Şub 23
Kalbimin derinlerinden bir kuş uyandı
ve uçtu gökyüzüne doğru.
Yükseldikçe, daha ve daha,
büyümeye başladı daha da.
Önce bir kırlangıç gibiydi,
sonra tarla kuşu ve kartal,
sonra bir bahar bulutu misali genleşti
en sonunda tüm yıldızlı gökleri kapsadı.
Kalbimin derinlerinden bir kuş uyandı,
uçtukça büyüdü, çoğaldı,
oysa yüreğimi hiç terk etmemişti…
Halil Cibran
Şub 23
Çayırda bir menekşe açmıştı
Öylecene boynunu bükmüş ve kimseciklerin bilmediği;
Bir menekşecik,sevimli mi sevimli.
Derken genç bir çoban kız geldi,
Hafif adımlarla ve neşeli mi neşeli,
Ta oralardan,oralardan
Çayıra ve şarkılar söyledi.
Ah,diye düşündü menekşe,
Doğadaki en güzel çiçek olsaydım keşke,
Ah,yalnızca kısacık bir an boyunca,
Ta ki şu sevgili beni kopartsın
Ve iyice göğsüne bastırsın!
Ah,yalnızca,evet yalnızca
Bir çeyrek saat boyunca!
Gelgelim,ah,ne yazık!Genç kız geldi
Ve ona hiç dikkat bile etmedi,
Ezdi ayağının altında zavallı menekşeyi.
O ise yere yığılıp öldü ve bir de sevindi ölürken;
Ve ölüyorsam eğer şimdi,yine de onun elinden,
Onun elinden,onun elinden,
Ayrılmadan ayaklarının dibinden.
Geothe
Şub 23
Hayat
Gidene kal demeyeceksin…
Gidene kal demek zavallılara
Kalana git demek terbiyesizlere
Dönmeyene dön demek acizlere,
Hak edene git demek asillere yakışır.
Kimseye hak ettiğinden fazla değer verme,
Yoksa değersiz olan hep sen olursun…
Düşün…
Kim üzebilir seni senden başka?
Kim doldurabilir içindeki boşluğu,
sen istemezsen?
Kim mutlu edebilir seni,
sen hazır değilsen?
Kim yıkar,
yıpratır seni izin vermezsen?
Kim sever seni,
sen kendini sevmezsen?
Her şey sende başlar, sen de biter..
Yeter ki yürekli ok, tükenme, tüketme, tükettirme
İçinde ki yaşama sevgini…
Ya çare sizsiniz ya da çaresizsiniz.
Öyle bir hayat yaşadım ki, cenneti de gördüm cehennemi de..
Öyle bir aşk yaşadım ki tutkuyu da gördüm pes etmeyi de..
Bazıları seyrederken hayatı en önden, kendimi bir sahnede buldum
Oynadım…
Öyle bir rol vermişler ki okudum, okudum anlamadım.
Kendi kendime konuştum bazen evimde hem kızdım hem güldüm halime..
Sonra dedim ki söz ver kendine
Denizleri seviyorsan dalgalar da seveceksin,
Sevilmek istiyorsan önce sevmeyi bileceksin
Uçmayı biliyorsan düşmeyi de bileceksin,
Korkak yaşıyorsan yalnızca hayatı seyredeceksin,
Öyle hayat yaşadım ki son yolculukları erken tanıdım.
Öyle değerliymiş ki zaman hep acele etmem bundan anladım.
?
