türküsü ağaca takılmış güvercinlersözcükler aradı durdularharfler topladılar gerdanlarınaimlası pörsümüş yazılara vurduk kendimizirüzğar bir dursaçeyiz sandıklarına analarını sarmalayan kızların açıklarındabulurlar cesetlerimiziki ölüm gelir yağmur ilk bahar yapraklarına konargibi kıvrılıp şakaklarımızın atışınailk göz ağrımızın ilk öpüşügibi serin rutubetiylekiyakıştıramaz bizi esbablarımızagelir ve korur çürümekten biziesbab-ı nüzulorada artık ne parti broşürleri ne banknotlarne seyehat biletleri ne koku nede gölge …
Kategori: Şiir
Şub 23
Veda
Son Tren sessizce perondan ayrılırken,Baş öne eğilir hafiften,Umuda veda, Ellerim evcil bir hayvandır artık,Yalnızlığı seyrederken, düşer pencerelerden.Tenine veda… Kırkikindi yağmurları başlar inceden,Yanağımdan süzülen düşlerimdir şimdiHayale veda… Eflatun bir iç çekiştedir vakit.Göğün ışıkları kararı verir hüzünden.Yıldıza veda… İsimsiz bir karartı olurum akşam, eve dönerken.Sahipsiz,Sokaklarda çığlıksız,Kaybolur gölgem.Bilince veda… Çağ bu:Kadınlar geçiyor aşk öykülerindenHarfleri tutuşuyor kelimelerin.Şiirin içinde.Aşk’a veda… …
Şub 23
Bir Veda Havası
Vakit tamam!.. seni terk ediyorum.O bütün alışkanlıklardanVe bütün sıradanlıklardan öteye,Yorumsuz bir hayatı seçiyorum.Doyamadım inan,Kanamadım sevgiye… Korkulu geceleri sayar gibi,Deprem gecesinde bir yıldız,Birdenbire kayar gibi;Ellerim kurtulacak ellerinden,Bir kuru dal, ağacındanÇatırdayıp kopar gibi… Aşksa bitti…Gülse, hiç dermedik.Bul kendini kuytularda, hadi dal!Seninle bir bütün olabilirdik…Hoşça kal gözümün nuru,Hoşça kal… Vakit tamam!.. seni terk ediyorum.Bu, kırık ve incecikBir veda …
Şub 23
Hoşça Kal
Hoşça kal! Bana düşmeyecek kadar pahalısın şimdi;Üstelik sen de farkındasın herhalde bu işin;Değerinden gelen haklar bağımsız kılıyor seni,Hiç hükmü kalmadı artık sendeki senetlerimin.İznin olmadan nasıl tutabilirim ki ben seni?Hem, hakediyor muyum böyle bir serveti acaba?Yok, bu armağana layık görmüyorum kendimi,Üzerindeki haklarım da böylece geri dönüyor sana.Değerini bilmiyordum, kendini bana verdiğin zaman,Ya da sen yanlış tanıyordun …
Şub 23
Kimse Hatırlamıyor
Kimse hatırlamıyor adımıBahar gelmiş.Balkonlar serinAnnelerin çocuk ambarı balkonlar serinSu dalgın değil. bademler açmış– Sahi kaç yıldır yalnızım benÇiçekler çürümüş saçlarımdaBembeyaz uzun kuşlar da uçmuş fotoğraflarımdanBulutlar daYüreğimde karanfillerden damıtılmış bir yazYaşıyor muyum acaba? Refik Durbaş
Şub 23
Kuşlarda Ölür
Her sabah böyle ağlar mı Üsküdaryoksul karanlığında kuşlarınaşkın ve umudun bir de acınınrüzgarıyla uçarken bulutlar Herkesten çok kendime yabancıyaşadığımdan bir hayli yanlışsamkim süzer gözlerimden ışığıölümü yüreğimde avlamışsam Çalınsa da inancın alınterisessizlikle boğulsa da sesimşafaklar yazacaktır kimliğiniufkumu kuşatan denizlerin Sabah olsun, giderim, sen kalırsınkalır seninle, binlerce kuş cesediiçimde sönmeyen o diri yangınve sessizliği özetlemek hüneri Aydınlığından …
Şub 23
Vasiyet
Dostlarım, toplanın öldüğüm zaman;Riyayı, o günluk bir yana atın!Tutunuz tabutumun bir kenarından;Bir derin çukura beni fırlatın!Kalınca büsbütün sizden uzakta,Vücudum çürürken kara toprakta,Uzanın rahatça sıcak yataktaYaşamak gururu içinde yatın!Yüzyüze getirmez bizi asırlar,Meydana vurulsun saklanan sırlarSayılsın şahsıma ait kusurlar.Korkmayın içine yalan da katın!Anlayım Kimlermiş dost sandıklarım;Muhabbetlerini kıskandıklarım?Anlayım Ne boşmuş inadıklarım;Şu yalan hayatı bana anlatın!Dostlarım, anmayın artık adımı!Siliniz …
Şub 23
Annemle Hasbihâl
Anne, zannetme ki günler geçti de Değişti evvelki hissim gitgide!Bir hırçın çocuğum, değişmez huyum;Seneler geçse de ben yine buyum!Senden umuyorum tesellî yine!Bugün şefkatine, muhabbetineZanneder misin ki yok ihtiyâcım?Belki eskisinden daha muhtâcım!Dünyanın tükenmez kederlerinden Kalbim kırılsa da böyle derinden,Hayâtım büsbütün ye’se kapılmaz.Teselli bulurum içimde biraz O derin sevgini hatırlarım da!Her gece hıçkıran dudaklarımda Hasretle anılan senin …
Şub 23
Aklın yenilgisine Rubai
Ben sana çok dualar yolladım Gücümce hamd ve senalar yolladım Sen bana akıl-fikir vermiştin Suç benim Rabb’im ,Ben çuvalladım…. Hüsrev Hatemi
Şub 23
Yol
Ikendime başlamak farz oldu uzun bir marazdan doğmuşum benannemin gözleri acınacak bir ağaçmışbabamın teni durulmaz bir rüzgaryeryüzü serhoş etmiş içimiyeryüzü tok içimli bir esrarmış kucağa sığmaz bir urmuşumherkesin saate baktığı vakittebir yıkıntı olmuşum kendimetaşımayla bitmeyecek bir yıkıntıgömleğim zifiriymiş, boynumdayanmazmış bu kire, geçermişo mevsim de benim geçtiklerimle kendime başlamak farz oldu uyku boşlukmuş uyanıklık ateşçamların dibinde …