Kategori: Şiir

Bahar Yok

Erguvanlar açmışYastayız yineBahar yokÜlke yokVe her yer kan içinde Bejan Matur

kışındır

şimdi bu kışa girişin hüznü müdür o mudur acababu iri iri sevmekler deniz o eski mühür o mudur acaba mavi isterse mavi kalsın ister ölümle değişsin kendiniellerim bu hüzünde her şeye karşı kırgın kaba saba çocuklar vardı çarşıya indiğimde hemen hemen günsonuellerini verdin tuttum tamam ağzım da ver bir daha durup durup yüceltiyorsun şu korkak …

Devamını oku

Kalabileceği, gizli bir yeri olmalı

Kalabileceği, gizli bir yeri olmalı,Her insanın.Kimsesi olmadığında gidebileceği. Anılarını değiştirebilmeli,Her insan.Geleceği olmadığında seçebileceği. Rüyalarını unutabilmeli,Her insan.Kimsesi kalmadığında sevebileceği. Bir şiir yazmalı,Her insan.Anlamı kalmadığında okuyabileceği. Uzak bir dağda, bir ağaç dikmeli,Her insan.Kimsesi olmadığında özleyebileceği… Sahir Üzümcü

Genç çocuk ona demeti uzatırken eli kızın serin ve ıslak eline değmişti

Delikanlı, demetini vermek için her zamanki yere geldiği vakit, kızı, kendisini bekler buldu. O da ıslanmıştı. Kim bilir ne zamandan beri, belki de yağmuru, bahçenin çiçekleri kadar hoş karşılatan bir gönül ürpertisi ile buracıkta bekliyordu. Genç çocuk ona demeti uzatırken eli kızın serin ve ıslak eline değmişti. Onların küçük mâcerâlarının büyük vuslatı her zaman bu …

Devamını oku

Başarısız oldum..

Ne olabilirdi ki benim başarım, ben o koşullara boyun eğip, toplum içinde bana gösterilen yeri alsaydım? Bir ikiyüzlülük, bir sahtelik, bir aldatmaca olurdu bu ‘başarı’—-ben’im, ben olmadan, hatta benliğimi bir kenara atarak, kişiliğimi çiğneyerek elde ettiğim bir şey. Karşılığında kim olduğumu verdiğim bir ‘kimlik’… Bunu kabul etmedim—Şunu bilmeni istiyorum: Pişman değilim; hiç de pişman olmadım. …

Devamını oku

Fuzuli Gibi

Ne varsa aşkta var aşktaGerisi fasa fiso Mehmed Kemal

– “just you”-

Mimozaları bekleyemedinmi? Açacaklar – dı… Oruç AruobaGeç Gelen Ağıtlar / Metis

Özlem hüzünlüdür – hüzün de özlemli

33. Özlem, batmış, ama aydınlığı hâla süren güneş gibidir-bu yüzden akşamüstü saatleri, hüzün saatleridir.Özlemin ayrılmaz ikiz kardeşidir hüzün:kendi kendilerini çelen iki duygu olarak, hep,biribirlerini çekerler-Özlem hüzünsüz edemez; her hüznün de,şurasında burasında, bir özlem, gizli, durur,kıpırdanır.Özlem hüzünlüdür – hüzün de özlemli. Oruç Aruoba

Geç Gelen Ağıtlar

Bir Ada istedin kendineHiddetli Deniz’le çevriliDingin Güneş’in ısıttığıHuzurlu dinlenme yeri Yetemedim sana.Ben olmalıydımoyer :arayıp bulmalıydım –amayeryarıldı –yetişemedim           – son           ra:gittin. Yetemedim. Oruç Aruoba

Gülüşün

İstersen yoksun bırak beni ekmekten,yoksun bırak beni havadan, amayoksun bırakma beni gülüşünden. Yoksun bırakma beni gülden,kopardığın süsenden,sevincinde ansızınçağıldayan sudan,seni apansız doğurangümüş dalgadan. Savaşımım amansız, ve dönüyorumyorgun gözlerleara sıra değişmeyengörünüşüne toprağın,fakat gülüşün vardığında,yükseliyor göğe ve arıyor beni,ve açıyor benim içinbütün kapılarını hayatın. Sevgilim, bu en karanlık zamandayayılıyor gülüşün,ve birden görüyorsunkanımın püskürdüğünücaddedeki taşlara,gül, çünküellerim için gülüşünserin bir …

Devamını oku