Tag: Emre Gümüşdoğan

sokulursungün batımında kızıllığınsularda/ gök yangın/tüner gözbebeklerimesıyrılır kınından yürekaşklar büyütürdüşlerimi emzirerek bükülürsüntavında demir/ akkor/alevleri yalar dilimtomurcuklanır yıldızlaray ışığı delice sarmaşır suyladokundukça çoğalır/ kırılır tılsım/yatağını bulurgece mavisi bir nehir yok olursunyaprağını dökerken gecedevinir bir sözcüğün rahibe inadındabulamam sesinisesimin yanındaşiir banarım yarama Emre Gümüşdoğan

başı boş tomurcuk sağanağı ile başlamıştııhlamur uykulara uzandığım yazmaviye dönüşürken gök – denizevet madam gözlerinizbir darbesi ile kesip içimdeki düğümleri-aşk deyip de alıp başımı gittiğim-yaza hakim renk gözlerinizve kırlangıç fırtınası kirpiklerinizsür atını demişlerdisür sevda dağlarınakaç aşka sığar ki bir ömür mine çiçeklerine sığındığım anlardıgöğsümdeki durağan ağrılardanyaz ökselerle doluydu/ geceler de…siz de öyleydinizevet madam öyleydinizkirpiklerinizin çevikliği …

Devamını oku

ben iki kişiydim o yaz/ göl mevsimindetek tek ve bütünbirisi sendin kesiniçimdeki boşluğu aşarakyerinde kullanılan onurlu bir sözcük gibikuruluyordun cümlelerimeimgeler değildi artık hamağımı sallayanincelten zamanıve büyüten geceyi geceden öteyegeceden ötesinar çiçeği sabahlara taşınantetiği çekilmiş yaşamdı ben iki kişiydim o yaz/ göl mevsimindebirisi sendin kesinbirisi sıyrılmıştı kendisinden çırılçıplak-çıplaklık gelişimizde ve gidişimizde vardıölmeye başlardı her şey daha …

Devamını oku

aşktan sonra da yaşayacağım, kaçınılmazaçık bir hesap, denkleşmemiş… içimdekiçanı çalacak zangoç, her saat başı!sayılı günlere bölecek beni yenidenmasallar üreten çocuk yanım. zehir biriktirecek akrep, kav atacak yılan!gözleri sabah, kumrular konacak balkon demirime.ha bir eksik ha bir fazla, değişen bir şey yoksokaklar aynı sokak; evler eski evlerim!yalanlar incitecek şarkıların yüzünü… yanlış numara çevirip kendi sesini dinleyenparmaklarım, …

Devamını oku