Her ölüm dünyada bir çatlak açar – bir boşluk bırakıp
öyle gider her kişi: öteki kişiler de, şimdi, o çatlağı
kapatmakla, o boşluğu doldurmakla görevlendirilmiş
hissederler kendilerini.
Tag: Oruç Aruoba
Haz 03
Babam’ın anısına
Haz 03
Daha zor günler geliyor
Ama dümenci çağırınca, hemen tekneye koş,herşeyi olduğu gibi bırak ve etrafına bakınma. Etrafına bakınma.Ayakkabını bağla.Köpekleri kovala.Balıkları denize at.Kandilleri söndür! Daha zor günler geliyor. Epiktetos
Şub 19
Zilif
Şimdi —Zilif için 14 Temmuz [——-] Sevgili Kızım, zorlukla yazıyorum. Elim rahatsız, titriyor. Onun için, yazım çarpık-çurpuk oluyor. (Bu küçük defteri de kendim yaptım; sayfalan keserken o da biraz eğri-büğrü oldu.) Kusura bakma. Yazdıklarımı şimdi okurken, beni iyice anlayabilecek konumda olacaksın — yıllar geçecek; büyüyeceksin. O zaman, bana küçükken beslediğin duygular, belki bir-iki anıya sıkışıp kalmış …
Tem 29
Özlediğin Gidip Göremediğindir
Özlediğin, gidip göremediğindir;ama, gidip görmek istediğin Özlem, gidip görememendir; amagidip görmek istemen Özlediğin, gidip görmek istediğin-ama gidip göremediğin Özlem, gidip görmek istemen-ama, gidememen, görememen;gene de, istemen Oruç Aruoba
Şub 23
Uyu Artık
Yorgun musun?Yattın mı?Uyu—Düşünme beni.Ben kiHiç düşünülmedim senden önceleri. Senden öncesi:Düşüncesi kızgın kumlara serpilenAzgın yellerle savrulanBir damla gibi—Bir söz gibi:Sağır kağıtlara serilenSessiz dudaklardan dökülen. Ben, zatenHiç söylenmedim ki senden öncesi.Uyu artık—Söyleme beni. Yattın mı?Yorgun musun?Biraz kıpırdaşan uyumadan önce—BilemesenNereye koyacağını ellerini,Biraz oynatsan bilekleriniDüşünürken beniUyuyamadan önce—BilsenNasıl özlediğimi elleriniBileklerini. Oruç Aruoba
Şub 23
Yürüme
Bir adım; yere basan iki ayak arasındaki uzaklık değildir, gövdeyi taşıyan bir ayak, ileten öteki ayak – ve, bir önceki ile bir sonrakilerde hep yer değiştiren ayaklar arasında sağlanan sürekli devinimdir.Yürüdüğümüz yoldaki yerler, yolumuzun yönüne katılır. Kişinin yükü olmasaydı, yürümeyi de seçebilirdi – Yolun dışına çıkıp gitmeyi… Yola çıkan kişi, yerle bir olmazsa, bir yere …
Şub 23
De ki işte
1.Ölüm yaşamdan daha belirgindir.Ölüm yaşamdan daha kesindir.Yaşam belirsizdir; oysa ölüm,belirgin ve kesindir.Hep bir süreç olan yaşam, ölüm anında,sonunu değil, sonucunu bulur : Ölümyaşamın sonucudur – kişinin nasıl biryaşam yaşadığı, öldüğü ölümden bellidir.Ölümü bilen, onun bilincinde olan bir yaşam,yaşam sürecinin her anında ölümü yaşama katarak,yaşamı bilinçli kılar – ölümü yaşamdan koparmadan,ama ölümün yaşamı kaplamasına da izin …
Şub 23
Yaşam ki…
Yaşamının büyük bir bölümü, yaşamına yön verme çabalarınla geçecek -öyle ki, gün gelecek, bakacaksın, yaşamın,, yön bulma çabasıyla döne döne, yola hiç çıkamamış…Yaşamın yönünü bulmaya çalışırken, yaşamın yolunu bulamayacaksın.Yaşamın, yön bulmaya çalışırken, yolsuz kalacak -yaşamın yönünü bulmaya çalışırken, yaşamın yolunu bulamayacaksın.Yaşamın, yön bulmaya çalışırken, yolsuz kalacak -yaşamın yönünü bulacağım derken, yolunu yitireceksin.-Sonunda, yaşamın yönünü bulsan …
Şub 23
Özgürlüğün, yaşamının farkına varman olacak.
Yaşamın, olaylar ve durumlar içindeyken,birşeyler yaparken, kendini seyretmenin süreciolacak.‘Çelişik’ birşey, değil bu; kişiliğin ‘gelişen’ birşeydeğildir ki – ta başından beri (neresiyse o ‘başı’…),tam olarak vardır; yaşam boyu da, yaptıklarında,yalnızca, ortaya çıkar, kendini gösterir:Hem de, hep yeniden aynı sıra içinde çıkar ortaya.Sen ise bir seyirci olacaksın yalnızca;‘elinden birşey gelmeye’cek, durumlar, olaylarkarşısında – kişiliğin, ne yaptıracaksa onu …
Şub 23
Yaşamın, yükündür
Yaşamın, kendi kendine ağırlık haline getirdiğinşeylerin altında ezilmenin süreci olacak.Yaşamı ‘hafifçe’ yaşayabilseydin, yaşamın olayları dauçup giderler, sana yük olmazlardı – ama o zaman da,uçucu, boş olurdu yaşamın. Bu yüzden, yaşadığın her olayı ‘ağır’laştıracaksın; ki uçup gitmesin, omuzunaçöksün; sen de onun yükünü taşıyasın.Yaşaman, yaşamın yükünü yüklenmek olacak.Yaşam, yükleneceğin yüktür.Yaşamın, yükündür. Oruç Aruoba