünmeden yaşayalımmâragünü ve saatleri ne yapacaksınsenelerin bile ehemmiyeti yokturseni ne tanıdığım günleri hatırlarımne seneleriyalnız seni hatırlarımki benim gibi bir insansıntanımamak tanımaktan iyidirseni bir kere tanıdıktan sonrayaşamak acısını da tanıdımbu acıyı beraber tadalımmâra başım omzunda iken sayıkladığıma bakmabeni istediğin yere götürikimiz de ne uykudayızne uyanık Asaf Halet Çelebi

Evler Evlilik

aşkı ehlileştirir Kuzu kuzu oturur bir kenardakırlent gibi dururo kısa ömürlü vahşi Süreyya Berfe

Geçiş

Çok yıllar önce,Geçmiştim bu sulardan;İşte, günbatımında parıldayan o kale,İşte, su bendi, her şey yerli yerinde. O zaman sandalda benimle,İki arkadaşım daha vardı;Birini severdim babam gibi,Umut dolu ve gencecikti diğeri. İlkinin dingin bir yaşamı vardı,Öylece de ölüp gitti sonra. Diğeri,Yerinde duramaz, hep öne atılırdı;O da, bir savaşta yitirdi canını. Böyle özlerim hep işte,Geçmiş günleri düşündükçe;Ölümün elimden …

Devamını oku

Şiir Sanatı

Şairim ben; ama şiiriKendisi olarak umursamam bile.Gece ırmağının taşıdığı yıldızÇirkinleşir göğe tırmanmak isterse. Zaman damla damla eriyip gitmedeKarnım tok sütüne masallarınBen gerçek ve elle tutulan bir dünyayla beslenmekteyimGöğün köpükleridir yükselen üstünde o dünyanın Girip yıkanasın diyedir kaynakOrada ürpertili ya da dingin sularBirbirlerine karışıp sarmaşırlarsevimli, akıllı şeyler konuşarak Birtakım şairler- ırak olsunlar benden-Tepeden tırnağa çamur içindeYalandan …

Devamını oku

Sevgilim Ne Zaman Sokaktan Geçse

Sevgilim ne zaman sokaktan geçseserçeler barıştı güvercinlerle. İncelikle basar basmaz kaldırımagüzel ayak bileği ışıldadı usulca. Efil efil titreşince omzubaktırdı arkasından bir çocuğu. Yürüdü salınarak – lâmbalar yanmayave bakmaya başladılar hayranlıkla. Ve güldü hepsi, umurlarında değildio benim doldurmuşsa yüreğimi. Kollarımda salladığımı titizliklekorktum elimden alacaklar diye! Ama onların bu keyifli halleriyok etti içimdeki kıskanç çiçeği. Ve sevgilim …

Devamını oku

Oğlumun Gölgesi

yelken gibi şişti rüzgâr yüzüm oyuk oyukkırgınım ölüden kalan giysiler içinde erselikbir meme mi bu dikelen gece şu saatte hâlâhapşıranlar olmalı kendini düşe sayan unutanbüyük kibire atanan cüce bir memur tımarlırakılarla korkunç bir sataşma mübaşir çağırmadıdemek ben de masumum kuluncu alınmış bir zaman daraltılmış pantolonlariçinde semiz şehrin virgülleri yok hazırdüşler satılan çarşılar kapalı burada artıkHiçkimse’nin …

Devamını oku

Düşleri Çıkmayan Kadınlar

ona göre biri, istediğidiyebilse, diyemiyorçarpıcı bir işaretle kayboluyorsonra döner gibi uzaklaştığındaılık yumuşak hüzünlü Onu düşünmemek istiyoronu düşünmeden edemiyorbiri ve öteki biri ve ötekian mı saatlar mı ne önemi vargiderek dönerek durmadanyaşıyor acıyla bölündüğünü kapı merdivenler işte şimdi sokakgözleriyle gördü uzaklaştığınısorsalar demesi gerekir, “o gitti”ama kim var orda, kim dedikim ona sevgilim dedi Gülten Akın-Uzak Bir …

Devamını oku

Mr. Parkınson

Hergün uzak ülke kırpıntıları dökülürGüneşin ceplerinden. Yoksul aile babası cebi gibi,Biraz kasvetli ve susam kokulu.Sanki gretagarbo artisti ölür gibiGün batana dek karabasanlar dolaştırırSokaklarda hırdavatçılar, Gecenin her köşesinde sarhoşlar gündüzü kusarlar.Güneş vergi iade zarflarında saklanır.Ucuz elbise askılarında tiril tirilAmortiden bir deniz sallanır.Sabaha karşı nemli bir ıslık, Bir köşede siftinip duran sokak kedilerinin Tüylerini tarazlar.Yampiri bir yağmuru …

Devamını oku

Köpük

Portakal büyüsüdür yalayan seni beniKentte başlarken gece horozun terk ettiğiBir kadını havlıyor taşıyor o ıssız köpekler kiKırmızı bir karpuzun ortasından kesilen o köpekler kiDeniz mi dedin ne deniziBen Kristof Kolomb’un uşağı değilimBen ırmakçıyım denizci değilimKulağımda ne bir aşk ne de bir kürek sesiBir meydan uğultusu barbar bir inşaat sesiBir kere kente girdinBir kadını al onu …

Devamını oku

Annemin mezarından

Babamın elindekızıl akça ağaç yaprağıannemin mezarından. Arno Herrmann