Tag: Cahit Sıtkı Tarancı

Paydos bundan böyle çılgınlıklara!Sert konuşmaya başladı aynalar,Yetişir koştum aşkın peşi sıra;Bitirdi beni bu içki, bu kumar. Ne saklayayım gaflet ettiğimi,Elimle batırmışım gençliğimi;Binip gideceğim en güzel gemi!Aldığını geri vermez dalgalar. Meyhaneler, sabahçı kahveleri,Cümle eş dost, şair, ressam serseri,Artık cümbüşte yoksam geceleriSanmayın tarafımdan hıyanet var. Yaş ilerliyor… Artık geçti bizden;Kişi ev bark edinmeli vakitken.Gün gelince biz değil …

Devamını oku

Bir akşam ilk olarak ağladım,Bekar odamın penceresinde.Hani ev bark? Hani çoluk çocuk?Ne geçti elime bu hayatınMeyhanesinde, kerhanesinde?Yatağım her gece böyle soğuk.Saadet bu ömrün neresinde? Cahit Sıtkı Tarancı

Korkarım felekte bir günBir bayram yemeğinde.Anam, babam gibi kardeşlerimde,En güzel dalgınlığında ömrün.Beni gurbette sanıpKeşke gelseydi bu bayramDiyecekler.Ve birdenbire yürekler,Aynı acıyla yanıpHepsinin gözleri yaşaracak.Öldüğümü hatırlayarak. Cahit Sıtkı Tarancı

Ne bileyim benKimdi Amerika’ yı keşfeden Ne eder beş kere beş Güneyden mi kuzeyden mi doğardı güneş Kaçıncı padişahtı Yavuz Aylardan Nisan mı yoksa Temmuz Ne bileyim nereye gider turnalar Şeftali ne zaman çıkar Bahçemde gül açmış ya da karanfil Umurumda değil Sabahlara dek kadeh elde Aklım fikrim o güzelde …. Cahit Sıtkı Tarancı

Ben bu dünyaya yanlış gelmiş olacağım benBen öyle her insandan, o kadar uzağım benYine bu gözlerimdir okşanacak şey ararYoksa içimde başka bir dünya hasreti var Uyanır gibi birden bir korkulu rüyadanO içimden sevdiğim, benim olan dünyadanBir ses bana: ‘Gel! ‘ dese, ben o sesi işitsemKimsecikler duymadan bir kapı açıp gitsem Cahit Sıtkı Tarancı

Kimdir bana gülümseyen yeşillik balkonundanDemek gecelerden sonra nihayet gün doğuyor. Bir gülüşündü gençliği döndürdü yolundan; Yanan şu alnım elinin gölgesiyle soğuyor. Güzelsin ya, ne olursan ol, girdin hikayeme; Çok değil evi barkı unutup sana uyduğum, Ancak sen tazelikte gül yaraşır pencereme; Uykusuz gecelerimde kokusunu duyduğum. Eğil bak suya, ordadır güzelliğin, gençliğin. Sen gel beni dinle, …

Devamını oku

Bu el titremesi kadeh tutarkenBu yaşta nasıl koyuyor insanaOrhan gibi vaktinde gitmek varkenDeğer mi oyalanmana Rakıdan tütünden beter alışıkOlduğumuz korkunç güzel bir şey varTutmuş bırakmaz bizi bir sıkımlıkCanımız çıkana kadar Cahit Sıtkı Tarancı

Bugün hava güzel,Bugün içim içime sığmıyor.Annemden mektup aldım,Memlekette gibiyim.Allaha çok şükür karnım tok;Elimi uzatsam kahve fincanı dudaklarımdadır.Kuşlar kaçmıyor benden;Bir güvercin kanadında okşuyorumGöklerin maviliğini.Serçelerin cıvıltısıyla siniyor içimeAğaçların yeşilliği.Bulutların ipek gölgesiÇocukların yüzünde hışırdıyor.Çember çeviriyorum çocuklarla beraberElime çember almadan.Düşüncelerimi nura garkeden güneşe sor,Bu Nisan rüzgarı da şahadet eder,Bütün insanları kardeş biliyorum,Cümlenin sağlığına duacıyım.Şayet ölürsem,Helallaşmaya vakit kalmadan,Hatırdan çıkarmayın beni;Dünyaya …

Devamını oku

Ne doğan güne hükmüm geçer,Ne halden anlayan bulunur;Ah aklımdan ölümüm geçer;Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.Ve gönül Tanrısına der ki:– Pervam yok verdiğin elemden;Her mihnet kabulüm, yeter kiGün eksilmesin penceremden! Cahit Sıtkı Tarancı

Felek ne kadar kahretse kalbimize,Zaman zaman hatırladığımız olur,Hangi dilber ilk aşkı tattırdı bize;Bir bahtiyarla yaşadığımız olur. Ah o yaz gecesi, o mehtap, o havuz!Balkonundan gül atan cömert sevgili!Aşkınla deli divane olduğumuz,Sarmaşığa tırmandığımızdan belli. Belki bugün bu yaşta tekrar olunmaz,İlk aşk gecesinin masum yeminleri,Fakat nerde ilk öpüşün verdiği haz?Saadet bilmiyorum o hazdan gayri. Cahit Sıtkı Tarancı