ism-i azam
cennetin kapısında
bir kelime
ağaçların hızı ile
kâğıdın üzerinde
ilk harf
sesi duyulmuyor
kalem
in
güneş tepemizde
bahçede
sükûnet
ilk isim
kendim
in
hatırlayamıyorum
cennet
in
kapısında
ismimi
(diyorlar ki
hep
aynı şeyi
yazıyorsun
isim
kelime
cennet
in
kapısı
gidilecek
başka bir yer
var
sanki
inanan
için
var mı
cennet
in
kapısında
bekliyorum
melekleri
hangi isimle
çağırmalıyım
onları
ismin kendisi
bir varlık alanı mi
içine
girilince
cennetin
(bir daha
yazma
ismi
cennet
in
kapısı
söz müdür
önce
söz mü
vardı
cennet
ten
önce
söz mü
vardı
(dışında
cennet
in
cehennem
ateşi
hep
yanar mıydı
ateş
in
içine
düşünce
hangi isim
söylenince
insan
yanmazdı
cennet
in
kapısında
söz
unutulunca
ateş
yakar mıydı
(dünya ile uğraşmaz
şiir
yazının ötesinde bekler
söz
ne yazılırsa
o anın içinde
bir kelebek
ölür
sözün içinde
kalbin
sırrı
vardır
yazıdan önce
sır
vardır
cennetin kapısı
ne yazıldıysa şimdiye dek
bütün o yazılara
kapalıdır
yazının ihtiyacı olan
kalbî hayat
cennetin kapısında
terk edilir
kalbe gerek kalmaz
cennette
kalb insanı cennete ulaştıran
isimlerin cem evidir
camidir kalb
bütün isimler
saf tutar
kalbin
içinde
cennette
ağaçların hızı ile
düşünürsün
kanın
hızı
terk edilir
cennette
ateş söner
nur
tamamlanır
kelimeler
ölür
ism-i azam
sana
görünür
cennet
in
kapısı
senin
arkandan
kapanır
içerdesindir artık
turgay özen
