Eski Japon Ozanlarından Aşk ve Özlem Şiirleri

Sabahın ilk ışıkları
belli belirsiz titreşirken,
hiç ses çıkarmadan
mintanını giydiriyorum
yaslara bürünerek.

?

Siyah bir pars gibi düşlerime giriyorsun

Değil mi ki, geceleri
siyah bir pars gibi
düşlerime giriyorsun,
anlaşıldı, bu aşk beni
öldürsün istiyorsun.

?

Kimse anlamasın

Öyle bakma bana,
Sazlara dolanan çimenden
Daha sevecen –
Gülümseme bana öyle,
Kimse anlamasın.

?

“Gel” dedim sanacaksın

Bir pusula göndersem,
“Ay aklımı çeliyor,
gece büyüleyici” desem,
“Gel” dedim sanacaksın,
“Gelme” dememişken!

?

Hayalifener

Bu sevda
hayalifenere
döndürdü beni.
Ah, hayalinin
feneri olaydım
keşke.

?

Al bastı gül yüzüne

Sular dökündükten sonra,
güzelim sevgilime,
mor fistanımı verdim
üşümesin diye.
Al bastı gül yüzüne.

Yosano Akiko

Döşeğimde birbaşıma

Döşeğimde birbaşıma,
yüzü gözümün önünde:
Beline inen saçları
bakışlarımda,
saçının yumuşaklığı
avuçlarımda.

Fucivara Teyka

Söz tükenmiş, aşk sütliman

Gün ağarmış, yapraklar
derin bir sessizliğe bürünmüş,
yelkenleri suya indirmiş rüzgâr,
gece bitimi iki sevgili sanki,
söz tükenmiş, aşk sütliman.

Saygyo

Yüreğim yangın yeri

Gecenin aykaranlığında
koynumda yoksun ya,
hasretinle uyanıverdim:
Yüreğim yangın yeri,
memelerim yanardağ.

Ono Komaçi

Akşam karanlığı inince

Akşam karanlığı inince,
kaldırıp kapının mandalını
sessizce beklemeye başlarım,
düşlere dalıp gittiğim zaman
beni kollarına alan kadını.

Otomo Yakamoçi