Kategori: Türk Şiiri

Evin Halleri

Evin yalın haliİster cüce, ister devCamlarında perde yokBomboş, ev. Evin -i hali, sabah,Geciktiniz haydi!Uykuların tatlandığı sulardaBıracaksınız evi. Evin -e hali, gün boyu,Ha gayret emektar deve!Sırtınızda yılların yorgunluğuAkşam erkenden eve. Evin -de hali, saadet,Isınmak ocaktaki alevdeSönmüş yıldızlara karşıIşıklar varsa evde. Evin -den hali, uzaksınız,Hattâ içinde yaşarkenAşkların, ölümlerin omzundaAyrılmak varken evden. Behçet Necatigil

Kurşun

Bitkinim, bitkinsinSaçlar ağarır ümitlerle beraberİnsanın evi olmasıBüyülenmiş gibisin. Satırlarda soldu yüzünKalabalık evlerde eğretiÜzgünüm, üzgünsünMumlar eridi. Sokaklar, eğlenceler uzaktaFarkında bile değilsinHasadını esirgeyen topraktaBitkinim, bitkinsin. Çökmüş siperlerden kurtulan yorgunAskerleri düşünYeraltında saatlerYılları ömrümüzün. Bilmezden gelsek deGün sönmeye başladıSeneler eriyor cenkteYaşamaya vakit kalacak mı? Diyelim kurtardık hayatıYa ansızın yalnızsakYa külçeleşir de ayaklarYürüyemez olursak? Yahut askerleri düşünTam çıkmışlar siperdenBakıyorsunPusudaki tepelerden …

Devamını oku

İkinci Ev

Gerekliydi uzaklarda bunalıncaİkinci ev! Hatırla ilk girmeniBir otel, bir park, hatta sokaklardaİkinci ev! Yeterdi izbe oysaİkinci ev! Behçet Necatigil

İkinci Kişi

Bazı karşıma çıkıyorsun,Tanıyacak gibiyim seni.-Gel biraz konuşalım, diyorum.Cevap vermiyorsun. -Ellerin titrer miydi eskiden?Dumanlı mı görüyordu gözlerin?Padişahlar gibi hayal mi kurardın?De bana, diyorum, susuyorsun. -Kitap okumayı severdin,Kırlarda dolaşmayı, bahçelerBilmediğin kadınlar gibi miydi?Söyle, diyorum,duruyorsun. -Atlarla, insanlardan daha çokYoldaş mıydın çocukluğunda?Neyledin hepsinin yokluğunda?Diyorum, ağız dil vermiyorsun. -Nasıldı ilk gurbete çıkışın?Kıyısına ilk vardığın deniz?Koynuna ilk girdiğin kadın?Ağzına ilk sürdüğün …

Devamını oku

O Eski Bir Güvercindi

O eski bir güvercindi gittikçe hatırlanan,O eski bir güvercindi, uçması da iyiydi bana kalırsaO eski bir güvercindi, çünkü tenhaydı şehirler,Benim saçlarıma saklanırdı, benim saçlarım çalılara;Onu görürdüm göllere girdiğimde, bıldırcın avladığımda akşama,Gelir ateşime sokulurdu, o eski bir güvercindi,Başka kimsecikler de yoktu galiba. Bir başıma sevişen adam mıydım, ben neydim?Silâhlarımı da severdim, güvercini de,İnsanları da severdim, hiç …

Devamını oku

Kendimce

Yorgunsam yorgunluğum benimSize ne benim yorgunluğumdan?Üç beş yıl yaşadım şu dünyadaBir gün koyup giderim. Hastaysam hastalığım benimSize ne benim hastalığımdan?Başım ağırıyor zindan gibiÇok sigara içerim. Mahzunsam mahzunluğum benimSize ne benim mahzunluğumdan?Geceler boyu denizlerim varKapkara akan çeşmelerim Aşıksam aşıklığım benimSize ne benim sevdamdan?Uzaktan kırları,denizleriKadınları severim. İyisem iyiliğim benim.Size ne benim iyiliğimden?Bilmeyin hikayemi işteÖyle yaşar giderim. Cahit …

Devamını oku

Cehennemde

Ölüm ara sıra yokluyor beniOturuyor geçip karşımaDaha diyor, daha vaktin gelmediSonra dönüp gidiyor başkasına Ama herzaman bu böyle olmazÇocuklar, ihtiyarlar, tazelerGörüyorum gider arasıra bekleşirHacıbayram önünde cenazeler Birgün beni de alıp gidecekNe işine yararım bilmemTanrı katında utangaç beceriksizZayıfım cehenneme giremem Tanrı görünce beniAzraile kızacak  -Niye getirdin bu çocuğu, diyecekDaha gün görmemiş, cahil, habersizÇok vakti varmış yaşayıp …

Devamını oku

Münacat (Koro)

Sonumuzu unutmağa değil miydi?Sonlu çizgilere o kadar bağlandığımız,Bir güzel söz, gülünce çukurlaşan yanakVe bir ses şimdi süzülen anılardanSonumuzu unutmağa değil miydi?Hep seni anmağa değil miydi?Pişmanlık kanatlarını kuşandığımız?Suçlar gururumuzu kırar, eksiltirdiSonra pişmanlık gelir, sana yükseltirdi…Nedâmet zevkine alıştıksa,Hep seni anmağa değil miydi?Ama günahla kuşanılan, bu kanatlar,Senden uzaklaştırırmış, düşünmedik.Bilemedik fakat ne değişirdi bilsek?Sonumuz yine iterdi, bu çıkmaza biziVe …

Devamını oku

El Yazısı

el yazımı istiyorsunuz bendenne yapacaksınız el yazımı, diyorum, ben bile bir şey yapmıyorum artık onuçocukluk hatırası kadar uzak bana elimin altındaki yazıel yazısı çocukluğudur insanınilk öğrenmelerin izini bütün ömrüne taşırilkin gözleri öksüzleşir insanın, bakışlarızamanla kendinin olan şeylere bile yabancı gözlerle bakmaya başlartanıdıkları azalır kendi hayatınınokuldayken yazım güzeldi, zamanla çirkinleşti, derler, ben de öyle diyorum,biliyorum izi …

Devamını oku

Özenle

Özenle sürdürüyorum seniKendimdeBaşkalarını severken bileöylece duruyorsunçekip gitsen deYalnız kalmıyor gerideÖzenle sürdürdükçeYabancı gövdelerde bileÖzenle sürdürüyorum seniİzini sürer gibi yaşadığınınyaşadığım serüvenlerdeÖnceden bilmediğim bir aşk biçiminde Murathan Mungan