Şub 23
Şaraptı rakıydı şuydu buydu
Kişi esrimeyi bir aşkta tatmalı ilkten
Dedim ya ondan gayrı korkuluğa güvenmem
İçtiğim hep aşktı benim gerisi tortu
Sevişik bir keçi yumukgöz oğlağına
Özüne aşk sızmış o sütü emziriyor
Yumurtasını bir kovuğa koyarken
Aşkı da koyuyor anaç zargana
Aşk mavisi tükendiyse o boşuna denizde
Bil ki diken diken bir çamurla örtülüdür sığlığı
Niye enez bu zambak diye sordular mıydı
Aşksız geçen günlerinde örselenmiş, de
Aşk bürünmeseydi de bak hiç şakır mıydı
Şu bi damlacık isketeyi tâ gagadan kuyruğa
Kişi gönlünü yitirdi mi ne yüzle çıkar sokağa
Yaşamda nesi varsa aşk işte onun adı
Ansıyın aşkla yağdı da sular
Ondan kokulandı ıtır çiçeklendi elma
Doğayla el ele bizi üreten bir sevgi var
Evrende en soylusu sezdim ki bu çoğalma
Metin Eloğlu
Şub 23
Sen yokken gittim
Korkularımın üstüne
Hiç ardıma bakmadım
Gümüş şiirler yazdım sen yokken
Çok yangın çıktı yüreğimde
Küllerini bile savurmadım
Irak denizlerin fırtınasıydım
Uzak iklimlerin sert rüzgarları
Kulaçlarken denizinde gurbeti
Kanlı savaşlarım,
Belalı sevdalarım olmadı hiç
Ama hep sustum,
Hep ağladım, hep yandım sen yokken.
Bekliyorum dönüşünü yeniden,
Bir gelsen,
Hayatın önünden alsan beni
Bir gelsen,
Sellerin önünden alsan beni
Bir gelsen,
Ölümlü düşlerimden alsan beni.
Çok durdum güneşe karşı bir başıma
Savrulurdum rüzgarlarında sensizlik denizinin
Sen yokken,
Az dolaşmadım gönlümün kuytularında
Üşüyen karanfilim şimdi buruşuk parmaklarda
Bir kırağı ayazıydım gecenin kollarında
Zifirlerinde sadece ben üşürdüm.
Hiç aldırmadım esen rüzgara
Hiç dinlenmiş bir yürekle çıkmadım ortaya
Yinede hiç yıkılmadım giden trenlerin ardından
Ama bütün yangınlar beni yaktı önce
Hep ortasında kaldım vurgunların
Vurgun nedir ki? deme
Bir babanın serzenişi nasılsa öyle
Bayrakları indirilmiş,
Bozguna uğramış bir hisardım sen yokken
Hep sustum,
Hep yandım, hep ağladım sen yokken.
Bir gelsen,
Yangınlardan alsan beni,
Bir gelsen,
Dünyalarımdan alsan beni,
Bir gelsen,
Şafaksız gecelerden alsan beni,
Ama ne zaman gelsen,
Akşam kızılı gözlerimle bulacaksın beni.
Cahit Külebi
Şub 23
Sesinin üstünde yüzdü güz
Yüzün süzdü gözümün sapağını
S’oluklarca kanadı aklım dudağının kenarına,
… Sen hiç konuşmadın..
Gönlü düz yazılı Kadınlar sessiz kalınca şiire uyak uyarlar..
Soruldukça yoruldum ben
Yoruldun mu diye sormadığından
Ağıt ve kalemle
Kına’dım bu sensizliği ellerime,
Sen hiç susmadın..
Tenin temin ederken tuzlu terleri
Terimsizdir ve bu yüzden acıtır gece
Ki sıfatı kayıp her cümlede
Özenle özne gizleyenin adı olur adın yine..
Tenimde
İzli öznesin..
Gizli özlerim
Uzatmasak iyi olacaktı belki,yürek..
Gelmedin..
Artık yağma aklıma din..
Susmak tutsak kalır ağzımda
Seni yanıma istiyorsam şimdi
Yalnızlığıma da yakıştıramadığımdandır Sensizliği..
Emre GÖKCE
Şub 23
Seni ilk gördüğüm gün
gibi duruyor gökyüzü
iki kaşının arasında
Belli değil mi?
Sözün ucunu kaçırmış korkular
gündüz ile gecenin gölgesi
saçlarını savuran rüzgâr
bir de elinin elime değmesi
iki kaşının arasında
Ne çok ne çabuk unuturdun
Yürüdüğün yol, içtiğin su
düşlerine vuran ay ışığı
senin’çün büyüttüğüm zakkum
göz göze gelişin gamzesi
iki kaşının arasında
Belli değil mi?
