ay düşünce denizeseni hatırlarım ince ince yağan yağmur, iskeleye yanaşan vapur haydarpaşa garı seni hatırlarım ay düşünce denize kalbim çarpar, telaşlı bir kuş olur, siyahlar içinde bir kadın ve yakasında ipiri kırmızı bir gül seni hatırlarım ay düşünce denize söylenmemiş sessiz bir şarkıydım, tozup giden bir ilk kar solgun begonya kalkmak üzere bir tren seni …
Kategori: Şiir
Şub 23
İzler
KISA ŞİİR / altı Her konuşma bir şeyi değiştirir hayatımızda,Sustum durdum geriye geriye çekilerek KISA ŞİİR / yedi Sözlerin bumerang gibidöner yaralarsa seniağzın dilin gereksizdirsusarsın İZLER Susup bekleyerek yaşlanıyorduşeylerin uğultusu arasındaiçi ağırlaştıkça rüzgara çıkıyorsiliyordu kendini durma ağrıya ağrıya nara dönüştüğündeaçtılar içinden sözler çıktıkem sözler, kırıcı davranışların izlerialdanma gölgesi, ondurmayan bağışlama“gitmeliyim” çıktı, “dönmemek üzre bir daha”“artık …
Şub 23
Rakı
Bu meret öyle bir merettir ki, acıyla içilir, tatlıyla içilir,neşeyle içilir, ağlayarak içilir, kavunla içilir, peynirle içilir, ikisi beraber çok güzel içilir yemekle içilir, mezeyle içilir, suyla içilir,susuz içilir, sodayla içilir, şalgamla içilir.Ama işte, bir tek salakla içilmez… Nazım Hikmet Ran
Şub 23
Kan Atlası
emel’e “ben babamın yuvarladığı çığın altında kaldım.”çolak mırıltılarla dövmelenen çocukher gün her gece eğer adasında,gözü ağzı elinden alınmış, yosunlarsarmış bedenini çığlıklarken bunu su içinde…karada, hançer suratlı abinin rüzgarın uçar adımları.geçmiş ilmeğinde saklıdır arzusuiçinden karanlık, tekrar ve ilenç sızdıran hayret taşında.”soruyor hatırasında,sırtımda ve sırtında gezinen bu ürperti kim,bir damla süt yerine bu ağu kim?”ay gözüyle bakmayan …
Şub 23
Keder Gibi Ödünç
Ieskiden köpeğim gibiydi şiirne zaman üzülsem hissederdi ve yanıma gelirdi yaşlı bir köpek şimdi şiirimne kulağı duyuyor ne yüreği IIo zamanlar öyle yaralıydım kibunu yalnızca bir hayvan anlayabilirdi hayvandan anladığım bir şey varsainsanlardan hiçbir bok anlamadığımdır hayatta anladım ki: bir insanda hayvan şart IIIbazıları ağaçtan toplar kelimelerinibazıları taştan çıkarır şiirinibazıları aşkını çölden…ben hiçbirinden… geceye kalmış …
Şub 23
Devrimiçi Sosyal Paylaşım
Bir etkinlik daveti:Alper gencer seniYeni bir okuma etkinliğine davet etti. Başlıca haberler:Dünya ortadoğudan gelen ayak sesleriyle uyandıDevrilen domino taşlarına benziyor diktatörlerAradığı ümidi devrimde bulan insanlar mutluAfrika’da devrimcilik kazandırıyor, kabileler şokta Haber kaynağı:Tunus, mısır, libyaYemen, cezayir, ve fas bekliyor sırada Bildirimler:Libya halkı büyük bir devrim yapmak istiyorOnayla Kaddafi halkı tarafından zalim bir diktatör olarak etiketlendiAltı buçuk …
Şub 23
Bîmaram ey ecel, bu gece bekle yânım al
Bîmaram ey ecel, bu gece bekle yânım al Rûz-i firak-i dilberi gösterme cânım al Âl ile gönlün almağ içün cümle âlemin Geymiş zerafet ile o gonce dehânım al Ol kaşları kemâna ilet bir nişânımı Ey murg-ı kûy-i yâr ölücek üstühanım al Taşlıcalı Yahya Bey
Şub 23
Hüzünlü Gezinti Güvertesi
I Kimbilir hangi ürkek mevsimi alırsıngizlice odalara,saçların balkonları terk edeli kimbilirne kadar olmuştur?-annene göstermeden aşağı akardı saçlarınkaç kez eksilip çoğalırsın dişlerini fırçalamayıezbere bildiğin günlerde… Mor bir kedi geceyi sıyırarak geçiyordurkuyruğunda teneke yıldızlardüşlerinle buluşurken lanetli aynalardasöylesene hangi ürkek mevsimi alırsıngizlice odalara… Ne gece yer rüşveti ne benSöz! Annene söylemem… II Yüzümhangi dağa baksamiçinde öfkelerinden habersizkorkunç atlar …
Şub 23
Eksik Cinayetler
I Kendine kucak arayan gövdekendini yok eden gövdeyitirdin kendini işteartık ne yurt sanane varolabiliyorsun başka evde. Bu mum medeniyetindebu metal öznedebu cam sözdene yurt sana dilne şölen yeterince. II Ben büyüdümakasyalar öldüüzgünüm. dışınız çok kalabalıktıbeni içinizdeki zindana attınızdıolur ya bir günsuyu hatırlar şelaleşeytan utanmayı öğrenir veyüzleşir yüzünüz mevsimlerle sırf bu yüzden büyüdümdü, akasyalar öldü. III …
Şub 23
Eski Bahçenin Hafızası
Yakınında değilim öfkeninve uzağında da değilim rastlantınınkısa ânındayımve sonsuzluğun da ardındaah! öfke için geç vakitteyimçölden çıkmak gerek bunun için,atları denize sürmek…Oysa kimseden çıkartmadım öfkemisaçlarımı uzatmak için kimseyesöz vermedimkimseye yakın değilim inansusmaktayım, uzağında değilim unutmanınah! öfke için geç vakitteyimdurup dururken bir yerdekarşıma çıkan rastlantıdayımhafızasındayım eski bahçeninsarhoş asmaların biriktirdiğiboğazımı yakan acı bir imgedeyimgüneşi anımsamada,ve orada durmaktaama orada …