Tag: Theophile Gautier

TEFEKKÜRE DALMA

“En iyilerin alnına en kötü kaderin yazıldığı şu dünya…” Malherbe Ah yürek saflığı, nasıl da uçup gitti! Mutluluk ve aşk hayalleri, tatlı düşler, Hayatın baharına dair bin bir beklenti, Akşamı görmeden nasıl sönüp gider? Neden?… Onun o ışıl ışıl gözyaşları, Öğle vakti artık çiçeklere can vermez, Cılız dağ laleleri, yiyip soğuk rüzgarları, Neden solar gider …

Devamını oku

SON ARZU

Uzun zamandır seni seviyorum: -İtiraf edeyim, on sekiz yıl olmuş! Sen taze bir gül, ben ise soluyorum; Sana baharlar, bana da kara kış. Beyaz mezarlık zambaklarıYağmış şakaklarıma, ve Kapatmak için solgun alnımı, Bir tutam saç çekiyorum üstüne. Gidiyor güneşim, batmak üzere, Birazdan ufukta kaybolacak, Ve şu iç karartıcı tepede Gördüğüm, ebedi evim olacak. Ah! Dudaklarından …

Devamını oku

KELEBEKLER

Pır pır kar beyaz kelebekler, Derya deniz pervane duran, Söyleyin, ışıl ışıl nazlı güzeller, Benim mavi yolculuğum ne zaman? Bil bakalım, güzeller güzeli, Benim kara gözlü çingenem, Kelebekler kanatlarını verseydi, Bil bakalım, nerelere giderdim ? Tek bir gülü koklamazdım, Aşardım ormanları, vadileri, Gelip o bal dudağına konardım, Ve orada ölürdüm, ruhumun çiçeği Theophile GautierÇeviren: Yakup …

Devamını oku

KERVAN

Tanrı, şu hayat Çölünde dinlenmeniz için,
Size uçsuz bucaksız mezarlıklar hazırladı:
Yorgun yolcular, hadi girin ve uyuyun

LANDES’DAKİ ÇAM AĞACI

şair de öyledir işte;
Yara almadığı sürece hazinesini saklar
Derin bir yara olmalı kalbinde,
Dökmek için misralarını, ilahi altın yaşlar