Ben gerçekten varsam, adım da Rafael`se,
gerçekse burada olduğum,
ve bu bir masaysa,
gerçekse ısırganlar arasında kara bir taştan az ayrıksı bir şey olduğum,
bir kuyunun dibindeki pürtüklü bir taştan az ayrıksı bir şey;
akşamın bu alışılmadık, mor aydınlığı bir gerçekse,
bu külrengi, eflâtun şeyler evlerse, bulutlarsa,
gerçekse şu sokaktan geçen adamın uyurgezer olmadığı,
doğruysa bu sessizliğin inip çıktığı gizemle yaşam arasında,
gerçekse var olduğum, adım da Rafael`se,
bir ten bitkisinden az ayrıksı bir şeysem;
gerçekten varsa nesneler
ve ben varsam
ve düşüncem varsa;
bu manolyalarla kokulu, güzel akşam gerçekse,
gerçekse bu içimde çırpındığını sezdiğim sonsuzluğun titreyişi,
gerçekse var olduğum, adım Rafael`se, gerçekse düşündüğüm,
gerçekten de sonsuz, bilinmedik düşüncelerle ağırlaşmış
bir havada yaşıyorsa bu dünya, gerçekten öyleyse,
ah, şükür, çok şükür her şeye!
Gabriel Celaya
