Tag: Paul Celan

Ölüm Fügü

Akşam vakitlerinde içmekteyiz sabahın kapkara sütünüve öğlenlerle sabahlarda bir de gecelerihiç durmaksızın içmekteyizbir mezar kazıyoruz havada rahat yatılıyorBir adam oturuyor evde yılanlarla oynayıp yazı yazan hava karardığında Almanya’ya senin altın saçlarını yazıyor Margaretebunu yazıp evin önüne çıkıyor ve yıldızlar parlıyorköpeklerini çağırıyor ıslıklasonra Yahudilerini çağırıyor ıslıkla toprakta bir mezar kazdırıyorbize buyruk veriyor haydi bakalım şimdi dansa …

Devamını oku

Corona

güz kendi yaprağını yiyor elimden: biz iki dostuz. zamanı ceviz kabuklarından ayıklayıp yürümeyi öğretiyoruz ona: zamansa dönüyor kabuğuna. aynada pazar, düşte uyunan uyku, ağızsa gerçeği söylemede. gözüm bir sevgilinin cinselliğine teşne: öyle bakışıyoruz, karanlık sözler ediyoruz birbirimize, haşhaş ve bellek gibi seviyoruz birbirimizi, uyuyoruz şarap gibi midye kabuğunda, bir deniz gibi ayın kanlı ışığında. penceredeyiz …

Devamını oku

Bütün Bir Hayat

Gündoğumuna bir saat kala saçlarına düşen mavi gibidirmahmurluğun güneşleri; bir kuşun mezarının üstünde, otların hızıylabiterler. Onları da baştan çıkarır, zevkin teknelerindeoynadığımız rüya oyunları. Zamanın tebeşirden kayalıklarında onlarıda hançerler bekler. Daha mavidir derin uykunun güneşleri: Birzamanlar saçının bukleleri gibi. Bir gece rüzgârı olup, kız kardeşinin paraylaaçılan kucağına sığınmıştım; Üzerimizdeki ağaçtan sarkıyordu saçların,ama sen yoktun. Biz dünyaydık …

Devamını oku

Gölgedeki Kadının Şarkısı

Sessiz biri gelir de başını vurur lalelerin:Kim kazanır?Kim kaybeder?Kim koşar pencereye? Kim o kadının adını en önce söyler? Adam saçlarımı bürünendir.Adam bürünür saçlarımı başının üstünde ölüler gibi.Adam bürünür saçlarımı göklerin bürüdüğünce o yıl aşk içreyken ben.Adam bürünür saçlarımı kendini beğenmişlikle. Birisi ki kazanır.Kaybetmez.Koşmaz pencereye. Söylemez o kadının adını. Adam gözlerimi edinendir.Edinendir gözlerimi kapandığı an kapılar.Bürünür …

Devamını oku

Ölümfügü

Kara çalan sütünü şafağın içeriz biz akşamüstüiçeriz biz günortasında ve sabahleyin ve içeriz geceleyiniçeriz biz ve içeriz bizkürekleriz bir mezarı havada büzülerek uzanmayacağın seninbir adam yaşar evde oynar yılanlarıyla ve yazaryazar karanlık çökerken Almanya’ya senin altınımsı saçlarını Margaretayazar onu ve çıkar dışarıya kapılardan ve yıldızlar parıldar topluca ve ıslık çalar av köpeklerinekalsınlar yakınlardaıslık çalar Yahudilerine …

Devamını oku

PAUL ELUARD’IN ANISINA

Ölenin mezarına koy,yaşamak için söylediği sözcükleri.Yerleştir başını onların arasına,bırak hissetsinözleminkıskaç gibi dilini. Ölenin göz kapaklarına koy,ona sen diyenden esirgediğive tıpkı onunki gibi çıplak bir el,ona sen diyenigeleceğin ağaçlarına aşıladığında,yüreğindeki kanla görmezlikten geldiğisözcüğü. Koy bu sözcüğü gözkapaklarına:Belki dehenüz maviliğini yitirmemiş gözlerine,bir başka, daha yabancı mavilik girer de,ona sen demiş olan,bir rüyaya dalar onunla, biz diye. Paul …

Devamını oku

her şey dökülürken

Sen ölümümdün:Seni tutabildim, her şey dökülürken elimden. Paul Celan