Arkadaşım Badem Ağacı

Sen ağaçların aptalı
Ben insanların
Seni kandırır havalar
Beni sevdalar
Bir ılıman hava esmeye görsün
Düşünmeden gelecek karakış…
Açarsın çiçeklerini…
Bense hayra yorarım gördüğüm düşü…
Bir güler yüz bir tatlı söz…
Açarım yüreğimi hemen
Yemişe durmadan çarpar seni karayel
Beni karasevda
Hem de bilerek kandırıldığımızı
Kaçıncı kez bağlanmışız bir olmaza
Koo desinler bize şaşkın
Sonu gelmese de hiç bir aşkın
Açalım yine de çiçeklerimizi
Senden yanayım arkadaşım
Havanı bulunca aç çiçeklerini
Nasıl açıyorsam yüreğimi
Belki bu kez kış olmaz
Bakarsın sevdan düş olmaz
Nasıl vermişsem kendimi son sevdama
Vur kendini sen de bu güzel havayı

Aziz Nesin

Aşkımızı ele vereceksin

Önünden bulut geçen
yeşil dağ gibi
gülümseyip durma.
Aşkımızı ele vereceksin.

Otomo Sakanoe Hanım

Tam aklımdan geçiyordun ki

Tam aklımdan geçiyordun ki,
gül yüzünü gördüm birden;
meğer dalıp gitmişim bilmeden.
Bilseydim düş gördüğümü,
hiç uyanır mıydım uyurken?

Ono no Komachi

yatağında yalnız mısın?

Geceler ayaza çekiyor,
ciğerime işliyor soğuk.
Gittin gideli perişanım.
Merak bu ya, yatağında yalnız mısın? 

Prenses Yoza

Yakınmam

Unutuldum diye 
yakındığım yok. 
Benim ah etmem, 
yalan yeminlerinden.

Yukon Hanım

Hep ‘Gelirim’ der

Hep ‘Gelirim’ der,
sonra da gelmezdin.
Bu kez ‘Gelmem’ dedin,
oturdum bekliyorum.
Demek seni çözüyorum.

Otomo Sakanoe Hanım

Terkedilmek

Terkedilmek
alınyazım,
anlıyorum.
Anlamayan
gözyaşlarım. 



Sei Shonagon

O Geçilmemiş Yollardan Geçti

Nice geçilmemiş yollardan geçti

Güvercin pınarının çevresinde dolaştı
Ne kızdı o,kimsenin övgüler düzmediği
Çok az kimsenin sevdiği.

Taşların arasından açan menekşe
Gözlerden yarı saklı
Yıldız gibi parlak,yalnız bir yıldız gibi
Göklerde parıldayan.

Yaşadığını kimse bilmedi,öldüğünü de bilmeyecek
Yitip gitti Lucy’cik işte
Yalnız mı yalnız şimdi mezarında
Bir de yalnızlığı bir bana sorun!

William Wordsworth

Uzak Sevgililer

Sis bastırmış iyice, sular yükselmiş;
Yolu yok haber salmanın, mektup iletmenin.
Sadece ay, – bulutlar ötesinde, mavi gökte –
Parlıyor üzerlerinde uzak sevgililerin.

Bütün gün aklımda bu, neye baksam:
Yürek dayanamıyor.
Açılması güç bir kilit gibi çatık kaşlarım.
Her gece gölgesi gelir diye düşümde,
Yarısını ona ayırıyorum üstümdeki yorganın.

Li Po


Mutlu Sevgili

Mutlu sevgili gelmiş

Yoklayıp aşkını,nasılsın diye sormaya
Zili çalmış, bahçeye girmiş
Demişler ki, o gitti yuvadan uzaklara.

Üzülür sevgili o büyülü ışık
Sönmüş, gitmiş bahçelerde, salonlarda
Her yer karanlık şimdi her yer
Tad tuz kalmamış odalarda.

Bom boş bulurum güzelim yerleri
Buluşup gezdiğimiz ikimiz birlikte
Tarla, oda ve şirin sokak
Sen yoksun şimdi, her şey kaldı karanlıklarda.

Alfred Lord Tennyson