Sağ mısın henüz ihtiyarcığım?Ben de sağım. Selam, selam!Döksün çatısından yuvacığınınO betimsiz aydınlığını akşam. Duyuyorum özenip tasanı gizlemeye,Kederleniyormuşsun benim güç yazgıma,Sık sık çıkıyormuşsun yolumu gözlemeyeBürünüp eski moda harap urbana. Ve akşamın mavi karanlığında sanaSık sık görünüyormuş bir acıklı düş:Meyhane kavgasında birisi güyaFin işi bıçağını yüreğime gömmüş. Değil anacığım! Dinsin gözünde yaş.Başka şey değil bu, acı bir …
Kategori: Çeviri Şiirler
Şub 23
Savurgan Çocuk
Aşkın, erguvan rengindeki nektarsız eskibir güzel kokuyu saklayan kuru bir portakalolduğu kadınlarda insana günahişleten Sonsuzu aradım, ama, yalnızca, uykuyadüşman bir uçurum buldum. -Sonsuz, çalkantısında ağaçları ve yürekleriince bir kum gibi sallayan gururlu düş!– Şarapla karışık iğrenç bir düzgün selininyuvarlandığı buruk böğürtlenlerle dolubir Uçurum! IISen ey gizemli kadın, ey kanayan kadın,ey sevdalı kadın, mum ve günnük …
Şub 23
İki Pencere
Taştan bir duvarın içindeiki tutsak pencereiki yorgun iki yalnızbiri sen biri ben. Kara taştan bir duvarsoğuk eğri büğrü taştan… Vurulmuş sessizliğin kilidiyorgun dudaklarımıza.Kıpırdayamıyoruzduvarın ağırlığı altında. Aşkımız bizimbir var oluş öyküsüdür, bir bakışma öyküsü, ah! Daima boşelimle elinin arası.geçer aynı acıylagecemiz gündüzümüz seninle benim.uzak bir mesafe değil aramızdakiama çok fazla yine de!Rüzgarın şefkatli elleri birleştirir bizi …
Şub 23
düşen kiraz çiçeği gibi
Yapabilseydimdüşen kiraz çiçeği gibisöylerdim şiirimi Matsuo Başo Hayyam eski öğrencisi Semerkantlı Nizami’yle 1112 ya da 1113 yılında karşılaşır. Samimi bir söyleşi sırasında Hayyam der ki: “Benim gömütüm öyle bir yerde olacak ki, kuzey rüzgarları yılda 2 kez üstümü tomurcuklar, çiçeklerle örtecek.” Hayyam’ın boş laf etmeyeceğine inandığı halde bu sözü kuşkuyla karşılayan Nizami, Hayyam öldükten 4 …
Şub 23
Hovhannes Tumanyan
Yine çağırmakta…Çağırır durmaksızınSıla derdinin uykusuz hasreti.Ve gönlüm kanatlarını seriverip ansızın,Uçar yuvaya doğru dileyerek vuslatı.Orada baba ocağında beklemekteler beni,Uzun kış gecelerinde, anarak eski günleri.Ve karanlık inlerin yosunlu duvarlarından,Yalçın kayalıkların sessiz derinlerinden,Çocukluğumun şen kahkahalarınınAksini duymaktayım şimdi yeniden.Kah şen şakrak gürüldemede dere,Kah dumanı tütmede aşina bir bacanınVe hepsi sıcacık, güçlü, dünü savurup yere,Gönlüme doluyorlar aşaraktan zamanı.Sus, kulakver ve …
Şub 23
Ahtamar
Şen ve güleç Van GölününKüçük kıyı köyündenSuya girer gizlidenHer gece bir nevcivan. Suya girer kayıksız,Pazusuna güvenir,Suyu yarar yüzerekKarşı adaya doğru. Loş adadan sessiz sakinBir ışık var çağıran,Onun için ışıldayanBir işaret durmadan. Güzel Tamar geceleriBöyle ateş yakıyor,Ve sabırsız bekliyorOrada sessiz,gizlice. Deniz durmaz,çalkalanır,Gencin kalbi çırpınır,Dalgaları kükrer coşkunOysa yüzer korkmadan. Tamar ise heyecanlaOnu bekler kıyıda,Suyun sesi her kulaçtaVücudunu …
Şub 23
Dua
Kuğular bu akşam ümitsizce göçtü zehirli göllerdenMahzun kızlar zindandaki kardeşlerini düşlüyorSavaş bitti leylakların bittiği çayırda.Ağıtlar yakarak ince kadınlar, başları öndeTabutların ardından gidiyorlar yeraltı geçitlerinde.Çabuk n’olur, donuyoruz bu vicdansız karanlıkta,Çabuk götürün bizi o müşfik hayata,Kardeşlerimizin uyuduğu o kilise mezarlığına.Öksüz bir kuğu gam çekiyor ruhumdaVe orda, kan damlıyor gözlerimde taze ölüler üstüne.Sakatlar ordusu çiğnerken kalbimin patikalarınıÇıplak ayaklı …
Şub 23
Acılı bir yürek
Kışı ve siyahıbıraktım o vadilerde –diyordu biriöteki: oralarda acılı bir yürekkaldı benden dedikırık, üzgün, delik deşik- Ama diye söyledi –bir tanesiçiçek açar o vadilerde yeniden!öteki bir şeycikler demedi,başı önünde eğik gidiyordu… Hovhannes TumanyanÇeviren: Alpan Güloğlu
Şub 23
Ve Ne Kadar
İnsan ne kadar yaşar sonunda? Bin gün mü, yoksa bir gün mü? Bir hafta, yüzyıllarca? Ne kadar sürer insanın ölümü? Ne demek “Sonsuza dek”? Kafam bunlarla dolu,işin aslını öğrenmeye koyuldum. Bilgili rahipleri aradım,ayin sonlarında bekledim onları,Tanrıyı ve Şeytanıziyaret ederlerken gözledim. Bezdiler sorularımdan.Fazla bilgileri yoktu,yöneticiydiler sadece. Doktorlar kabul etti beni,konsültasyonlar arasında,ellerinde birer neşter,batmışlar aureomycin’e,her gün biraz …
Şub 23
Çöl
Gidiyorum yalnız / Çok dar ufuklar banaBağlayan hayatımı zincirlerGidiyorum yalnızYakıyor bu acı bu üzüntü beniYalazları tuttu evreni beni seniAçık yaraları yiyip tüketti beni Bir teşekkür bile etmedin bana Yıldırmalarımın arkadaşıİzliyor beni heryerde bu yürek darlığıKırıp geçirdi fırtına yelkenleriHızlı gitsem bileKalsam bile çöldeKarardı ışıkların tümüEllerinden sunucunun kupadan yansısa bile Kumla örtülüyorum kuşkularımdaEy ölümEy kuşkuEy kumDurmadan sarsıyor …