Yanağından öpüyordum tam, dudağısürçtü, ağır ağır gıcırdıyordubocurgat Kaf’ımızı çizdikrenk aralarına, tebessümü çocuklaştıgöğsümdeki lotusu ısırdığında… Mekân karıştı ve deniz bulandı.Dili ağzımda, ufukta yangın,anılar çatışıyorlardı birbirleriyle,uzun, çok uzun bir gündehizaya girdi yanan bakışlar. Şimdi ufuk kadar ulaşılmaz…… ışıklar saçıyor bir jukebox! Derken ayrıntılardan usanıldı, gerçeğe döndük ter içinde. Seyhan Erözçelik
Tag: Seyhan Erözçelik
Şub 23
Ner’de… ağaç ner’de, babam ner’de
SÖZCÜKLERLE AŞIRI MEŞGUL BİR ŞAİR: SEYHAN ERÖZÇELİK Türk şiirinde kuşak meselesi çok konuşuldu, tartışıldı. Cumhuriyet dönemi boyunca gelişen Türk şiirini değerlendirmede kullanılan “on’lu sistem”in eleştirisi de çokça yapıldı. Dönemlerin, yazılan şiirin üzerinde doğrudan ya da dolaylı etkilerinin olabileceği doğru olsa da, şiiri dönem odaklı konumlandırmanın yanlışlığı büyük oranda kabul görmüş durumda. Bu genel kabule katılarak, …
Şub 23
Yaza Sızıla
”Ölüm harfleri ha! dedi, onlar sizin ölümünüzü de yazmayacak mı?!” I Rengarenk uçurumlarım vardı benim, eskidenRengarenk çıplak güçlerim-onları salardımüstlerine, rüzgarda oraları ürperirdikadınların, gölgelenirdi yüzüm, iki kayaarasında kalır, acırdım. Yolunu şaşırmışbir kadırgaya incelirdim, eskiden. Çok eskiden… izler bulur, yazıtlarda adımı okurdum,su yazıtlarında. Bakın, bir hayvanım da vardı,beni büyüten, çok yaşlı ……………..bir kaplumbağa ……………………….., hep o anlatırdı …
Şub 23
Yangın Gülü
Gülde yangın var.Aşklar yanıyor.Şehir yanıyor.Gül güle benzemez.Daha ne güller var benim içimde…Say, bitmiyor.Damarlarımda böcekler dolaşıyor.Gül tozları taşıyorlar kalbime.Bütün güller, kalbimde büyüyor.Bir aşk yanıyor. (Su yok.)Yangının ta kendisiyim ben.Çalılar büyütüyorum içimde,güller çoğaltıyorum.(Çalılar suyla büyüyor.) Seyhan Erözçelik
Şub 23
Gethsemâne
Gercekte nasıl düşündüğümü öğreniyorum. Adonay elehenu adonay ehad Lâ ilâhe illallah Süleyman ner’desin? Beni niye yalnız bıraktın? Kulağıma niye üfledin? Baba, yalnız kaldım… Beni bıraktıklarınla yalnız bıraktın. Hayâldin aklımda gezdin. Ben aklımda gezdim. Var mısın, var mısın, var mısın… Ya Râb! Ben sana inanıyorum,sen bana inanıyor musun? Seyhan Erözçelik
Şub 23
Kaniçiciler Taşlaşabilir mi?
Bir meyhane buldum,mezarın karşısında.Beni ararsan,ya or’dayım,ya tam karşında. Aşkım, aşkın cânım,ben içerdim, or’da ben aşkını. İçerdim Dünyâmı, Anamı. Taşın suyu yok. Sıktım, biliyorum. Seyhan Erözçelik
Şub 23
KEŞKE,
her şey, olduğu gibi, kalsaydı. Fal, açıldı. Söz, bozuldu. Yağmur taşı!Yağmur taşı!Yağmur taşı! Taşı . . .Taşı . . .Taşı . . . Seyhan Erözçelik
Şub 23
Soyunma Odası’nda,
çıplaktık ikimiz de…Benini gördüm. Sendeki beni.Sende beni gördün.Yıllar sonra, birbirimizi gördüğümüzde,birbirimizi gördük.Ben, sendeki beni hatırladım hep.Unutmadım.Gözlerin, gözlerimden gitmedi.Gözlerim, gözlerinden. Seyhan Erözçelik