Onlar, otlar, burada yoklar. Dedim sana.Bunca zaman geçti, çok bekledim, sen beklemehâlâ yoklar.Ben durdum, bekliyorum, onlar yoklar.Çok bekledim. Böylece,katıladım kendimi, durdum, taş oldum. Yoklar.Biri sonra kırdı taşımı.Yana devrildi biri. İki oldum. Yoklar. Önümsıra yürüyordu yol ve içimde yan yatmış dağlar.Açtı içimi, biri gördü, zamanın gümüş simive keskin kristal ağlar. Birhan Keskin
Tag: Birhan Keskin
Şub 23
Vuslat Çayırı
- By Şiir Antolojim in Şiir, Türk Şiiri
Sen beni yandın, öyle! yanmak nedir bildin, öyle!Yandın da n’oldu? Söyle. Senin hiç sözcüğün ağrıdı mı,alçaksın sen, ağrıdı da mı böyle?Ben sözüme ruhumu verdim, yükseldi,yükseği incittim, böyle!Olanı biteni çektim, kanımı unuttum, böyle. Sen dünya mülkündesin, öyle!ben sabahı ettim içimde sızlayan bir şeyle. Sen beni yandın, beni yandın sandın, böyle. Sen yanmak gör, ben kendimi kül …
Şub 23
Her Gün
Her gün bir kez bu kitabın başına geçtim. Her gün bir kez dışarı çıktım kırık bir bulutla yürüdüm, her gün bir insana bakıp, yüzümü yere eğdim. Her gün bir gazeteye boş gözlerle baktım. Her gün birileri konuştu, onları dinliyor gibi yaptım. Her gün bir kez “neredeyim” diye sordum kendime. Her gün bir kuzey kışı indi …