Tag: Ahmet Oktay

İnsanın Gurbetleri içinde

Gecesel bir yer altı sesiydikehanet fısıldaşmasındaydı kökler, kemikler;açıkta lüfercilerin parıldayanlüks’leri. Av vakti, o tedirginkaşılıklı bekleyiş; gövdemdi sankioltadan ışığın yalımına kapılan. Yanılsamalar ve aldanışlar.Beklediğim inmedi trendenbir söylen olacaktı dönüşü;kara büyülere çarpılmaya hazırdımdönsündü yeter ki.Oysa kıpırtısızdı istasyon;öyleyse kırmızı bir mendillekimdi el sallayan geçen akşam? İnsanın gurbetleri içinde;sürgün yeri bu yüzden tanıdıkayrıldığı günkü gibi dönüyor kişi.Gide gide, yata …

Devamını oku

Arthur Koestler

Soğuyorum Cynthia. Bir suyum:                                Yüzüyansıyor tek bir an, yitikoğulun: eli uzandı uzanacakkapı tokmağına baba evinin. Tülperde de aralanıyor sanki: sesi deyankılanıyor hâlâ duvarsaatinin: paslanıyormuşgibi köhne bir gemi.                           …

Devamını oku