Kategori: Şiir

Üç Beş Kişi

Her şey değişirkenyalnız biz aynı kaldıkküçücük üç beş kişigeçmişle oyalandıkyollar bitmez gibiykendüşlere ulaşılmazkonuşmadan kaybetmedenyaşanmadan anlanmazuzak, her şey çok uzaktek sesin yakın banayok her şey bitmemişseni bana hatırlatantaksinin camındanvuran rüzgârla ayıldıkyorgun, uykusuzanıları aradıkYoruyorsa artık senieskinin eğlencesideğişen sen misinsen misin? Yorgun görünüyorsun biraz uzan istersensever gibi yapma artık daha henüz vakit varkenbir kaç yaralı ruh, birkaç bira …

Devamını oku

geldi geçti ömrüm benim

Geldi geçti ömrüm benim şol yel esip geçmiş gibiHele bana şöyle geldi şol göz yumup açmış gibi İşbu söze Hak tanıktır bu can gövdeye konukturBir gün ola çıka gide kafesten kuş uçmuş gibi Miskin âdem oğlanını benzetmişler ekinciyeKimi biter kimi yiter yere tohum saçmış gibi Bu dünyada bir nesneye yanar içim göynür özümYiğit iken ölenlere …

Devamını oku

“ankara iç savaşında üç hainin portresi”

“ne de şiddetlidir nehre kavuşmakbalta girmemiş yangın içinonu karşılamasıkarı bekleyen soğumuş toprak gibive iki yoldaş olarak sönerler” “tanrım!perdeleri çektimyani emirlerinizi beklerim” “sonraEY UÇURUMSANA HEP DÜŞMEK İSTİYORUZ diyerekkorkuyuo tarihsel dindarlığıdeğdirdik yüzümüze” “iyi bir kurguya sahipse hayatşiirseldir ve bitirilir” ahmethan yılmaz

İstanbul

Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik, Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden. Martılar konuyor omuzlarıma, Gözlerin İstanbul oluyor birden. Akşamlardan, gecelerden, senden uzağım Şiirlerim rüzgardır uzak dağlardan esen Durgun sular gibi azalacağım Bir gün, birdenbire çıkıp gelmezsen. Şarkılarla geleceksin, duygulu, ince Yalnız gözlerime bak diyeceksin. Ellerim usulca ellerine değince Kaybolup gideceksin Bir elim seni çizecek bütün …

Devamını oku

belli bir yaşa gelenlere

sakarlığından utanmayanlar sevimlidir sakarlığının farkında olmayanlar daha sevimli edebin dışına çıkabilen bir beyefendinin cesareti cesur olmak edebin dışına çıkmak için mazeretidir ya da yerine göz diktiği kaba saba birinin etkisi aklı olan yaşar ve parası olan bilirsin aklın kendince tedbirleri var çok satan bir felsefe kitabından öğrenmişsin gemiyi açık denizde tamir etme çaresizliğine çılgınlık mı …

Devamını oku

Hint Edebiyatından Dizeler

kader kısa kesse bile iyi insanın sevgisinio sevginin izleri sürer gider insanlardabir canın titreşimleri gibi (Ravigupta) kötülere hiçbir iş için başvurmamakborç istememek kıt kanaat geçinen dosttantatlı dilli, dürüst, iyi huylu olmakölüm döşeğinde bile elden bırakmamak mertliğiyılmamak en büyük talihsizlikler karşısındabüyük adamların izinden yürümekbu kurallar keskin kılıç gibi yamandır amaiyilere bunların hiçbirini öğretmek gerekmez (Darmakirti) görevini …

Devamını oku

Harfler ve Kibrit

aşkları da yaktım, yalnızlığı dadumanına gel dedim, ateşine gitsözlerin külü kaldı elimdebir de gül, bir kibrit kimbilir hangisiydi yanmadıeskidendi o süslü intiharlarhilmi! gel akşama hüzün varbir de gül, bir kibrit durup da saysam da çoğu da bir’dirşiirler da, da, da şenlik ateşleridirdizelerden yanık kokusu gelirbir de harf, bir kibrit Hilmi Yavuz

Federico Garcia Lorca İçin Ode

Korkudan ağlasaydım ıssız bir evde tek başımaGözlerimi söküp aç hayvanlar gibi kemirseydimSeninçin yapardım onu, portakal ağaçlarının yasını duyuran Yiğit türküsü için şiirinin Seninçin hastaneleri maviye boyuyorlarOkullar ve deniz kıyısı kentleri büyüyor senin içinSeninçin yaralı melekler tüylerle kuşanıyorlarGelinlik balıkların pul pul giysileri senin için Uçuyor deniz kestaneleri göklere doğruSeninçin dikimevleri kara zarlarıylaKaşık ve kanla dolduruyorlarYitik kurtelaları …

Devamını oku

Adamotu

herkesin kalbinin söküldüğü bir an vardıryoksaolmalıdıren azından kalbinin söküldüğünü hissettiği bir ananne çocuk sevgili hayata hep geriden bakanherkes “yıkılalım da hırsımız geçsin” kadardır büyüyen büyür büyümeye inanmasa da büyüranne ölür çocuk ölür sevgili daima büyük ölürsöküldüğü yer kadar kabartır toprağıbiçilmiş ekinler gibi sapı kalır bir sarı kalır kalırsa benim sarı saçlarım kalırsevgilim sarıyı sever ağıdına …

Devamını oku

94. Sone

kim ki gücü olup da kullanmadan edebilirdıştan kesin yapacakmış gibi görünür; yapmazkim ki başkasını etkiler, kendi taş gibi kalabiliristifini bozmaz, renk vermez, kışkırtmaya kapılmazişte o kişi hakkıyla kullanıyordur tanrısal nimetleriüstüne yoktur, doğanın servetini tutumlu kullanmadakendi yüzünün hem gerçek efendisidir o hem sahibiötekilerse kahyalık eder güzelliklerine olsa olsatek başına yaşayıp ölüyor olsa da yalnızcayazın gözüne elbette …

Devamını oku