Tag: Haydar Ergülen

İnsan Kısadır Oğlum

Babaannem derdi ki: İnsan kısadır oğlumve bilmezden gelir kısalığını, bilseydiyarışmazdı yollarla, göğe evler yükseltmezdiNazlı babaannem sözü de uzatmazdı ısrarı daaz söyler, usul böyle, bir söylerdi bir deadamın kötüsünü piyade, sözün fazlasını şiiryaparlar derdi, piyade olduğumu da gördü şiir yazdığımı daküçücük bir büyük anneydi, onu yitirinceanladım kısacıkmış her şey, insan kısaymış ağaçtan, ikindidenelmadan, güneşten, kardan, yağmurdan,gölgemiz …

Devamını oku

Ben Başkasının Dili Olsaydım

Ben başkasının dili olsaydım ezik sözler arasında bir delidil bulurdum kırılmış kolyesini arayan inciler gibi gözyaşlarımı toplardım, o rüyadan uzakta ve yorgun Sen başkasın başkasından, sen delidilsin hey “belki” adlı iyimser kişi, durgun arkadaşımın uykusu, kendini görmedin ki başkasını görmekten, ben olsam unuturdum Dilim daha incedir sözlerimden ve daha derin bakışlarım gördüğünüzden, şiir bile uslu …

Devamını oku

Ben Başkasının Adası Olsaydım

Ben başkasının adası olsaydımçok sevmek de kederlidir ve insan gölgesinden bileuzağa düşer, ölüm zaten bir kara ada, derdim,bir kız gözyaşlarına küser, ben tutar ayrılığa küserdim. Herkes başkasının adası ölümle ayrılık arasındaiki denizden sürgün gibi kimsesizler mezarlığındagizlice buluşan gözyaşlarına bakar akar ağlardımkimin acısına sızsam, gözlerimden önce maviyle uyanırdım Bir ada; iki gözyaşı arasındaki mavi harfleridir,akşamla kâğıttan …

Devamını oku

Ben Başkasının Sokağı Olsaydım

Ben başkasının sokağı olsaydımeski bir şehire giderdim önceannelerin çocuklarla bir büyüdüğüo sokakta kendime kardeş arardım İyi yürekli Kemâl Sokağı’ndan bir günmutlaka geçmesini dilerdim her çocuğunve döner dururdum Halil Sokağı’ndakio lunaparkta kardeşlik en masum oyun Ali Sokağı’nı yurdum gibi severdiminceliğinden geçilmez de Dilek SokağıNazan Sokağı’nın güzelliğinden nasıl geçerdimikisi de ömrümün en kibar semtleri Ben başkasının sokağı …

Devamını oku

Ben Başkasının Kağıdı Olsaydım

Ben başkasının kağıdı olsaydımyoksul gözlü sokaklar utanır diyeçilek, eski gazeteler gibi mahçupbir kese kağıdı olur, herşeyi içime atardım Bir mektup kağıdı olurdum uçuk pembeden“Yüksek bir Türk kızına takdim” edilenve harfleri terleyen bir askerin elinden çıkar, sılasına mahsus selam söylerdim Belkide boş bir kağıt: bana yağmursözden yağar! Böyle teselli ederdim vari yoğu boşluk olmuş cümlenin kederini,bir …

Devamını oku

Ay Antolojisi

Ocak Yazla yıkanmış elmaCan eriği olur sesindeGüzün yıkadığı üzümCan suyudur sevgiliye (Eski İran şiiri) Şubat Benim sende bir emanetim vardıElma diyedir, sende benim olan tek şeyKızıldeniz’e git, elmayı bırakSen de elma boyunca yürü denizin içineDibe vurunca anlaşılır bazı şeylerin derinliğiBen hiç elma yiyen balık görmedimİnsandan yaralanacağına balıktan yaralansın bu kezO elma kalbimdir benim eski serseriliğim …

Devamını oku

Bahçeli Rivayet

siz bu kadar çok muydunuz, kimseniz yok mu– ara sıra benzemek ister ya insan birine –nasıl böyle kendinize benziyorsunuzkimse artık o kadar benzemiyor kendine bir de benzersiz oluşunuz var kiya sizsiniz şu hepimizdeki eksikya sizin yerinize çekiliyor gibiyiziçimize böylece hepimiz birbirimiz bir de bir bahçe gibi hatırlanma isteğibir tesadüf de olabilir bir istek deönemsiz bile …

Devamını oku

N’eyin Ben

Pazartesi:   Haydar      ErgülenSalı:              aydar         rgülenÇarşamba:       ydar         gülenPerşembe:         dar            ülenCuma:                 ar              lenCumartesi:   …

Devamını oku

Ben Başkasının Zalimi Olsaydım

Ben başkasının zalimi olsaydımBarmeni öldürdükten sonra içkiye susardımAğzıma damlasını koymadığım o haramBeni kana kana ağlatırdı ilk kez şaşardım Allah’ı iliklerine kadar duyan herkesi kıskanırdımVe melek olup göğe çıkarken kutsal harflerinYüze yazılı olduğunu anlardım: meğer insanSenin yeryüzündeki suretinmiş Allah’ım! Saymadım kaçıncı leşim bu soğuk vücutBenim kitabımda yazmıyor vahdet-i vücudBilsem taş olurdum yeminle yeminle çarpılırdımArafat’ta şeytandan önce …

Devamını oku

Ben Başkasının Evi Olsaydım

Ben başkasının evi olsaydımsahibim, o yalıçapkını, birine tutulurduevinde ziyaret etme kadını, derdim;evin hem bedeni vardır hem ruhu Alışkındım daldan dala konmasına da, onuhiç bağışlamazdım, aldattığı için kadındanbaşka evi olmayan bir koca-çocuğu;kadının kocası evdir, bahçeyse dostu Ben de bir evim, ruhumun penceresigözlerimi yalnız bırakın, derdim, nasılyalnız bıraktıysanız o evi birlikte;bakalım açılır mı ikinizden bir bahçe Ben …

Devamını oku