Bir ağaç var mezarlıkta,
Uzayıp gider gönlünce,
Dikilmemiş yasa, kedere,
Sallanır küçük bir kaya boyunca.
Bu ağaca, hem yaz hem kış
Gelip konar bir kuş,
Acıklı şarkısını söyler durur.
O ağaç ve o kuş ikimiziz:
Sen hatıra, ben ise yokluk,
Zaman geri gitse de, yazık,
Yine başımı dizlerine koysam !
Ah, yaşamak mı! Güzelim, ne çare,
Düştü canıma soğuk ölüm…
Söyle bari kalbinde miyim?
Paul Verlaine
Çeviren: Yakup Yaşa