Refik Durbaş
Şub 23
Öyle muhkem tutayın dilber eteğin
Ya elim kat’edeler ya keseler yâr eteğin
Kulağımda karla karışık yağmur uğultuları,
Uğultularımda ipe çekilmiş ağrılar
İki elim iki yakasında kaderin,
iki yakam iki elinde sevdalığın
vuslat demidir beklediğim, heyhat!
bir yüreğim, bir şiirim, bir de âhım
âhım ki ben buradaysam gelir diye davetinin
İpi çekilmiş umutların kırık uçlarında bekliyorum
Sen ey kırılmış kalbiyle kana tutunmaya çalışan
Ey rengini sana veren
senden elini dileyen
Ey hangi rüyadan çıkıp geldiği bilinmez esrâr
Ey yağmurların ağzına uzandığı hayâl
Ey bir yanından yangın nöbetleri salınan
Bir yanından serin türküler dökülen sihir
Bir yanından ağrılı ayrılıklar sızan ışıltı
Bir yanında masallardan çıkıp gelmiş Kerem
Ciğerinden sevdâ yemiş
Sanki benim ipimi çekmişler,
kalbimin ipini çekmişler gibi
ruhumun bütün ümitlerini bitirmişler
yemişler, içmişler, yemişler içmişler
M. Ragıp KARCI
Şub 23
Gözlerimizi yıkamıyorsa
Geçmişin gözyaşları,
Ve anlamıyorsa
Bizim hüznümüzü hayallerimiz,
Bırakın gitsin,
Ateşi alnında sönen çocuklar.
Biz bu yollara,
Kaç geceden ıslanarak geldik.
Açlığımıza biber gazı damlattı,
Ruhumuzu hırpalayan kaç çaresizlik,
Her gece kaç hüsran ıssızca gönlümüzü yoklar.
Hayat bir ah çekiştir,
Umut serapa bir ufuk,
Geçmişi yüklersek,
Geleceğin yorgun sırtına,
Hüznümüze kapılarını açarsa mutluluk,
Bakarsın bir ateş rüyasıyla ıslanır sokaklar.
Ekmek gibi azizdir bu aşk,
Su gibi berrak,
Bizi yüreğinde uyutsun,
Gel de tut ellerimizi,
Bizi ancak Senin sevgilerin Sende saklar.
Biliriz ki korkular tetikler,
İnsanın umutlarını,
Geçmişi yoksa bir sevdanın,
Olmaz elbette yarını.
Gel bizi öksüz aşkların kanıyla yıka,
Ey Sevgili Yar!
Şub 23
Hava puslu kar sesi var
Ne yana dönsem yoksulluk
Ateşe özlemi çoğalıyor çocukların
Bakıp bakıp anne yüzlerine
Üflesem harlansa ocak
Yaslanmadan yalana
Çocukları göğsümüzde ısıtsak
Yollar kapanmış
Dönmemiş eve baba
Suya ve ekmeğe uzanıp
Bir yoksulun kapısını çalsak
Kaybolmadan evlerimizde
Bilsek başka evler de var
Bacalarında acılar tüten
Televizyon seyredip
Ölüleri sevmek derken
Unuttuk kar altında yolları
Hele bir açalım perdelerimizi
Ne kalmış insanlığımızdan
Her kıyıda martı ölüsü
Denizlere tuzlu acılar bırakan
Gel bölüşelim ekmeğimizi
Ekle sesini bedenime
Ki büyümesin çığlıklar
Bütün yalnızları topla içinde
Bağlara bahçeler inip
Fikredelim bir ceylanın
Ağaç kovuğundaki uykusunu
Koru ve kolla koru ve kolla
Düz yollara in
İçinin eşkıyalarına
Çok derin mezarlar kaz
Böyle güzelleşsin yüzümüz
Utanç bizden uzakta
Bağışlasın bizi çocuklar
