Akşamın sessizliğinde,
Son bir isteğim var,
Bırakın da öleyim,
Deniz sahilinde,
Ormanın yakınında.
Sessiz bir uykum olsun,
Engin sular üstünde,
Mavi bir göğüm olsun,
Mum ışığı da istemem,
Süslü bir tabut da istemem,
Taze dallardan,
Sade bir yatak örün bana
Ardımda da hiç kimse,
Durup başımda ağlamasın.
Sonbahar sesini versin,
Kuruyan yapraklarla.
Gürültüyle düşerse,
Çeşmelere durmadan,
Ay ışığı dağılsın
Yüksek çam tepelerine,
Çan sesi süzülsün.
Akşamın serin rüzgârı,
Üstümde de kutsal ıhlamur
Dalını sallasın.
Nasılsa bundan böyle,
Önceden olduğu gibi
Severek beni hatırlarlar,
Akıllarına gelince.
Doğacak çoban yıldızı…
Meşelerin gölgesinde.
Arkadaşım olacak,
Yine bana gülecek,
Günah ve dertlerden,
Deniz dalgalanacak,
Ben toprak istiyorum.
Bütün yalnızlığımla.
Aralık 1883
Mihai Eminescu
