En çok yorum alan yazıları
- Bize Kalan Nedir Söyle — 3 yorum
- DEPREMDE GÖRDÜKLERİM — 3 yorum
- Ayrıldığımızda İkimiz — 2 yorum
- Son Hatıra — 2 yorum
- Çamur Etkinliği — 1 yorum
Yazarın yazıları
Şub 23
Bir kadınla yapılan üç şey
Bazı yazarları özler insan, onların anlattıklarını, anlatma biçimlerini, kullandıkları dili, yalnızca onlara ait olan sözcük evliliklerini, onların yarattığı ve okurken bir parçası haline geldiğiniz dünyayı, o dünyanın kokularını, seslerini, renklerini özler; ben arada bir Lawrence Durrell’i özlerim.Yazıyı, hattâ zaman zaman fazlaca, şiire çok yaklaştıran üslubu, bu üslubun içinde insanları bütün kırılganlıkları ve sertlikleriyle anlatabilmesi, limon …
Şub 23
Kristal Denizaltı
Kristal denizaltıBenim de o kristal denizaltıya binmişliğim var.Süt buğusu gibi solgun maviliğin yayıldığı ıssız bir sabah vakti, dönüp dönmeyeceğini bilmediğin bir yolculuğa çıkmak için ürpertilerle binip kapaklarını kapatırsın.Eğer dönersen başka biri olarak döneceksindir yolculuğundan.O denizaltı bir yere gitmez.Giden sensindir.O denizaltının içinde tuhaf bir yolculuğa çıkarsın, o yolculukta gördüklerini, duyduklarını, hissettiklerini hiç kimseye anlatamazsın, senin anlattığını …
Şub 23
Zima Kavşağı’ndan
Geriye bakışlarla geçti yıllarım,bazı özel duygularla, düşünceler, isteklerle;yaşamamın düzgün dönemeçlerindeçeşitli davranışlar; ama bitmiş bir şey yok.Yine de yeni yollar açar bunlar insana,yeni bir güç kazandırır, sizin ilk defatoz kaldırarak çıplak ayakla yürüdüğünüzo toprağa basmak. Yevgeni YevtuşenkoÇeviri: ÜlküTamer
Şub 23
Kuş Rab Hayat
Ben zamanla akarım.Bir kum gibi akarım, bir su gibi ve ben zamanla birlikte, zaman gibi bir boşluğa akarım.Zamanın eli, abanoz renkli bir oymacının eli gibi küçük keskisiyle dolaşır üstümde, bir çocuk yapar, bir delikanlı yapar, bir ihtiyar yapar; her seferinde biraz daha azalarak şekilden sekile girerim ve vahşi ve kaprisli bir eldeki bir dal parçası …
Şub 23
Uyarı Levhası
Günler bir bir dökülüyor hayatımdanDedim yaşamak bir ihtimalse Biraz tuz biraz ekmek Kullanışlı kelimeler alayım yanıma Ama izler hiçbir yere çıkmıyor Yolda kaldım Yolda kaldım Sesim kararmış yangınlardan taşların arasında durmadan ağladım arınmak için aşk ölmek için bahane unutuşa elverişli zamanlardan Gölgesinde büyüdüğüm ağacın yaşındayım Ama yollar hiçbir şehre çıkmıyor izler hiçbir yere götürmüyor Yolda …
Şub 23
Yaz Bitti
Dalgın bir kırlangıçtı annem uçmayı öğretmedi bize yaz bitti… yaz bitti…Kendine dönük bir bıçağıbileyerek bitti yaz…Usulca soldu iskele üşüyen sulara bıraktım bedenimidedim ki aşk, bir kez dahafırlatıp kıyıya attı dudağımdaki tuzu emereksessizce yalvararak içine çekti sonra. Ah! Bir deniz kızı olsambir mercan adamavi bir yelkenli kimseler anlayamıyacak bu ilişkininbende çoğalttığı kederi …
Şub 23
Kadın Ve Giz
“..geç kapanırmış güya derin yaralarzira bizim de kabuklara düşmanlığımız aşikâr..” daha sessizim şimdi van gogh’un kadınlarından ve daha da içli. ihtimâl o ki; okumayacağınız şiirlere yazıyorum hevesle sizi tanığı olmayacağınız bir aşkla sevdiğim gibi isminizi fısıldıyorum sürekli geceye ve güllere sufle veriyor telve ateşe. ateş köze. köz küle. sanki kül ateşten azade bu minvalde ey …
Şub 23
Benim
Ve büyür gözlerimde güvercin güzelliğinSonra bıkıp usanmadan sabahlara dekBiri durur kapında korkulu ürkek…O duran benim. Bir gölge gibi düştüm ardına yıllardan beriSordum seni şehir şehirŞimdi her gece yarısı rüzgâr değildirPencerene vuran benim. Bir gün bölerse uykunu bir saat çıngırağıBirdenbire yatağından kalkıp oturmaÖyle korkulu gözlerle etrafına bakınmaSaatleri kuran benim. Senin bir suçun yok kabahat bendeBitsin bu …
Şub 23
Son Oyun
“…sana dün çarşıda dolaşırken aldığım o atkıyı kaybetmemeye çalış… belki ilerde bu olanların gerçek olduğunu hatırlamana yardım eder… ben bana aldığın yüzüğü kaybetmemeye çalışacağım… bunların yaşandığını hatırlamak için… sanırım ben hayatım boyunca hep olanaksızları istedim… onları benimle isteyecek bir kimsenin varlığına ise inanmadım… şimdi zaman zaman senin varlığına inanmadığım gibi… bazen inanıyorum var …
Şub 23
Sevgiliyi Paylaşmak
Remzi ağabey… Özürle başlayayım. Yıllar oldu. Yazamadım. Arayamadım. Demek sana ulaşabilmek acı olayların yaşanmasını bekliyormuş. Acı! Çok acı. Önce, geçen yıl eşimi yitirdim. Trafik kazası. Bir ayağım koptu benim de. Ben, o “yanağından kan damlayan, aslan gibi adam”, sakat, ezik, bitkin, bıkkın, huysuz bir haline geldim. “Öleyim ulan” dedim, kendi kendime. Hayattaki tek varlığımı yitirmişim. …